Verdrinking ontstaat door het inademen van water in de longen. Als iemand langdurig onder water blijft, zal hij eerst zo lang mogelijk de adem inhouden. Maar na korte tijd wordt de drang om te ademen zo groot dat de persoon naar adem zal happen. Hierdoor stroomt er water binnen in de mond en luchtwegen.
Bel of laat 112 bellen bij hevige benauwdheid na het inademen van water.Gebruik een (reddings- of isolatie)deken als bescherming tegen kou of regen. Let op: Heeft het slachtoffer geen klachten? Dan moet hij of zij tóch naar de huisarts, ook al lijkt er niets aan de hand te zijn.
Def.: iemand die in het water gevallen is en dreigt te verdrinken, of al verdronken is. iemand die te water (geraakt) is en zonder hulp de dood zou kunnen vinden.
Een reddingsbrancard is natuurlijk niet altijd paraat. Probeer echter een drenkeling bij het aan boord brengen zo horizontaal mogelijk te houden en ruggelings binnen te halen. Dit voorkomt druk op de borstkas en de buik waardoor interne verwondingen kunnen ontstaan.
Iemand die verdrinkt oogt van een afstand vaak eerder kalm dan paniekerig. Meestal hangt de drenkeling rechtop in het water, met de armen zijwaarts uitgestrekt en zonder de benen te bewegen. Het hoofd hangt naar achteren en de mond komt af en toe onder water. De ogen zijn vaak wijd opengesperd.
Zodoende worden bij drenkelingen altijd gestart met vijf initiële beademingen en worden vervolgens borstcompressies met beademingen gecombineerd. Doel hiervan is om het ontstane zuurstoftekort terug te dringen. Tijdens redding in het water kan (indien getraind) al gestart worden met het geven van beademingen.
Drenkelingen die lange tijd in het water hebben gelegen en nog bij bewustzijn zijn, moeten voorzichtig horizontaal uit het water gehaald worden. Dit om het lichaam te laten wennen aan het wegvallen van de waterdruk. Houd ook rekening met onderkoeling van het lichaam.
Bij droge verdrinking sterf je niet door water in de longen.Je sterft door een zuurstoftekort als gevolg van een soort spasme van de stembanden.
Een hoeveelheid water komt in de longen terecht, waardoor de longblaasjes beschadigd raken. Er ontstaat dan een zuurstoftekort in het lichaam. Als de hersenen een tijdje onvoldoende zuurstof krijgen, zal de persoon het bewustzijn verliezen.
Bij verdrinking sterft een mens of dier aan zuurstofgebrek door contact met een vloeistof. Men spreekt van verdrinking wanneer dit gebeurt door een overvloed aan vloeistof in de longen, of bij verstikking door onderdompeling. Verdrinking is al mogelijk in enkele centimeters water.
De meeste drenkelingen overleven een verblijf van vijf minuten onder water, zonder hersenschade. Tot tien minuten redt 80 procent het nog. ,,Maar daarna neemt het percentage sterk af, al worden soms mensen na twintig minuten gered.
De meeste mensen kunnen hun adem onder water niet langer dan een minuut inhouden. Dan krijgt je lichaam te weinig zuurstof en moet je ademen, anders raak je bewusteloos. Maar door te trainen kun je je adem steeds langer inhouden. Freedivers kunnen dat wel tien minuten lang.
Late verdrinking, eigenlijk een complicatie aan de longen, kan gebeuren tot zes uur nadat iemand uit het water is gehaald. Vaak zijn jonge kinderen slachtoffer. Even kopje onder kan genoeg zijn. Het begint vaak met je niet lekker voelen, hoesten, pijn bij het ademhalen en benauwdheid, zegt Bierens.
Een uitgestelde verdrinking noemen we ook wel een secundaire verdrinking. Een kind overleeft een verdrinking, maar raakt later buiten bewustzijn.
Wanneer je een slachtoffer van verdrinking ziet en wilt helpen, aarzel dan geen moment en bel direct met het alarmnummer 112. Hoewel de neiging om zelf in het water te springen om de persoon in kwestie te redden waarschijnlijk groot is, kun je dat beter niet doen als je zelf niet getraind ben in reddingszwemmen.
Het gebruiken van hulpmiddelen zoals zwemvleugels en het aanpassen van de omgeving zijn daarnaast effectief in het voorkomen van verdrinkingen. Vanaf ongeveer 4,5/5 jaar is het verstandig om te starten met zwemles. Maar ook na het behalen van het zwemdiploma is een kind nog niet volledig waterveilig.
Gasping is een reflex van het lichaam als reactie op een laag zuurstofgehalte in de hersenen. Gasping kan er op allerlei manieren uit zien. Dat hangt ook een beetje af van hoe lang de circulatiestilstand al duurt. Het wordt vaak beschreven als een schokkende, onregelmatige en/of luid snurkende ademhalingsbeweging.
Start direct met reanimeren
Bij waarneming van gaspen zal direct een reanimatie gestart moeten worden. Schakel ook direct 112 in. Let op: een reanimatie bij een drenkeling is anders dan regulier. Start de reanimatie eerst met 5 beademingen om zuurstof toe te voeren.
Bij gasping, ook wel een agonale ademhaling genoemd, is het van belang direct 112 te bellen, te starten met de reanimatie en een AED aan te sluiten.