Een ambiguïteit of dubbelzinnigheid betreft de mogelijkheid om aan een tekst uiteenlopende betekenissen toe te kennen. Ambiguïteit is een dubbelzinnige taalconstructie. Ze kan zowel in natuurlijke talen als meer in het algemeen in alle formele talen voorkomen.
iets dat op twee manieren kan worden begrepen ... Ambigu = Betekent dubbelzinnig. Iets dat op meerdere wijzen begrepen kan worden of voor meerdere uitleg vatbaar is. Slaat vaak op vragen in een enquête.
Een van de meest voorkomende vormen van dubbelzinnigheid ontstaat door onduidelijke verwijswoorden. Dit zijn bijvoorbeeld persoonlijke voornaamwoorden ('hij' of 'zij') of betrekkelijke voornaamwoorden ('dit', 'dat', 'deze' en 'die'). Soms is niet duidelijk waarnaar zo'n woord terugverwijst.
Ambiguïteit wordt soms ook aangeduid als onzekerheid of onzekerheid-tolerantie. Het is het vermogen dubbelzinnige situaties en tegenstrijdig gedrag tolereren.
Ambigu is een Nederlands woord dat oorspronkelijk uit de Franse taal afkomstig is. Het betekent 'dubbelzinnig' en werd voor het eerst gebruikt in 1666. Als zelfstandig naamwoord wordt het geschreven als ambiguïteit.
het sextet zelfst. naamw. Verbuigingen: sextettenVerbuigingen: sextetje 1) een groep van zes muzikanten 2) een muziekstuk voor zes musici 3) een dichtvorm bestaande uit zes regels Bron: WikiWoordenboek.
Hoe moet je omgaan met ambiguïteit? De beste manier om op een ambigue situatie in te spelen is door te experimenteren. Dit is de enige manier om in korte tijd kennis op te doen over de oorzaak-gevolg relaties die in deze situatie spelen en om je bedrijfsvoering aan te passen om succesvol te zijn.
Ambiguïteit is een dubbelzinnige taalconstructie. Ze kan zowel in natuurlijke talen als meer in het algemeen in alle formele talen voorkomen. Ambiguïteiten kunnen zowel in grammaticale zin voorkomen (een zinsconstructie is dubbelzinnig) als in semantieke zin (een woord heeft meerdere betekenissen).
Wat zijn homoniemen? Homoniemen zijn woorden die er hetzelfde uitzien en hetzelfde klinken, maar een verschillende betekenis hebben. Bijvoorbeeld bank (om op te zitten) en bank (als geldinstelling).
1) Bijzonder 2) Bijzonder geschikt 3) Echt 4) Eigenaardig 5) Expliciet 6) In het bijzonder aan iets eigen 7) In onderdelen nauwkeurig 8) Karakteristiek 9) Kenmerkend 10) ... In het bijzonder, met een bepaald doel.
De verschillende kanten, zijden van iets, de verschillende elementen of onderdelen die in overweging moeten worden genomen om iets te leren kennen of begrijpen. Om het probleem te kunnen oplossen, moeten we de verschillende aspecten ervan beter leren kennen.
Clownesk definities
Uitspraak: [klɑu'nɛsk] als iets of iemand nadrukkelijk moeite doet anderen aan het lachen te maken Voorbeeld: `Na zijn clowneske optreden kon niemand de politicus nog serieus nemen. `Antoniem: serieus Synoniem: komisc...
Een septet (of op zijn Frans: septuor) is een formatie van zeven muzikanten. Ook is het de aanduiding voor een compositie voor een dergelijke bezetting.
Een octaaf is een versvorm bestaande uit 2 kwatrijnen, oftewel 8 verzen. Het meest gebruikte rijmschema is a b b a a b b a. Sonnetten bestaan vaak uit een octaaf en een sextet. De eerste acht regels vormen een octaaf, de laatste zes vormen een sextet.
De wending in het gedicht, de volta of chute, valt meestal maar lang niet altijd meteen na het octaaf, zodat octaaf en sextet tegen elkaar afgezet worden. De volta is een inhoudelijke verandering die in een bepaalde relatie tot het voorafgaande, meestal dus het octaaf, staat.
accuraat, angstvallig, consciëntieus, gedetailleerd, minutieus, nauwgezet, nauwkeurig, net, oplettend, plichtsgetrouw, precies, scrupuleus, secuur, soigneus, stipt, voorzichtig.
Concreet definities
naamw. Uitspraak: [koŋˈkret] 1) die of dat je kunt zien Voorbeeld: `Je hoofd is concreet, maar je verstand is abstract. `Antoniem: abstract 2) die of dat echt bestaat Voorbeelden: `een concreet geval ...
bijzonder (bn) : afwijkend, afzonderlijk, apart, buitengewoon, eigenaardig, excentriek, exceptioneel, markant, ongewoon, opmerkelijk, origineel, raar, speciaal, specifiek, uniek, uitmuntend, vreemd, zeldzaam, zonderling. bijzonder (bn) : eigen, particulier, privaat, privé, singulier.
Ironie is een manier om op bedekte, milde wijze de spot te drijven met iets of iemand, bijvoorbeeld door het tegenovergestelde te zeggen van wat men bedoelt, of door sterk te overdrijven.
Homonymie kan in de eerste plaats ontstaan doordat twee woorden in een taal dezelfde vorm hebben of krijgen. Ondanks die vormovereenkomst zijn het echter twee geheel verschillende woorden. Het woord vorst ("heerser") is verwant met voorste.