Sinds die tijd was Zwitserland niet meer betrokken geweest bij een oorlog. Sindsdien zijn neutraliteit en Zwitserland nauw met elkaar verbonden en bleef neutraliteit het uitgangspunt in het Zwitsers buitenlands beleid. Ook tijdens de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) bleef Zwitserland buiten het oorlogsgeweld.
Zwitserland was al sinds jaar en dag neutraal tijdens conflicten, wat het land tot toevluchtsoord voor vluchtelingen had gemaakt. Dit gold ook voor de ongeveer tweeduizend Joden die na Hitlers machtsovername in 1933 een veilig heenkomen in buurland Zwitserland hadden gezocht.
Dit beleid is zelfopgelegd en is ontworpen om de externe veiligheid te waarborgen en vrede te bevorderen. Zwitserland heeft het oudste beleid van militaire neutraliteit ter wereld; het heeft niet deelgenomen aan een buitenlandse oorlog sinds zijn neutraliteit werd vastgesteld door het Verdrag van Parijs in 1815. Het land had echter wel een burgeroorlog in 1847.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog (1914–1918) bleef Zwitserland neutraal, maar mobiliseerde wel. Zwitserland werd in 1920 lid van de Volkenbond, die in Genève zijn hoofdkantoor had. In de Tweede Wereldoorlog (1939–1945) bleef Zwitserland opnieuw neutraal, maar mobiliseerde wel.
Zwitserland is al ruim 200 jaar neutraal. Dat wil zeggen dat het principe van 'permanente neutraliteit' altijd leidend is in het buitenlandbeleid dat het land voert. Zo willen de Zwitsers onafhankelijk blijven in internationale conflicten, en voorkomen dat hun grondgebied aangetast wordt.
Zwitserland heeft, naar verhouding, op Israël na het grootste leger ter wereld. In tijden dat er in de landen om Zwitserland heen oorlog wordt gevoerd (bijvoorbeeld tijdens de Frans-Duitse-, de Eerste- en Tweede Wereldoorlog) handhaaft Zwitserland steeds zijn neutraliteit.
Zwitserland heeft zijn welvaart opgebouwd met het ontwikkelen van producten en diensten met een hoge toegevoegde waarde. Alle geavanceerde technologiesectoren zijn hier vertegenwoordigd en innovatie is het speerpunt van onze economie.
Het Congres van Wenen in 1815 herstelde de Zwitserse Confederatie en een wet, ondertekend op 20 december 1815 door Oostenrijk, Frankrijk, Engeland, Pruisen en Rusland, garandeerde permanente neutraliteit voor Zwitserland. Zweden baseert zijn neutraliteitsbeleid op traditie in plaats van op een internationaal verdrag.
Met de Vrede van Westfalen in 1648 braken de Zwitsers definitief af van het Heilige Roomse Rijk en de formele suprematie van de Heilige Roomse Keizer en werden zo soeverein . Sommige gebieden van Zwitserland, zoals het Prinsbisdom Bazel, bleven echter tot de Reichsdeputationshauptschluss van 1803 deel uitmaken van het Rijk.
Zwitserland is ook een neutraal land. Zwitserland zal zich daarom niet zo snel met de buitenlandse politiek bemoeien en kiest geen partij in oorlogen. Hierdoor is Zwitserland in de Eerste en de Tweede Wereldoorlog ook niet bezet geweest. Zwitserland is daarom ook geen lid van de Europese Unie of de NAVO.
De Nederlandse krijgsmacht was te zwak om een van die mogendheden in een conflict te kunnen weerstaan. Daarom hechtte Nederland sterk aan neutraliteit en aan het internationaal recht, om de status quo te behouden. In die jaren bezat Nederland nog zijn koloniën, waaronder Suriname en het uitgestrekte Nederlands-Indië.
Op 25 april 1974 kwam een einde aan 48 jaar fascisme in Portugal na een geweldloze staatsgreep van officieren van het middenkader die niet langer wilden sterven voor gruwelijke koloniale oorlogen in Angola, Mozambique, Guinea-Bissau en andere Portugese kolonies. Kolonel Carlos Matos Gomes was één van hen.
Tijdens de Koude Oorlog sloot Zweden zich, net zoals Finland, niet aan bij een van de grote machtsblokken. Het land was dus geen lid van de NAVO of van het Warschaupact. In plaats daarvan zette het haar beleid van een gewapende neutraliteit voort. Het land ontwikkelde een sterke eigen krijgsmacht en wapenindustrie.
Zwitserland bleef tijdens de Eerste Wereldoorlog met veel moeite neutraal, hoewel zowel Frankrijk als Duitsland plannen beraamden, om elkaar via Zwitserland in de rug aan te vallen en hoewel het land intern verdeeld was. Zwitserland slaagde erin neutraal te blijven, maar toch leed de bevolking onder de oorlog.
De Tweede Wereldoorlog begon in 1939 en duurde tot 1945. Het was een van de meest verwoestende en dodelijke oorlogen in de geschiedenis, met miljoenen slachtoffers. De oorlog werd gekenmerkt door belangrijke gebeurtenissen als de Holocaust, de Slag om Stalingrad en de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki.
Antarctica , het meest zuidelijke continent, wordt algemeen beschouwd als het minst getroffen continent door de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Dit komt voornamelijk door de afgelegen ligging, onherbergzame omgeving en het gebrek aan menselijke bewoning in die periode.
Tot 1871 was Duitsland een lappendeken van kleine vorstendommen. Met de oprichting van het Duitse Keizerrijk ontstond op 18 januari 1871 één verenigd Duitsland: het Deutsches Reich. Geestelijk vader van het Duitse Keizerrijk was kanselier Bismarck en de eerste keizer werd koning Wilhelm I van Pruisen.
Het antwoord is nee, ruim 6 procent van de Zwitsers zit op of onder de armoedegrens. De vermoedelijke verklaring daarvoor is dat het stelsel van sociale zekerheid minder ruimhartig is dan het Nederlandse. Het percentage werkende armen in Zwitserland is vergelijkbaar met Nederland, zo rond de 2 procent.
De hoge levenskwaliteit, uitstekende infrastructuur, politieke stabiliteit, concurrerende belastingmaatregelen en het Zwitserse verblijfsprogramma voor financieel onafhankelijke personen zorgen er al tientallen jaren voor dat Zwitserse steden zeer aantrekkelijk zijn voor vermogende particulieren uit binnen- en buitenland.
Het meest opvallende verschil is de manier waarop de dubbele ”s” wordt geschreven. In Duitsland wordt een dubbele ”s” geschreven als ”ß”, terwijl het in Zwitserland gebruikelijk is om “ss” te gebruiken- dus het woord ”straat” wordt in Duitsland bijvoorbeeld gespeld als ”Straße” en in Zwitserland als ”Strasse”.
Het Verenigd Koninkrijk is momenteel de beste van de Europese klas volgens 'Global Firepower', een website die aan de hand van publieke data elk jaar een ranglijst maakt van landen en hun militaire sterkte.
In tegenstelling tot Amerikanen mogen de meeste Zwitsers geen wapens dragen op straat.Behalve agenten en veiligheidspersoneel draagt zo goed als niemand een vuurwapen. Dat is enigszins anders in de VS, waar openbare wapendracht in verschillende staten is toegestaan.
Elke Zwitserse man moet dienen in het leger of in de alternatieve burgerdienst . In de meeste gevallen geldt de militaire dienstplicht van 18 tot 30 jaar. U kunt zich pas aanmelden voor burgerdienst nadat u geschikt bent bevonden voor militaire dienst als onderdeel van het wervingsproces.