Depakine Chrono wordt gebruikt voor de behandeling van: - verschillende vormen van epilepsie, zowel alleen als in combinatie met andere geneesmiddelen. - manie, waarbij u zich erg opgewonden, opgetogen, geagiteerd, enthousiast of hyperactief kunt voelen. Manie komt voor bij een ziekte met de naam 'bipolaire stoornis'.
De werkzame stof in Depakine is valproïnezuur. Valproïnezuur beïnvloedt de informatieoverdracht via zenuwen in de hersenen. Het wordt toegepast bij verschillende aandoeningen. Artsen schrijven valproïnezuur voor bij epilepsie, migraine, manie en zenuwpijn.
Bij gebruik van Depakine Chrono is het in enkele gevallen mogelijk dat er bijwerkingen zoals duizeligheid, sufheid en slaperigheid, optreden. Deze bijwerkingen kunnen het reactievermogen verminderen. Hiermee dient rekening te worden gehouden bij deelname aan het verkeer en bij het bedienen van machines.
Het effect kunt u meestal pas na 3 maanden beoordelen. Als u na 3 maanden nog geen verbetering merkt, overleg dan met uw arts. Het kan enkele weken tot maanden duren voor u merkt dat het aantal migraineaanvallen is afgenomen.
wat voor antipsychotica geldt, geldt ook voor stemmingsstabilisatoren zoals depakine: het is een kwestie van de balans opmaken of de voordelen opwegen tegen de nadelen.
Bij een bipolaire stoornis heeft u manische en depressieve periodes. In een manische periode bent u veel opgewekter, actiever en zelfverzekerder dan u gewend bent. Of u voelt zich opgejaagd, doet dingen zonder er goed over na te denken en wordt sneller boos dan normaal.
Helaas is gewichtstoename een bijwerking van depakine. Veel mensen komen behoorlijk aan op deze medicatie, omdat het een toename in de eetlust kan veroorzaken via een afname van het verzadigingsgevoel. Maar je kunt er wel iets aan doen – het beste is om dit te bespreken met een diëtiste via de huisarts.
Depakine is een middel tegen epilepsie. Het beïnvloedt de informatieoverdracht via zenuwen in de hersenen. Het wordt toegepast bij verschillende aandoeningen.
Valproïnezuur (2-propylpentaanzuur) of natriumvalproaat is een niet-natuurlijk voorkomend vertakt vetzuur. Valproïnezuur en zijn zout (valproaat) - worden in de geneeskunde gebruikt als een anti-epilepticum. Het middel kwam in 1968 op de markt onder de merknaam Depakine.
Sanofi Genzyme heeft besloten om de Depakine Enteric tabletten van 150 mg uit de handel te halen.
Sommige medicijnen werken minder goed als men alcohol drinkt omdat de medicatie door de alcohol sneller door de lever wordt afgebroken (zoals Depakine). Iemand met epilepsie kan beter geen alcohol gebruiken als hij medicatie heeft vergeten, erg vermoeid is of lijdt aan slaaptekort.
Er is geen verband tussen de ziekteduur van de dementie en het optreden van epileptische insulten.
Zo'n 20 tot 40 % van de mensen met epilepsie heeft geheugenklachten. Ze vinden dat hun geheugen achteruitgaat of minder goed werkt.
Vaak zal de persoon zich niets herinneren van de epileptische aanval, maar kunnen omstaanders de aanval goed omschrijven.
In de eerste weken van behandeling met een anti-epilepticum moet uw lichaam hieraan wennen. Bijwerkingen die dan kunnen optreden zijn: slaperigheid, moeheid, duizeligheid, dubbelzien, cognitieve stoornissen en stemmingsstoornissen. Meestal verdwijnen deze bijwerkingen na enkele weken.
Na inname verspreidt lithium zich door het hele lichaam. Het speelt in de hersenen een rol in de prikkeloverdracht tussen zenuwuiteinden, die verstoord is bij manische en depressieve verschijnselen. Ook helpt het voorkomen dat deze ontregeling opnieuw optreedt. Lithium heeft daarnaast invloed op diverse andere organen.
Tijdens de behandeling
Bij epilepsie proberen we vaak de aanvallen te voorkomen door de hersencellen minder gevoelig te maken voor prikkels. Dit kan met medicijnen, de zogenaamde anti-epileptica.
Bij een psychotische depressie is het advies om met nortriptyline te beginnen, evt.in combinatie met een antipsychoticum. Bij ernstige psychotische verschijnselen en bij onvoldoende effect na 4-6 weken met een TCA wordt (direct respectievelijk alsnog) toevoegen van een antipsychoticum aanbevolen.
In Nederland zijn drie medicijnen beschikbaar voor de behandeling van obesitas, te weten liraglutide (Saxenda®), naltrexon/bupropion (Mysimba®) en orlistat (Alli®, Orlistat®, Xenical®). Semaglutide (Wegovy®) is in Nederland wel geregistreerd voor de behandeling van obesitas, maar (nog) niet beschikbaar.