Een diagnostisch onderzoek is een manier om: erachter te komen wat er precies aan de hand is;te onderzoeken waar de problemen vandaan komen;een goed onderbouwd advies te kunnen geven over eventuele behandeling en/of begeleiding.
Diagnostiek is gericht op de volle breedte van de ontwikkeling van de jeugdige, de in de ontwikkeling optredende problemen en kansen en de mogelijkheden voor behandeling en begeleiding. Diagnostiek is dus meer dan classificatie.
Wat is de meerwaarde
Psychodiagnostisch onderzoek helpt om verklaringen te vinden, als cliënt al langer sociaal-emotionele problemen ondervindt in de omgang met anderen en in beroepsmatig functioneren. Problemen kunnen gepaard gaan met conflicten op het werk of in de privésfeer, pesten, sociale uitsluiting, angst.
We analyseren bijvoorbeeld je intelligentie, je karakter, je sterke en zwakke kanten, je interesses en je vaardigheden. Daarnaast kunnen we ook neuropsychologische functies onderzoeken (zoals je concentratie en geheugen) en gericht nagaan of er sprake is van een psychiatrische aandoening.
Het diagnostisch proces heeft als doel om een adequaat beleidsplan voor de patiënt te kunnen maken, waarin ook de psychosociale gevolgen van een ziekte voor de individuele patiënt worden meegenomen. Daarnaast draagt het diagnostisch proces bij aan het vormen van een prognose voor de patiënt.
Sommige resultaten zijn enkele jaren geldig, bijvoorbeeld uitslagen over intelligentie of karaktereigenschappen. Andere resultaten worden meer bepaald door de situatie op het moment van het onderzoek en zijn niet jarenlang geldig. In het algemeen is de uitslag van een psychodiagnostisch onderzoek twee jaar geldig.
In een diagnostisch onderzoek probeer je zo snel mogelijk tot de kern van de zaak te komen. Uit onderzoek blijkt dat de goede diagnosticus niet zozeer gekenmerkt wordt door de hoeveelheid kennis waar die over beschikt, maar door de snelheid waarmee die van symptomen naar oorzaken kan redeneren.
Bij een neuropsychologisch onderzoek worden een aantal cognitieve functies in kaart gebracht zoals geheugen, concentratie, werktempo, taal, ruimtelijk inzicht en planning. U krijgt vragen te beantwoorden, opdrachten uit te voeren en vragenlijsten in te vullen.
Bij psychodiagnostisch onderzoek doen we onderzoek naar de ontwikkeling van jouw kind. Met dit onderzoek meten we het niveau van denken en spelen.
Een diagnose wordt (na verwijzing door de huisarts) vastgesteld door een psycholoog of psychiater. Deze kijkt naar al je klachten en symptomen door vragen te stellen en naar je te luisteren, soms vragenlijsten af te nemen en je gedrag te observeren.
Je beantwoordt een aantal vragen of jezelf of geeft aan of stellingen op jou van toepassing zijn. Meestal brengen dit soort onderzoeken in kaart wat iemands klachten zijn, hoe zijn persoonlijkheid of zelfbeeld in elkaar zit en hoe hij met problemen omgaat. Vaak zijn het veel vragen.
Bij een psychologisch onderzoek wordt op een geordende manier informatie verzameld via afname van psychologische testen, met als doel om een antwoord te geven op een specifieke vraag.
Het proces na de diagnose is als het ware een emotionele aardverschuiving. Niets blijft op z'n plaats, alles gaat op z'n kop. Maar je komt er weer uit, vroeger of later, met hopelijk steun van familie, lotgenoten en behandelaar.
als trefwoord met bijbehorende synoniemen: diagnose (zn) : onderscheiding, vaststelling.
ADHD in de volwassenheid is een klinische diagnose. Geen enkel diagnostisch instrument kan het uitgebreide klinische onderzoek van een clinicus met expertise op het gebied van ADHD vervangen, waarbij de clinicus de antwoorden dient te wegen en beoordeelt of een symptoom aanwezig is of niet.
Om erachter te komen welke aandoening u zou kunnen hebben, zal de neuroloog u vragen stellen over uw medische voorgeschiedenis en vervolgens een neurologisch onderzoek verrichten. Bij het neurologisch onderzoek gaat de neuroloog systematisch na hoe goed de verschillende onderdelen van het zenuwstelsel functioneren.
Mild cognitive impairment (MCI) staat voor 'milde cognitieve stoornissen'. Mensen met MCI kunnen milde problemen hebben met 1 of meer denkfuncties, zoals het geheugen. MCI kan een voorstadium zijn van dementie, maar dit is lang niet altijd het geval.
Het doel van het onderzoek is de klachten nader te onderzoeken, de ernst van de problemen vast te stellen, de problemen te verklaren en advies te bieden voor de toekomst. Hoe lang duurt een NPO? twee afspraken nodig om de testen af te ronden.
Bij kwantitatief onderzoek verzamel en analyseer je numerieke data. Je kunt dit type onderzoek gebruiken om patronen en gemiddelden te vinden, voorspellingen te doen, causale relaties te achterhalen en om resultaten te generaliseren naar grotere populaties.
Exploratief onderzoek kan je helpen je onderwerp af te bakenen en een duidelijke hypothese te formuleren. Bij de dataverzameling en -analyse voor exploratief onderzoek wordt vaak onderscheid gemaakt tussen primair en secundair onderzoek.
Kwalitatief onderzoek Kwalitatieve data hebben vaak de vorm van woorden. Dit type onderzoek wordt gebruikt om concepten, gedachten of ervaringen te begrijpen. Met kwalitatief onderzoek kun je inzicht verkrijgen in onderwerpen waar nog weinig kennis over is.
Autisme is aangeboren en kan niet worden genezen. Over het algemeen worden de eerste symptomen in de vroege kindertijd zichtbaar. Een betrouwbare diagnose kan worden gesteld vanaf dat een kind twee jaar oud is.
Mensen met ADHD of ADD vinden het vaak moeilijk om zich te concentreren en zijn snel afgeleid. Iedereen heeft wel eens moeite om zich te concentreren, of is even wat drukker. Iemand met ADHD heeft hier erg vaak last van. Ongeveer 5 op de 100 kinderen en jongeren in Nederland hebben ADHD.
Lange tijd werd gedacht dat als je eenmaal bepaalde kenmerken van autisme hebt, dat die dan je leven lang onveranderd aanwezig blijven. Recent onderzoek toont aan dat dit niet altijd het geval is: soms verminderen of verdwijnen bepaalde kenmerken, en soms verergeren ze juist.