De ziekte van Pfeiffer is een infectie door een virus met keelpijn en koorts. Bijna iedereen krijgt dit virus, meestal zonder dat het klachten geeft. Pfeiffer komt het meeste voor bij jongeren tot ongeveer 25 jaar.
De ziekte van Pfeiffer komt door een virus. Mogelijke klachten zijn: keelpijn, koorts en dikke, gevoelige halsklieren. Pfeiffer gaat vanzelf over, meestal binnen een paar weken. Bij erge keelpijn kun je paracetamol nemen.
De ziekte van Pfeiffer ofwel mononucleosis infectiosa, veroorzaakt door het Epstein-Barr-virus, is een veelal onschuldig verlopende infectieziekte. 1 Er bestaat echter een aantal minder frequent voorkomende complicaties die aan deze ziekte een ernstig beloop kunnen geven.
Bij jonge kinderen kan rode huiduitslag, koorts en longontsteking optreden. Bij tieners en jongvolwassenen begint de ziekte vaak met vermoeidheid, hoofdpijn, keelpijn, koorts en rillerigheid. Na een week is er meestal een combinatie van keelontsteking, koorts en gezwollen, pijnlijke lymfeklieren.
Er bestaat geen behandeling tegen de ziekte van Pfeiffer. De ziekte gaat in principe vanzelf over en er ontstaan vrijwel nooit complicaties. De ernst en de duur van de ziekte is bij iedereen verschillend. De meeste klachten verdwijnen binnen 5 tot 8 weken.
Antistoffen tegen EBV-EA zijn in het algemeen enkele weken na infectie aantoonbaar, en kunnen tot enkele maanden na infectie detecteerbaar blijven.
De groep mensen die zo moe wordt van het virus is vaak op voorhand al moe en/of loopt op zijn/haar tandvlees. Zij waren al overbelast. De virale infectie met Epstein-Barr en de daaraan gekoppelde vermoeidheid is een signaal van het lichaam om nu eindelijk gas terug te nemen en rustiger aan te doen.
Bij sommige patiënten worden de symptomen van klierkoorts chronisch. Bij andere personen flakkert de ziekte regelmatig op, terwijl ze tussendoor geen symptomen hebben.
Klachten / symptomen cytomegalie
De verschijnselen van cytomegalie wisselen sterk. Bij gezonde volwassenen leidt het soms tot verschijnselen die op Pfeiffer lijken: dagenlang koorts, keelpijn, vermoeidheid, lymfeklierzwelling en soms een leverontsteking.
Mocht je toch iemand besmet hebben, duurt het 2 tot 14 dagen voordat diegene mogelijk klachten krijgt. Dit noemen we de incubatietijd.
Wel is het verstandig om je hand voor je mond te houden bij hoesten en niezen. Aangezien het virus misschien door zoenen wordt overgebracht, kun je beter niet zoenen met mensen die Pfeiffer nog niet gehad hebben. Hoe lang je besmettelijk blijft voor anderen is niet helemaal duidelijk.
De ziekte van Pfeiffer is een infectieziekte dat door een virus wordt veroorzaakt. Dit virus wordt ook wel het Epstein-Barrvirus genoemd. Iedereen raakt wel een keer besmet met dat virus. De meeste mensen hebben geen klachten als ze besmet zijn, maar zijn dragers.
Doorlooptijd/uitslag: 2 dagen.
Bij jonge kinderen en volwassenen zijn de symptomen vaak milder. De ziekte van Pfeiffer is besmettelijk bij direct contact met besmet speeksel. Het wordt daarom ook wel 'kissing disease' genoemd. Pfeiffer gaat in principe vanzelf weer over.
Overdracht vindt plaats via speekselcontact, bijvoorbeeld zoenen (vandaar de naam 'kissing disease'), via handen of voorwerpen (o.a. bestek of beker van patiënt). Virusuitscheiding vindt plaats gedurende de ziekteperiode, maar gaat soms door tot 18 maanden na het begin van de infectie.
De ziekte wordt ook wel chronisch vermoeidheidssyndroom of myalgische encefalomyelitis genoemd. De Gezondheidsraad gebruikt de naam ME/CVS. Het is nog onduidelijk of het om één ziekte of om meerdere verschillende ziektes gaat. Artsen, wetenschappers en patiënten erkennen dat de ziekte ernstig en langdurig is.
Moeheid komt meestal door slaapproblemen. Maar ook psychische of lichamelijke oorzaken zijn mogelijk. Psychische oorzaken hebben te maken met hoe u zich voelt en waar u aan denkt. Lichamelijke oorzaken hebben te maken met wat u aan uw lijf voelt (jeuk, pijn) en met allerlei ziekten.
Veel mensen vinden de vermoeidheid extreem. De vermoeidheid kan samengaan met lichamelijke klachten, zoals hoofdpijn, duizeligheid, misselijkheid, keelpijn, pijn in de ogen, het koud hebben, klappertanden, rillen, jeuken of gloeien van de huid, grieperig of koortsig zijn.
Wat is het Epstein-Barr virus? Het Epstein-Barr virus (EBV) is de veroorzaker van de ziekte van Pfeiffer en behoort tot de familie van herpesvirussen. Na een infectie houdt het virus zich levenslang schuil in een specifieke afweercel, de B-cel. Iemand die het virus bij zich draagt merkt hier meestal niets van.
Als je kind de ziekte van Pfeiffer heeft, krijgt het eerst last van keelpijn, koorts en opgezette klieren. De symptomen houden alleen veel langer aan dan bij een normale keelontsteking of verkoudheid. Meestal zijn er ook kleine bloeduitstortingen te zien boven in het gehemelte in de mond.
Na een doorgemaakte infectie kun je niet opnieuw besmet raken met het virus. Klachten kunnen in periodes van verminderde weerstand wel weer wat opspelen.
De ziekteduur varieert tussen de twee weken en de twee maanden. Het is af te raden om alcohol te drinken als je de ziekte van Pfeiffer hebt. Als je alcohol drinkt vindt er een heel verwerkingsproces plaats in de lever.
Voor het aantonen van een EBV infectie worden 3 bloedtesten gedaan: EBV Epstein-Barr virus IgG antistoffen (oude besmetting) EBV Epstein-Barr virus IgM antistoffen (recente besmetting)
Antistoffen SARS-CoV-2 blijven minstens 200 dagen in bloed aantoonbaar | RIVM.