Het Guillain-Barré Syndroom (GBS) is een ziekte waarbij de spieren in de armen, benen en romp binnen enkele dagen of weken verzwakken. Soms kunnen mensen vrijwel verlamd raken. Ook het gevoel kan veranderen, vaak beginnend in de tenen of vingers.
Volledig herstel is mogelijk. De duur van de herstelfase varieert van weken tot maanden, maar ook na enkele jaren kan men nog verder herstellen. Vaak is er sprake van restverschijnselen zoals een verminderde conditie, vermoeidheid en pijnklachten, soms ook krachtverlies waardoor men moeite heeft met lopen.
Het Guillain-Barré syndroom (GBS) is een spierziekte die plotseling opkomt. Mensen kunnen hierdoor van het een op het andere moment volledig verlamd zijn. Het dieptepunt van de ziekte wordt binnen vier weken bereikt. Daarna begint het herstel, wat meestal maanden en soms zelfs jaren duurt.
Wat is het? Het syndroom van Guillain-Barré is een ontsteking van de zenuwen, meer bepaald een reactie (of aanval) van je eigen afweersysteem tegen zenuwwortels in je lichaam. Dit veroorzaakt typische symptomen waarbij spierzwakte op de voorgrond staat.
Wat is de oorzaak van GBS? GBS treedt op door een onbedoelde reactie van het eigen immuunsysteem. Ongeveer 70% van de mensen met GBS hebben in de weken voorafgaand aan het krachtverlies een gewone infectie zoals een verkoudheid, keelontsteking of diarree gehad.
Kenmerkend is een snel toenemende spierzwakte, die vaak in de benen begint en zich uitbreidt naar de armen. Typisch voor het Guillain-Barré syndroom is dat de spierzwakte symmetrisch in beide lichaamshelften optreedt. Daarnaast kunnen patiënten last hebben van een verminderd gevoel of pijn.
Hoe kun je het herkennen? Naast spierzwakte en verlamming kan je ook last hebben van onhandigheid, ongecoördineerde bewegingen, onvrijwillige spiertrekkingen, verminderde of afwezige reflexen, verminderde of verhoogde spierspanning en afnemende spiermassa (spieratrofie).
Bij periodieke paralyse, een herhaaldelijk terugkerende verlamming, treden plotselinge spierzwakte en -verlammingsverschijnselen op. Bij een aanval kunnen alle skeletspieren meedoen. Vooral de spieren van armen en benen zijn aangedaan. De ademhalingsspieren en hartspier doen in principe niet mee.
Waardoor kunnen klachten van verlamming komen? Klachten van verlamming kunnen komen door problemen in de hersenen, zenuwen of spieren. Als nog niet bekend is of iemand een TIA, herseninfarct of hersenbloeding heeft, heet het een beroerte. Bij een beroerte werkt opeens een deel van de hersencellen niet meer.
GBS komen voor bij één op de vijf volwassenen, zonder dat ze klachten veroorzaken. Mensen die de bacterie in hun lichaam hebben, zijn dragers. De GBS bevinden zich samen met andere bacteriën in de darmen. Vaak zijn ze ook in de baarmoedermond of vagina te vinden, ook weer zonder gevolgen.
De pijn kan variëren van schietende, stekende tot zeurende pijn. Zaken die kunnen wijzen op een aantasting van motorische zenuwen zijn krampen, dunner wordende spieren (atrofie) en spierzwakte. Dit uit zich door krachtsvermindering en kan zelfs leiden tot verlamming (paralyse).
Zenuwpijn is tintelende, prikkelende, branderige pijn. De zenuw kan ontstoken zijn, zit klem of is beschadigd. De pijn blijft vaak weken tot maanden. Bij zenuwpijn helpen pijnstillers vaak minder goed.
GBS is een bacterie die je in je vagina kan hebben. Van een GBS bacterie kunnen baby's heel erg ziek worden. Als je geen andere risico's hebt, is de kans hierop klein. Je kunt dan kiezen of je antibiotica wilt tijdens de bevalling of niet.
Penicilline. De meeste zwangere vrouwen met GBS krijgen penicilline, dit is een bepaald soort antibioticum. Sommige mensen zijn allergisch voor penicilline. Als u ooit een allergische reactie hebt gehad op antibiotica dan is het belangrijk dat u dit tegen uw arts/verloskundige zegt.
Groep B-streptokokkeninfecties worden veroorzaakt door een bacterie: de streptokok. Bij mensen komt deze bacterie voor in de darmen of in de baarmoedermond. Groep-B-streptokokken zijn bacteriën die bij veel mensen in de darmen of in de vagina en baarmoedermond voorkomen.
De oorzaak is vaak onbekend, maar soms is er sprake van een beschadiging van het kraakbeen of spoort de knieschijf niet voldoende in de groeven van het bovenbeen. Ook bij het hebben van te korte strekspieren (vaak bij jongeren die in de groei zijn) kunt u last hebben van het door de knie zakken.
Bij motorische uitval is er spierzwakte, de spiermassa neemt af, en krijg je soms onwillekeurige spiersamentrekkingen. Bij volledige uitval van een zenuw treden verlammingen op.
De oorzaak van loopstoornissen kan neurologisch zijn, bijvoorbeeld door een klapvoet bij een hernia. Maar ook een slechte bloedcirculatie of een aandoening aan het evenwichtsorgaan kan leiden tot een verstoord looppatroon.
De 3 meest voorkomende signalen van een TIA zijn een scheve mond, verwarde spraak en een verlamde arm. De signalen van een TIA, herseninfarct en hersenbloeding zijn gelijk. Je weet dus niet waardoor de uitval komt. Bel daarom altijd direct 112!
Symptomen van spierzwakte
Slap gevoel in ledematen. Slappe spieren. Krachtverlies. Vermoeidheid.
De mate van de spierzwakte kan per periode wisselen. Spierstijfheid doet zich met name voor na een periode van rust en dan vooral in de bovenbenen en -armen, de handen en de nek. Kou kan de stijfheid verergeren. Veel voorkomende klachten zijn een stekende, zeurende pijn en vermoeidheid.
Patiënten voelen zich vaak ziek. Later wordt de huid warm en rood en nemen de ziekteverschijnselen toe, vaak met koorts, misselijkheid en diarree. De roodheid breidt zich zeer snel uit en uiteindelijk ontstaan er ook blaren en kan de huid zwart worden. Dit kan in de loop van uren tot dagen gebeuren.
De GBS zijn aan te tonen met een kweek. De zorgverlener strijkt daarvoor met een wattenstokje langs de ingang van de schede en in de endeldarm. De uitslag duurt meestal twee tot drie dagen. Onderzoek naar GBS wordt in Nederland niet standaard bij elke zwangere gedaan.
Dit jaar zijn al zeven jonge kinderen in Nederland overleden na infectie met een gevaarlijke streptokokkenbacterie. Zeker zeventig kinderen werden met ernstige infecties in het ziekenhuis opgenomen. Kinderartsen maken zich zorgen. Ze waarschuwen om extra alert te zijn bij kinderen met waterpokken.