Voortplanting. De paringstijd is van maart tot juni, met een piek in april. De ijsbeer kent een verlengde draagtijd, en het embryo komt waarschijnlijk pas in oktober of november in ontwikkeling. De dracht duurt daardoor 200 tot 250 dagen (7 tot 8 maanden).
In het begin blijft de moeder met haar jongen in de buurt van het hol. Ze leert de jongen alles wat een ijsbeer moet weten.
Af en toe moet de ijsbeer eens het water in. Ze zwemmen met een krachtige slag waarbij ze alleen hun voorpoten gebruiken. De dikke laag vet helpt hun beter te drijven en beschermt zich tegen de kou.
De voortplanting van de ijsbeer
In de paringstijd – de maanden maart tot juni – gaan het mannetje en vrouwtje op zoek naar elkaar. Wat bijzonder is, is dat het bevruchte eitje na het paren nog een hele tijd in de eileider blijft voordat deze zich hecht aan de baarmoeder van het vrouwtje.
Ze hebben behaarde zolen, zodat ze niet uitglijden op het ijs. De meeste ijsberen wegen 400 tot 680 kilo, maar er zijn uitzonderingen van bijna 1000 kilo! De ijsbeer wordt tussen de 20 en 25 jaar oud en kan zo'n 2,5 meter worden. Doordat de aarde steeds warmer wordt, smelt het zee-ijs van de Noordpool.
Kosten: 35.000 euro. 'We hebben de ijsbeer nu ongeveer anderhalve week', zegt medewerker Mike. Hij gelooft dat het dier uit een dierentuin komt. 'De persoon die er alles van weet, is er vandaag niet.
Eten of gegeten worden
Van oudsher worden in het Noordpoolgebied ijsberen gegeten. Niet alleen zou het ijsberenvlees gezond zijn voor het lichaam, ook onze geest zou er beter van worden. Zo is de ijsbeer dus eeuwenlang op het bord van de Noordpoolbewoners te vinden geweest.
Omdat de ijsbeer niet het hele jaar door voedsel kan vinden, slaat hij vet op om het enkele maanden te kunnen uithouden zonder eten. Soms kan hij wel 4 maanden lang helemaal niets eten!
Een tong om te proeven
IJsberen gebruiken hun grote donkere, paarse tong om te proeven. Net als jij houdt hij van het ene soort eten meer dan van het andere. Toch eten zij wel heel ander voedsel dan jij en ik. IJsberen eten bijvoorbeeld heel graag enorm veel vet en voedsel dat zelfs al aan het rotten is.
Geen winterslaap
Zwangere ijsberen gaan wel hun hol in. Zij slapen tot maart. Dan worden de jonkies geboren. Lekker warm onder de grond.
Bruine beren
Deze kleintjes leven in eerste maanden van hun leven warm bij hun moeder in haar hol en komen er pas in het voorjaar uit. Dan starten ze met hun opleiding in overleven in het wild, altijd onder scherp toezicht van hun moeder. De welpen blijven 2,5 jaar bij hun moeder voordat ze onafhankelijk worden.
De vacht en de onderhuidse vetlaag beschermen de ijsbeer tegen de kou. Daarom blijft de temperatuur van de ijsbeer constant 37˚C.
“Uit de grotere studies is niet gebleken dat er een verband is tussen het moment van de conceptie, en het geslacht van het kind: er raken nog steeds evenveel vrouwen zwanger van een jongetje als van een meisje. Ook je dieet, slaapritme of –houding aanpassen lijkt geen effect te hebben op het geslacht van je baby.
Volgens onderzoekers is het erfelijk bepaald hoeveel X- en Y-chromosomen mannen aanmaken, en dus hoe groot de kans is op een bepaald geslacht. Mannen die dus meer X-chromosomen aanmaken, hebben meer kans op een dochter. Heeft je man dus alleen maar zussen? Dan is de kans wat groter dat jullie een dochter krijgen!
Aan de vorm en stand van je buik is blijkbaar te zien wat er op komst is. Vrouwen die hun buik hoog dragen, krijgen vaker een meisje. Hangt je buik juist iets lager? Dan wordt het een jongen.
De kleintjes van de ijsbeer worden welpen genoemd. Ze worden naakt, blind en doof geboren. Meestal worden ze als tweeling geboren. Bij de geboorte zijn ze ongeveer zo groot als een rat en wegen slechts 450 tot 900 gram.
IJsberen zijn roofdieren. Dit betekent dat zij andere dieren opeten. Soms eten ze vogels, vissen en eieren, maar het meest eten ze robben en zeehonden. Ze vangen deze dieren door hen bij de gaten in het ijs op te wachten.
In de tweede helft van de achttiende eeuw kreeg de ijsbeer zijn huidige wetenschappelijke naam: Ursus maritimus, letterlijk 'zeebeer'. Die naam was gekozen omdat het leefgebied van de ijsbeer het in zee drijvende ijs is, waar hij jacht maakt op zeehonden.
Door temperatuurstijging smelt namelijk het zee-ijs in rap tempo. In dit tempo zal binnen één generatie het grootste deel van de Noordpool 's zomers ijsvrij zijn. Ondanks dat ijsberen goede zwemmers zijn, redden zij het natuurlijk niet om zonder ijs te overleven op de Noordpool.
De ijsbeer is een bedreigde diersoort. Op dit moment zijn er nog ongeveer 26.000 ijsberen in het wild. Dit aantal kan in de komende jaren snel achteruitgaan als we niets doen. Dit is vooral het gevolg van klimaatverandering.
De ijsbeer is enorm sterk en kan zonder probleem een beest van 70 tot 90 kg uit het water trekken, met relatief weinig moeite. De klauwen van een ijsbeer beschadigt de 'zeerob' die uit het water meestal zo erg, dat hij niet meer in staat is te bewegen of tegen te stribbelen.
De gemiddelde ijsbeer verbrandde 13.200 calorieën per dag. Om gewoon maar op gewicht te blijven, zouden ze elke 5 tot 10 dagen 1 zeehond moeten vangen.
IJsberen hebben geen natuurlijke vijanden. Ze zijn zelf sterke, intelligente en geduldige jagers en staan bovenaan de voedselketen in het noordpoolgebied. IJsberen kunnen urenlang blijven wachten boven het ademgat van een zeehond in het ijs, tot er een zeehond opduikt.
IJsberen hebben ijs keihard nodig om op prooidieren zoals robben te kunnen jagen", zegt Gert Polet van WWF-NL, de Nederlandse afdeling van het Wereld Natuur Fonds. Op dit moment zijn er naar schatting wereldwijd nog zo'n 26.000 ijsberen. De dieren zijn afhankelijk van ijsblokken om te kunnen jagen voor voedsel.