Er zijn genoeg natuurlijke vijanden voor deze
Oorspronkelijk hadden de exoten geen natuurlijke vijanden. Vanaf ca 2020 wordt waargenomen dat ze gegeten worden door watervogels zoals futen, waterhoentjes, kraaien, reigers en meeuwen.Ook grote vissen en palingen eten de kreeften.
Daarentegen worden de exotische rivierkreeften de laatste jaren door steeds meer dieren ontdekt als voedsel. Bijvoorbeeld door snoek, snoekbaars, baars, paling en karper, maar ze worden ook gegeten door vogels zoals de blauwe reiger en de fuut.Muskusratten en bruine ratten lusten ook wel een kreeftje.
De enige serieuze vijanden van de rivierkreeft naast de mens zijn de reiger en fuut. De rivierkreeft is kwetsbaar als hij van schil verandert en jongen krijgt. Op dat moment graaft de kreeft holletjes in de oevers van sloten waardoor die worden aangetast.
De gehaltes aan dioxines, dioxine-achtige pcb's en gesommeerde niet-dioxine-achtige pcb's zijn doorgaans het hoogst in het kopvlees van de rivierkreeften. Dit komt omdat deze stoffen vooral opgeslagen worden in de vetrijke weefsels en organen die in het geval van rivierkreeften vooral in de kop aanwezig zijn.
Volgens Van Olphen moet je bij het vangen 'wel even uitkijken met de schaartjes'. "Ze kunnen behoorlijk agressief zijn." Het doden gaat op dezelfde manier als bij een kreeft: je zet een mes tussen de ogen en snijdt in de lengte de kop door.Vervolgens gooi je het kreeftje in kokend water.
Het contrast met een helverlicht aquarium in een restaurant kan niet groter zijn. Hier krijgen ze overigens geen voedsel, zodat er ook geen uitwerpselen in het water terechtkomen. De 'reden' voor het levend koken van kreeft is dat bacteriën zich razendsnel vermeerderen op het moment dat het dier dood is.
De kreeftenpest is niet gevaarlijk voor mensen. De rivierkreeften kunnen op land lopen en in tuinen, speelplaatsen en zelfs in huizen komen. Dit kan overlast opleveren. Deze effecten waren aanleiding voor plaatsing van de geknobbelde Amerikaanse rivierkreeft op de Unielijst van EU-verordening 1143/2014.
Als je ze met de hengel vangt, mag het indien de hengelsport ter plaatse het volledige visrecht heeft. Neem je ze niet mee, dan moet je ze terugzetten in hetzelfde water; de dieren uitzetten in ander water is verboden. Rivierkreeften zijn ook te eten.
Ze zijn omnivoor en eten voornamelijk insecten, slakken en waterplanten. Ook consumeren ze visbroed en hele vis. De meeste soorten rivierkreeft zijn 's nachts actief, overdag verschuilen ze zich.
Kreeften hebben namelijk geen stembanden om mee te schreeuwen.
De grootste kreeft die -volgens het Guinness Book of Records- ooit is gevangen, woog 20 kilogram en werd in 1977 gevangen voor de kust van het Canadese Nova Scotia.
In Nederland eten we niet zoveel rivierkreeft als in Zweden of Amerika, waar de diersoort een ware delicatesse vormt. Ze worden in die landen dan ook op grote schaal gekweekt.
Daarentegen worden de exotische rivierkreeften de laatste jaren door steeds meer dieren ontdekt als voedsel. Bijvoorbeeld door snoek, snoekbaars, baars, paling en karper, maar ze worden ook gegeten door vogels zoals de blauwe reiger en de fuut. Muskusratten en bruine ratten lusten ook wel een kreeftje.
Onderzoekers denken echter dat Amerikaanse kreeften wel 100 jaar oud kunnen worden.Europese kreeften leven misschien iets korter, want de oudste Europese kreeft was naar verluidt 72 jaar oud.
Amerikaanse rode rivierkreeften zorgen al jaren voor een grote plaag in Nederland. De dieren beschadigen niet alleen waterkanten en dijken, maar brengen ook schade toe aan ons ecosysteem. De kreeft is rond 1985 in Nederland geïntroduceerd. Mogelijk sprong het dier van ons bord of ontsnapte het uit aquariums.
In grote delen van Nederland vormt de uitheemse rivierkreeft een ware plaag. Ze eten waterplanten op en woelen in de bodem en oevers, wat het water troebel maakt. Doordat zonlicht niet meer tot de bodem doordringt, verdwijnen waterplanten.
Maar de Visserijwet 1963 beschouwt de kreeftenkorf als een kleine fuik, en alleen beroepsvissers mogen met fuiken vissen. Sportvissers die worden betrapt met een kreeftenfuik, moeten 400 euro boete betalen. Als gevolg van de Visserijwet is de rivierkreeft de facto een beschermde soort.
Onderzoek van de WUR toont aan dat er inderdaad schadelijke stoffen in rivierkreeften te vinden zijn, met name in het kopvlees. Wie regelmatig grote hoeveelheden rivierkreeften eet, loopt dus een gezondheidsrisico. Het Voedingscentrum ontraadt het eten van het plaagdier.
Melding doen
Als u ergens rivierkreeften heeft gezien, dan kunt u dit doorgeven via de app 'SnApp de exoot' of de websie Waarneming.nl. Graag met een duidelijke foto zodat te zien is om welke soort het gaat.
Het advies: onderdompelen in kout water
Het beste advies voor het doden van kreeft is afkomstig van marine-biologen. Zij raden aan om kreeft vóór de slacht 30 minuten onder te dompelen in ijskoud zout water. Liefst zo zout als zeewater (30 gram zout per liter water).
Let wel op, een levende rivierkreeft mag je in principe niet zomaar uit de sloot halen en opeten, alleen wanneer de lokale hengelsportvereniging het volledige visrecht bezit en jij zelf in bezit bent van de vispas of andere schriftelijke toestemming mag je met een hengel rivierkreeft vangen.
We weten nu dat het een halve minuut tot wel een paar minuten duurt voordat een krab of kreeft in kokend water sterft. En we weten dat ze in die tijd pijn lijden.
Een panel van wetenschappers van het Animal Health and Welfare Scientific Panel bevestigde, op vraag van de European Food Satefy Authority, dat het levend koken van kreeften pijn zou veroorzaken. Decapoden vertonen aversieve reacties ten aanzien van hitte.
Op de eerste dag van het kreeftenseizoen konden vissers maar enkele kreeften bovenhalen. Het water is te koud voor de dieren om uit hun schuilplaats te komen. Daardoor is het aanbod kleiner en zijn de kreeften een pak duurder dan normaal. Voor een kilo betaal je al snel vijftig euro.