Als moeder ben je belangrijk voor het opgroeien van je kind. Je leert je kind verschillende vaardigheden, zoals samenwerken, inleven in anderen en zelfverzekerdheid. Misschien ben je minder vaak thuis dan je zou willen. Voel je daar niet schuldig over.
Ouders zijn primair verantwoordelijk voor de zorg, begeleiding en opvoeding van hun kinderen. En wel op die manier dat die zorg, begeleiding en opvoeding in lijn is met de rechten van het kind. De overheid moet de rechten en verantwoordelijkheden van ouders respecteren.
Je moeder: je bent uit haar geboren en bent op die manier voor altijd met haar verbonden. Maar de rol die je moeder speelt in je leven hoeft niet altijd even goed te zijn.
Een gezonde moeder zoon relatie is belangrijk voor een goede ontwikkeling van de man. Het heeft onder andere invloed op hoe hij zelf als volwassene relaties zal opbouwen met anderen. Het is niet zo dat afwezigheid van de moeder per definitie voor problemen zorgt.
In een gezonde moeder dochter relatie is er sprake van een liefdevolle verbintenis. Er is emotionele betrokkenheid en beide partijen gedijen goed in de relatie. Maar ook in gezonde relaties heb je weleens ruzie. Als ruzie echter vaak voorkomt, kan dit voor een verstoorde relatie tussen moeder en dochter zorgen.
Kenmerken “giftige” moeder. Schuldgevoel en manipulatie. Je moeder zet manipulatie in om haar zin te krijgen en zorgt ervoor dat jij je schuldig of verantwoordelijk voelt, voor haar slechte gedrag. Ze speelt in op je zwakke plekken en emotionele kant, ze weet precies waar jij gevoelig voor bent.
Het moedergevoel schijnt iets fysiologisch te zijn, vergelijkbaar met een heftige verliefdheid. Moedergevoelens zorgen ervoor dat je voor jouw baby wilt zorgen, hem of haar wilt beschermen en onvoorwaardelijke liefde wilt geven.
Een liefdevolle moeder zal op gelijkwaardig niveau met haar kind willen communiceren, begrip willen tonen, zich zoveel mogelijk willen inleven in haar kind, willen luisteren naar de behoeftes en verlangens en zich steeds afstemmen daarop.
Ze is belangrijk voor het ontwikkelen van een eigen identiteit, voor het aangaan van gezonde relaties, een algeheel gevoel van welzijn en voor het zelfvertrouwen. Zo zijn jonge meisjes die een goede relatie met hun moeder hebben tevredener met hun lichaam – de relatie met hun vader heeft daar veel minder invloed op.
Hun dochters worstelen met hun identiteit. Ze hebben depressieve klachten, een laag zelfbeeld en kunnen geen keuzes maken. Vaak hebben hun moeders nog altijd een overheersende, negatieve impact op hun leven. Forward beschrijft in haar boek hoe ze deze vrouwen helpt tijdens therapeutische sessies.
Een ongezonde band draait om manipulatie, woede en andere negatieve, kwetsende gevoelens. Zo'n moeilijke relatie met je moeder is niet iets om te onderschatten. Je kunt immers moeilijk je moeder aan de kant zetten en moet er dus – tot op bepaalde hoogte – mee zien te dealen.
Ouders zijn cruciaal in het leven van kinderen maar ook als volwassene heb je met de grondtonen die zij je hebben gebracht van doen. Ken je je ouders, ken je jezelf. Het beeld van je vader en moeder is gerelateerd aan de mate van succes en liefde die je in je leven ontvangt.
Dé opvoeders en ook-opvoeders
Als ouders ben je in principe dé opvoeder. Het is wel belangrijk om je te realiseren dat oppasopa's en oppasoma's ook een bijdrage leveren aan de opvoeding van jouw kind. Ze zijn niet dé opvoeders, maar 'ook-opvoeders'.
Het kind opvoeden en verzorgen
In de wet staat dat u moet zorgen voor het lichamelijke en geestelijke welzijn van uw kind. En dat u het moet helpen om zijn of haar persoonlijkheid te ontwikkelen. U mag het kind niet mishandelen. En u moet de band van het kind met de andere ouder bevorderen.
Bij een ouderpaar met moeder als belangrijkste - primaire - verzorger is haar emotionele systeem het meest actief. In zulke relaties spelen vaders een secundaire rol. Ze zijn meer betrokken als 'denkers en planners', dat wil zeggen dat bij vaders in deze rol het sociaalcognitieve systeem actiever is.
Je kan een narcistische moeder definiëren als iemand die erg bezitterig is en zich bezighoudt met het beconcurreren van haar kinderen. Ze wilt in alles beter zijn dan haar kinderen en ziet haar kinderen niet als een individu, maar als een verlengde van zichzelf.
Narcisten zijn ongevoelig voor het knuffelhormoon oxytocine, waardoor ze niet goed in staat zijn tot emotionele binding en intimiteit. Dit heeft tot gevolg dat vaak de relatie geen diepgang kan bereiken op verschillende niveaus – zowel seksueel als emotioneel.
Het kan zijn dat je kind zo erg gericht is op zijn eigen taken, waardoor hij je gewoon écht niet hoort. Maar het is ook mogelijk dat hij niet genoeg aandacht heeft om zijn 'opgelegde' taak volledig uit te voeren.
Misschien denk je bij moederliefde aan het overweldigende gevoel van liefde dat je ervaart wanneer je je kindje na de geboorte voor het eerst in je armen hebt. Een heel ander gevoel van liefde dan je tot dan toe ooit ervaren hebt. Dat is moederliefde!
Het feit dat je de liefde voor je kind nu niet voelt, betekent niet dat die liefde er niet is. Het betekent ook niet dat jij niet in staat bent om je te hechten aan je baby. Je kunt alleen op dit moment niet/te weinig bij je positieve gevoelens en dat is een symptoom van je depressie.
Knuffelen, praten tegen je kindje, je kindje dicht tegen je aanhouden, zodat ze je geur zullen ruiken; het zijn allemaal dingen waardoor de hechting op gang komt. Je kindje zal al deze dingen herkennen en hierop reageren door bijvoorbeeld heerlijk in slaap te vallen tegen je borst.