Uit een onderzoek van het Nederlandse Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) is gebleken dat niet Nederland maar Spanje het land is waar de meeste drop wordt gemaakt. Spanje heeft daarmee Nederland van de eerste plaats geschopt. In Nederland eten we er dus het meeste van, maar de productie komt uit een ander land.
Van alle soorten snoep is drop in Nederland het populairst. Meer dan twintig procent van alle verkochte snoep is drop. In totaal gaat er voor miljoenen euro's drop over de toonbank: in 2011 voor zo'n 168 miljoen!
In Nederland eten we gemiddeld zo'n 2 kilo drop per jaar.
In landen als Noorwegen, Finland, Zweden en Denemarken houden ze van drop zoals wij van drop houden: met een beetje zilte nasmaak. Je hoort wel eens dat dit komt doordat al die landen aan zee liggen, zoals Nederland aan zee ligt. Maar Frankrijk, Kroatië en Brazilië liggen ook aan zee.
De enige landen waar drop ook enigszins populair is, zijn Duitsland en de Scandinavische landen. Echter eten ze daar in vergelijking met Nederlanders aanzienlijk minder drop. Zo populair als het in Nederland is, is het dus nergens.
Als je een grote hoeveelheid drop eet, krijg je ook veel glycyrrhizine binnen. Je lichaam gaat dan meer vocht vasthouden, waardoor je bloeddruk stijgt. Een verhoogde bloeddruk kan verschillende ziektes veroorzaken en is één van de risicofactor van dementie.
Waarom drop juist in Nederland zo populair is, is niet geheel duidelijk. Volgens sommigen komt het doordat we in Nederland (net als in Engeland en Scandinavië) aan de zee wonen en dat we daarom zo van de zilte smaak van drop houden. Maar er zijn wel meer landen die aan de zee liggen. Japan bijvoorbeeld.
Drop komt uit Engeland
Rond 1760 verkocht George Dunhill, een apotheker, voor het eerst drop in zijn apotheek als medicijn. Hij verzon het om suiker aan het product toe te voegen en maakte daarmee de dropjes zoals wij die kennen: lekker zacht en zoet.
In Nederland (13de eeuw) werd in de natuurencyclopedie van Jacob van Maerlant drop aanbevolen als middel tegen hoest en aandoeningen van de luchtwegen in het algemeen. Tot op de dag van vandaag wordt zoethoutwortelextract nog steeds gebruikt in geneesmiddelen tegen hoest en keelverzachting.
Ben jij gek op chocolade? Dan kun je 'Glorious' vast wel waarderen. Deze bonbon is namelijk gemaakt van de meest luxueuze ingrediënten zoals zwarte chocolade van Valrhona, saffraan, witte truffel uit Périgord, vanille uit Madagaskar, goudvlokken én een geheim ingrediënt.
Van alle soorten snoep is drop in Nederland absoluut het populairst. Drop wordt van alle snoepsoorten in Nederland dus het meest gegeten. Zelfs meer dan twintig procent van alle verkochte snoep is drop.
Duimdrop, zoethout, nougat, zwart witjes enz. Allemaal Oud Hollands snoepgoed van vroeger. Vroeger gingen we nog even langs dat winkeltje om snoepjes te halen voor een paar centen.
Volgens Wikipedia consumeert ongeveer 80% van de Nederlandse bevolking wel eens drop, waarvan 14% regelmatig. De groep 16- tot 50-jarigen is daarbij het sterkst vertegenwoordigd.
Ongeveer 80% van de Nederlandse bevolking neemt wel eens een dropje tot zich. Zo'n 14% daarvan regelmatig tot zeer regelmatig. Ongeveer 1 à 2% van de Nederlandse bevolking eet meer dan 100 gram drop per dag.
Drop is namelijk relatief lang houdbaar. Volgens Voedingscentrum is drop langer dan 1 jaar houdbaar, zélfs als de verpakking geopend is.
Engelse drop werd voor het eerst gemaakt in Engeland. Vandaar de naam. Het snoepje werd bedacht door de firma George Bassett & Co uit Sheffield. Hun promotieverhaal was dat een vertegenwoordiger ooit per ongeluk wat snoepsamples had laten vallen en ze in de haast weer willekeurig in elkaar zette.
De blokdrop vormt het belangrijkste bestanddeel voor onze dropjes. Italiaanse boeren leggen tussen de stukken blokdrop dikwijls laurierbladen. Dat doen ze zodat de stukken niet aan elkaar plakken en omdat het aroma een lekkere smaak en geur aan de blokdrop toevoegt.
Engelse drop is een soort snoepgoed dat bestaat uit een mix van verschillende soorten veelkleurige dropjes. De voornaamste ingrediënten zijn drop, suiker, kokos en anijs. Verder wordt veelal gelatine gebruikt bij de productie.
Helaas kreeg de zoethoutwortel een slechte naam tijdens de Middeleeuwen. Doordat zoethout altijd een zwarte kleur had, werd het bestempeld als duivels. Drop dankt zijn zwarte kleur dus aan het bekende zoethout.
Wat is typisch Nederland is het land van de tulpen en windmolens. Een Hollander loopt op klompen en eet graag kroketten, drop en bruin brood met hagelslag. Een maaltijd bestaat in Nederland uit aardappelen, vlees en groenten en er wordt naar muziek uit een draaiorgel geluisterd.
De meest bekende drop tegen kriebelhoest is het laurierdropje. Deze kan de irritatie van de keel verzachten. Iets wat op het eerste gezicht wellicht niet klinkt als de oplossing, maar in de praktijk toch een enorme opluchting kan zijn.
Zoete vs.
Per 100 gram zit er in zoute drop 110 mg kalium, in zoete drop wel 320 mg. Beide beschikken over 20 mg magnesium en 30 mg calcium. Wat ook opvallend is dat er in zoete drop meer natrium zit dan in zoute drop. Je kunt zoute drop dus als gezonder zien.
Een dropje met zoetstof bevat gemiddeld zes calorieën, eentje met suiker heeft er rond de dertien. Dus zolang je geen hele zak drop in één keer op eet, word je ook van suikerhoudende drop niet heel dik.'' Bovendien kan het eten van drop effect hebben op de bloeddruk.