De gewone zeehond voedt zich met een breed assortiment vis, inktvis, krab en kreeft. Het mannetje wordt maximaal 26 jaar oud, het vrouwtje 32 jaar. Hun belangrijkste natuurlijke vijanden zijn de haai en de orka.
Jacht. Knuppelen is een manier om dieren zoals zeehonden te doden door ze met een hakapik (knuppels met een scherpe metalen haak aan het eind) de schedel in te slaan. Vervolgens wordt de punt van de knuppel in hun ogen, wangen of mond gehaakt om te voorkomen dat hun vacht beschadigd raakt.
Ze hebben krachtige kaken en scherpe tanden. Meestal houden ze gewoon afstand van mensen, maar ze zijn niet schuw en wel leergierig en speels. Dat betekent dat een grijze zeehond die bijvoorbeeld gevoerd of zelfs geaaid wordt, gevaarlijke bijtspelletjes kan gaan spelen.
Sinds de eerste tellingen in 1975 is het aantal gewone zeehonden gegroeid van minder dan 5.000 tot een schatting van 40.800 individuen in 2019. Met het oog op het groeiende aantal grijze zeehonden wordt deze soort sinds 2005 op trilaterale schaal geteld.
Ze kunnen zelfs onder water slapen. Gewone zeehonden kunnen in rust 19 minuten onder water blijven, grijze zeehonden wel een half uur. Een actieve duik duurt korter, omdat het dier dan meer zuurstof verbruikt.
Zeehondenvlees is traditioneel belangrijk voor de Inuit, de inheemse bevolking uit het noorden van Canada. Zij hebben toestemming om op zeehonden te jagen. Daarnaast vindt ieder jaar een commerciële jacht plaats, hoofdzakelijk gericht op de pels van jonge zeehonden.
Zeehonden zijn toppredatoren: in hun leefgebied staan ze bovenaan de voedselketen. Geen enkel ander dier in de Waddenzee eet zeehond. De enige vijand van de zeehond is de mens.
Een zeehond krijgt meestal een pup (jong). Dat wordt geboren aan land. Zeehonden zijn zoogdieren, dus dat betekent dat het jong bij de moeder melk drinkt.
Zeehonden kunnen zowel op het droge als in het water slapen. In het water slapen ze rechtop drijvend als een grote dobber, of horizontaal drijvend aan de oppervlakte. Omdat ze tijdens het slapen niet actief zwemmen kunnen ze lang zonder adem.
Zeehonden zijn slimmer dan je misschien denkt. Vooral grijze zeehonden zijn, door hun nieuwsgierige en onderzoekende aard, tot veel in staat. Met eindeloos geduld weten ze uit te vinden hoe iets open of los moet worden gemaakt. Ook wij staan nog regelmatig voor verrassingen!
De gewone zeehond voedt zich met een breed assortiment vis, inktvis, krab en kreeft. Het mannetje wordt maximaal 26 jaar oud, het vrouwtje 32 jaar. Hun belangrijkste natuurlijke vijanden zijn de haai en de orka.
Samengevat: in Nederland zijn zover bekend nog nooit mensen echt aangevallen door zeehonden. Dat betekent niet dat we alleen nog maar in binnenwateren kunnen zwemmen. Maar gebruik bij het zwemmen in zee je gezonde verstand. Geef wilde zeezoogdieren de ruimte die ze nodig hebben.
Zeehonden zijn niet schattig. Al doen hun grote donkere ogen anders vermoeden. Vooral als zeehonden nog jong zijn, is de weerstand groot om ze niet te knuffelen. Maar uit persoonlijke ervaring kan ik je verzekeren dat het echt geen schatjes zijn.
Longworminfecties komen voornamelijk bij gewone zeehonden voor en bijna uitsluitend in hun eerste levensjaar. Het is dus een echte kinderziekte. Grijze zeehonden zijn er lang niet zo vatbaar voor; we krijgen veel minder vaak een longwormslachtoffer van deze soort binnen.
Let goed op ongewone tekenen of symptomen gedurende zeven tot tien dagen en ga naar het ziekenhuis als je je op enig tijdstip niet lekker voelt. Hoewel het niet veel voorkomt, kun je te maken krijgen met een niet uitgelokte beet door een zeeleeuw en duikers moet zich bewust zijn van het potentiële gevaar.
Door speciale aanpassingen in hun lijf kunnen ze wel een half uur onder water blijven! Net als alle zoogdieren moeten zeehonden lucht ademen om hun zuurstof binnen te krijgen. Daarom kan een zeehond niet eindeloos onder water blijven, ze moeten op een gegeven moment weer omhoog.
Pas enkele decennia weet men dat volwassen mannetjes van de gewone zeehond extreem vocaal kunnen zijn onderwater. Hierbij kunnen ze kreunende, krakende, grommende, maar vooral brullende geluiden produceren. Daarnaast maken deze mannetjes ook geluid door met hun flippers op het wateroppervlak te klappen.
Ze eten het liefst vissen die dicht bij de bodem leven, zoals platvissen, kabeljauwachtigen, grondels en zandspiering. Volwassen zeehonden die van platvis leven, hebben daar tot 8 kilo per dag van nodig. Dieren in gevangenschap eten gemiddeld 3 tot 4 kilo makreel of haring per dag omdat die vis veel vetter is.
Een onderzoek waarbij zadelrobben van 3 tot 5 maanden oud werden geobserveerd, toonde aan dat ze gemiddeld 6 uur per dag op het land sliepen, terwijl volwassen Kaspische zeehonden ongeveer 4 uur per dag sliepen.
Zeehonden eten vis, inktvis en schaaldieren. De zeehonden zelf zijn een belangrijke voedselbron voor grotere roofdieren als orka's, ijsberen en haaien. Door hun bewegingen helpen zeehonden ook om voedingsstoffen van de zee naar de kust te brengen. Dieren over de hele wereld worden serieus bedreigd.
Opgekruld als een banaan! Zo houden ze hun flappen en kop droog en warm en het laat zien dat de zeehond zich goed voelt. TAsTZIN Zeehonden hebben lange snorharen, daarmee voelen ze trillin- gen in het water. Door de waterbeweging voelen ze of er vis in de buurt is.
Eigenlijk is het heel simpel: rob is gewoon een andere naam voor zeehond. En nee, dat betekent niet dat onze gewone zeehonden allemaal Rob heten! Zeehonden en zeeleeuwen zijn allebei zogenaamde 'vinpotigen', wat betekent dat ze zoogdieren zijn met vinnen in plaats van poten.
Een huiler is een jonge zeehond die op het strand of op het wad ligt en zijn moeder is kwijtgeraakt. De term is afgeleid van het klagelijke geluid dat het jonge dier dan soms voortbrengt.
Zeehonden maken bij het jagen op vis niet alleen gebruik van hun ogen. Met hun snorharen kunnen ze wervelingen in het water waarnemen. Uit onderzoek is gebleken dat gewone zeehonden met deze haren zelfs in het donker een vis moeten kunnen vangen.