Hij heeft een geschatte diameter van 909 maal de diameter van de zon (1n25 × 109 kilometer, 8.45 astronomische eenheden) dus een volume dat 750 miljoen keer groter is dan dat van de Zon. Het formaat, en daarmee de helderheid, van de ster varieert. UY Scuti staat ongeveer 1,8 kiloparsec (5.871 lichtjaren) van de Aarde.
UY Scuti
In die tijd heette de ster BD -12 5055. Deze ster bevindt zich in het sterrenbeeld Scutum en is momenteel de grootste ster die we kennen. Volgens schattingen heeft UY Scuti een straal die 1708 keer groter is dan onze Zon. Dat betekent dat er 5 miljard zonnen in UY Scuti passen!
VY Canis Majoris (VY CMa) is een type M superreus of hyperreus in het sterrenbeeld Grote Hond (Canis Major). Het is een van de grootste sterren die in het heelal zijn ontdekt. De straal van de rode ster is ongeveer 1420±120 maal zo groot als die van onze zon, waardoor onze zon er enkele miljarden malen in zou passen.
De grootste structuur in het universum is tien miljard lichtjaar groot. Het is een gigantisch astronomisch 'voorwerp' dat is opgebouwd uit kleinere onderdelen: sterrenstelsels.
Zo hebben de kleinste hoofdreekssterren een diameter ongeveer gelijk aan die van Jupiter (143.000 km), EBLM J0555-57Ab is zo'n ster en is sinds de ontdekking n 2017 de kleinste bekende ster. De grootste sterren kunnen een diameter van miljarden kilometers hebben, zoals bij de zogeheten rode hyperreuzen.
Australische wetenschappers hebben de oudst bekende ster van het universum ontdekt. Het gaat om een ster die zich op ongeveer zesduizend lichtjaar van de aarde bevindt. Waarschijnlijk ontstond het hemellichaam ongeveer 13,7 miljard jaar geleden, kort na de oerknal.
Jupiter is de grootste en zwaarste planeet van het zonnestelsel. Hij weegt 1.898.000 miljard miljard ton en is 142.984 kilometer in doorsnee. Dat is 318 keer zo zwaar als de aarde en 1300 keer zo groot!
De nieuwste sterrenkundige waarnemingen doen vermoeden dat het heelal oneindig uitgestrekt is. Dat betekent dat het zeker geen rand heeft. Maar ook wanneer het heelal een eindige omvang zou hebben, is het onbegrensd.
De sterkste die we kennen is R136a1 in de Grote Magelhaense Wolk, een buursterrenstelsel van de Melkweg. Deze extreem zware ster heeft ongeveer zes miljoen keer zoveel lichtkracht als de zon.
Als we het universum definiëren als alles wat bestaat, inclusief alle materie, energie, ruimte en tijd, dan kan er per definitie niets bestaan dat zich buiten het universum bevindt of groter is dan het universum .
'Onze zon is nu 4,5 miljard jaar en ze kan wel tot 10 miljard jaar,' vertelt de astrofysicus. 'Kleine sterren kunnen wel honderd miljard jaar oud worden.Grote worden 'maar' één miljard jaar oud.
Daarmee is dit het zwaarste zwarte gat van dit type dat ooit in ons sterrenstelsel is waargenomen. Astronomen hebben het grootste zogeheten 'stellaire zwarte gat' ooit gevonden in onze Melkweg. Het zwarte gat heeft de naam Gaia-BH3 gekregen. Het heeft een massa die 33 keer zo groot is als die van de zon.
De Aarde past wel 1.3 miljoen keer in de Zon! De Zon is dus erg groot. Er zijn echter ook sterren die wel 500 keer groter zijn dan de Zon. Zonnevlekken zijn koelere plekken op de Zon en ze zijn meestal veel groter dan de Aarde.
Astronomen ontdekten deze week een zeer bijzondere en zeldzame ster. Op dit kosmische verrassingsei jaagden zij al bijna 40 jaar. De gevonden ster is een zeldzame samensmelting van twee andere galactische objecten: een rode reus en een neutronenster.
Ongeveer twaalf keer zo klein als onze zon. Dat is de kleinste ster die tot nu toe gevonden is. Wetenschappers van Cambridge University noemen hem EBLM J0555-57Ab. EBLM J0555-57Ab mag dan wel klein zijn, hij is wel tien keer zo groot als onze aarde.
Twee grote sterren strijden om de titel van grootste ster: VY Canis Majoris en UY Scuti. Beide sterren zijn duizenden keren groter dan de zon. Om je een idee te geven: de zon zou ongeveer 5 miljard keer in deze grote sterren passen.
Eerdere observaties suggereerden dat R136a1 een massa had die ergens tussen de 250 en 320 keer zo groot was als de massa van de zon. De nieuwe Zorro-observaties geven echter aan dat deze reuzenster slechts 170 tot 230 keer zo groot is als de massa van de zon . Zelfs met deze lagere schatting kwalificeert R136a1 zich nog steeds als de meest massieve bekende ster.
Als een lichtstraal door die trillende lucht gaat, wordt het licht ietwat gebroken. Het resultaat is een fonkelende ster. Het licht van een ster die laag boven de horizon staat, moet een langere weg door de dampkring afleggen. Daarom zullen die sterren meer flikkeren.
Het antwoord hangt af van hoeveel 'inhoud' het heelal heeft, zoals materie en licht. Meer inhoud betekent meer zwaartekracht, wat de expansie vertraagt. Zolang de hoeveelheid materie geen kritische drempel overschrijdt, zal het heelal blijven uitzetten, tot de hittedood bereikt wordt en het heelal bevriest.
Het lot van het heelal kan worden bepaald door zijn dichtheid. Het overwicht aan bewijs tot nu toe, gebaseerd op metingen van de snelheid van expansie en de massadichtheid, bevoordeelt een heelal dat oneindig zal blijven expanderen, resulterend in het "Big Freeze"-scenario hieronder.
Dat was ongeveer 13,8 miljard jaar geleden. De theorie van de oerknal is gebaseerd op de relativiteitstheorie. Sinds maart 2011 is het vastgesteld dat de Oerknal met grote waarschijnlijkheid heeft plaatsgevonden.
Er zijn ongeveer 170 manen in ons zonnestelsel. De meesten daarvan draaien om de gasreuzen Jupiter en Saturnus. Kleine planeten hebben meestal maar weinig manen: Mars heeft er twee, de aarde heeft er eentje, en Venus en Mercurius hebben er helemaal geen.
De satelliet BepiColombo, die afgelopen oktober is gelanceerd, gaat onderzoeken waar dat ijs vandaan komt, maar voor leven is het ongeschikt. Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus bestaan uit gas.Daardoor zijn ze ongeschikt voor leven zoals wij dat kennen, en trouwens ook om op te landen.
Door het methaan krijgt Uranus zijn blauwgroene kleur. Uranus is de koudste planeet in het zonnestelsel, met een minimumtemperatuur van -224°C (-371°F).