Dat hangt ervan af voor hoeveel personen een graf is ingericht. Bij 3 personen is de diepte circa 3 meter. Het kan wat variëren, maar het is in ieder geval wettelijk verplicht is dat (de bovenste) kist minimaal 65 cm onder de grond staat.
Vaak wordt een diepte van 275 tot 300 cm aangehouden. Veel begraafplaatshouders geven graven voor 2 personen/kisten uit. De diepste kist wordt dan ongeveer op 2 meter diepte begraven. In sommige plaatsen of regio's zou 3 kisten te diep zijn in verband met de hoogte van het grondwater.
- een bovenste kist in een graf moet in gat staan dat minstens ongeveer 65+ + 50 cm is 115 cm diep is; - voor de 2e kist van boven moet je er 30 + 50 = 80 cm bij optellen. Dan moet een graf ongeveer 195 cm diep zijn; - voor de 3, diepste, kist is een diepte van 195 + 80 is ongeveer 275 cm vereist.
Zo is voor een dubbelgraf bepaald dat de kist op minimaal 1 meter 80 diep moet liggen maar soms gaat het om slechts één meter diepte. Het probleem is ontdekt bij graven van een paar jaar oud maar ook bij graven die er al meer dan veertig jaar liggen.
1. Een tweepersoons betonnen grafkelder in een particulier graf is standaard 100 cm breed, 240 cm lang en 140 cm diep. 2. De grafkelder is voorzien van betonnen binnenring en dekplaat.
Voor een lijk in een kist helemaal verteerd is (verdwenen is), moet u aan tientallen jaren denken. Soms kun je na honderden jaren nog skeletten of delen van skeletten op een oude begraafplaats vinden. Soms is na 20 of 30 jaar alles helemaal weg.
De weke delen van een lichaam zoals ogen en ingewanden zijn na enkele weken of maanden weg. Het spierweefsel (zeg maar het vlees) gaat veel en veel langzamer. Dat komt omdat er in de grond vrij weinig zuurstof doordringt, waardoor er een langzame stofwisseling en langzaam ontbindingsproces is.
Hier zijn geen wettelijke regels voor. Een kist mag in alle houdingen in een graf: horizontaal, verticaal, op een zijde, ondersteboven en ook, zoals in uw geval, achterstevoren. Op begraafplaatsen waar gewoonlijk 'achterstevoren' wordt begraven, staat dit ook niet in de reglementen.
Iemand die begraven wordt, moet minstens 10 jaar begraven blijven. Dat heet de wettelijke termijn van grafrust. uitgeven, alleen voor 20, 30, 76 of 93 jaar. 10 en 15 jaar is korter dan 20 en dat mag niet.
De standaard maten voor een graf en de grafruimte zijn 2 meter lang en 1 meter breed. Als er iemand groter is dan 2 meter, dan wordt het graf groter gemaakt. Als er iemand kleiner is dan 2 meter dan blijft het graf 2 meter bij 1 meter.
Elk geval is anders. De wetgever gaat er van uit dat na een begraving van 10 jaar een lichaam helemaal geskeletteerd is. Dat houdt in dat alleen de belangrijkste grote botten over zijn. Bij sommige mensen zal dit al na 5 of 7 jaar het geval zijn, afhankelijk van de omstandigheden.
Als een graf geruimd wordt, wordt meestal eerst alleen het monument weg gehaald. De steen wordt dan gewoonlijk in stukken geslagen en afgevoerd. De inhoud van het graf, dus de botten, worden niet meteen weg gehaald. Dat gebeurt pas als er opnieuw in het graf begraven wordt voor een andere familie.
Periode van 36 uur voor strafrechtelijk onderzoek
Er is een aantal redenen voor de periode van 36 uur. Zo moet de politie nog strafrechtelijk onderzoek kunnen doen als er vragen zijn over de doodsoorzaak.
Dat hangt ervan af voor hoeveel personen een graf is ingericht. Bij 3 personen is de diepte circa 3 meter. Het kan wat variëren, maar het is in ieder geval wettelijk verplicht is dat (de bovenste) kist minimaal 65 cm onder de grond staat.
Weefsel van organen wordt vernietigd, lichaamscellen worden in hoog tempo afgebroken, de huid verkleurt en raakt los. Vet neemt de langste tijd om te verteren, dus billen en dijen zitten er als laatste aan. Na zo'n tien jaar is alleen het skelet nog over.
Na de verzorging kan men bij een intacte huid van zowel de overledene, als nabestaande of verzorger, iemand zonder problemen aanraken. Voor het sluiten van de ogen, is het vaak al voldoende ogen direct na het overlijden met de vingers dicht te strijken.
Na verloop van tijd zakken de zijkanten van de kisten in elkaar, maar de (kisten met de) lichamen zakken niet dieper de grond in. Die blijven allemaal liggen op de diepte waarop ze begraven zijn. In een 3-persoons graf worden de kisten vaak geplaatst op dieptes van ongeveer 120 cm, 210 cm en 300 cm.
'Schudden' is in feite een vorm van ruimen van een graf, waarbij de verzamelde resten dieper onder hetzelfde graf ter aarde worden besteld. Die resten tellen dan niet meer als een bijzetting. Zo is er in het graf ruimte gemaakt voor nieuwe begravingen.
Hoeveel personen in een graf mogen, is niet landelijk wettelijk geregeld. Het verschilt per begraafplaats. Hoeveel personen in een graf begraven kunnen worden staat in de beheersverordening of in het beheersreglement van een begraafplaats, of in de grafbrief.
Op sommige begraafplaatsen hanteert men ook gebruikstermijnen voor een algemeen graf van 15 of 20 jaar. Dan mag er dus pas na 15 of 20 jaar geruimd worden, anders pleegt men als begraafplaatshouder contractbreuk jegens de nabestaanden die op 15 of 20 jaar mogen rekenen.
De grafkosten voor een algemeen graf liggen op ongeveer 780 euro bij een looptijd van 10 jaar.
Er is geen vaste termijn voor het bestaan van een familiegraf. Dat hangt van van wat overeengekomen is op het moment van uitgifte van het graf. Als het graf al wat ouder is, kunnen de grafrechten ook al eens verlengd zijn. 20 en 30 jaar zijn de meest gangbare vaste termijnen.
Als er wordt gesproken over het schoonmaken na een overlijden of onopgemerkte dood, ligt de nadruk vaak op het risico van bloed overdraagbare ziekteverwekkers. Dit zijn ziektekiemen die in bloed leven en zeer veel ellende kunnen veroorzaken. Sommige van deze ziektekiemen worden bacteriën genoemd en anderen virussen.
Binnen twee weken na intreding van de dood komen producten van ontbinding uit de lichaamsopeningen zoals uit de mond, de neus, de anus en eventuele andere lichaamsopeningen (bijvoorbeeld wonden). De stank van rotting is op dit moment overweldigend aanwezig.
Cremeren is het proces waarbij een overleden lichaam wordt verbrand. Het verbranden van het lichaam doet voor diegene geen pijn, je voelt er dan niks meer van want alleen je lijf is er nog.