Cry-it-out methode: vrij vertaald als 'je baby laten uitwenen'. Dit is de snelste methode om je baby te laten stoppen met huilen. Het is wel de meest controversiële methode en je hebt er een sterk hart voor nodig. Je laat je kindje huilen tot het stopt en gaat slapen, hoe lang het ook duurt.
Methode 4: Gecontroleerd huilen
Bij het gecontroleerd huilen blijf jij in de buurt van je baby. Je begint met jouw kindje eerst 3 minuten te laten huilen. Daarna kom je de slaapkamer weer in en stel je jouw kindje gerust door te aaien over rug of buikje en een sussend geluid te maken.
Er zijn onderzoeken die zeggen dat het laten huilen van je baby schadelijk is. Het is belangrijk om te onthouden dat het in deze onderzoeken gaat het over de zogeheten 'cry it out' methode. Bij deze methode laat je een baby net zolang huilen totdat hij of zij stopt.
Dat is de welbekende '5-10 minuten regel', ook wel de gradual extinction of de gecontroleerde uitdoving genoemd.. Hierbij ga je elke 5 minuten terug om je baby of kind te troosten en het aantal minuten voer je stapsgewijs op. `Je laat je baby gecontroleerd huilen.
Het laten huilen kan nadelige gevolgen hebben voor het stressniveau van de baby en dat kan langdurige schadelijke gevolgen hebben. Alleen huilen geeft je kind veel stress en dat leidt tot aanmaak van het hormoon cortisol.
Kinderen die gaan huilen als ze in bed worden gelegd zijn meestal kinderen die niet gewend zijn om uit zichzelf in slaap te vallen. Het kortdurende huilen hoort voor hen bij het gewennen aan het zelf in slaap vallen.
Vaak herken je of je baby overprikkeld is: hij valt moeilijk in slaap of wordt juist van elk geluid wakker. Is schrikachtig, extreem alert of huilerig. Je baby wil gedragen worden, of juist niet: elke aanraking is een prikkel teveel en veroorzaakt een ontroostbare huilbui.
Is het alleen wat gepruttel, dan kun je het even aankijken. Als het echt huilen wordt, probeer je baby dan in bed te troosten met wat aaien en door er naast te zitten. Werkt dat niet en gaat je baby harder huilen? Pak je kind dan op om het te troosten en leg het weer neer als het helemaal gekalmeerd is.
Als je kindje oververmoeid is, is het erg onrustig. De eerste stap is dus om je baby te kalmeren. Baker je kindje bijvoorbeeld in, schommel het zachtjes heen en weer of gebruik je zangtalent door een slaapliedje te zingen. Dat biedt de basis om je kindje uiteindelijk weer te kunnen laten slapen.
Je kunt je baby een beetje helpen door hem in je armen wat slaperig te maken en hem neer te leggen als hij bijna in slaapt valt. Later kun je dit moment van neerleggen dan steeds iets gaan vervroegen, totdat je je baby wakker in het bedje kunt leggen en hij zelf in slaap valt.
Huilen kan een van de grootste uitlaatkleppen zijn als je aan emotionele wonden lijdt, of een van de beste uitingen van geluk als je iets te vieren hebt. Het kan ook gepaard gaan met geeuwen, een reactie zijn op lichamelijke pijn, of het gevolg zijn van een lachbui. Je kunt zelfs huilen in je slaap.
Bij veel geadviseerde methode: gecontroleerd laten huilen laat je je baby voor een aantal minuten alleen in de hoop dat hij of zij zichzelf geruststelt. Maar het is niet alleen een kwestie van stoppen met huilen en gaan slapen. Om dit te kunnen doen moet je baby zichzelf kunnen troosten en/of kalmeren.
Bij de Chair methode zit je naast je kind terwijl hij of zij in slaap valt. Om de paar dagen verplaats je iets meer uit het zicht, totdat je volledig uit het zicht verdwijnt. Deze methode heeft 2 belangrijke voordelen: Je kind leert zelfstandig in slaap te vallen.
Spreek met jezelf (en je partner) af, hoe lang jullie het kind laten huilen. Een richtlijn is minimaal 3 tot maximaal 10/15 minuten.
Let op: die twaalf weken is een richtlijn. Ieder kind is anders dus het is belangrijk dat je goed kijkt naar de signalen die jouw kleintje geeft.
Blijft de vraag waarom eenjarigen wel op hun vader lijken. De psychologen zoeken het in een evolutionaire verklaring: pasgeborenen hebben een goede reden om meer op vader dan op moeder te lijken. Op moeders zorg kun je altijd wel aan, zij weet doorgaans welk kind van haar is. Pa is daarin minder zeker.
Het geluid en de bewegingen hebben vaak een rustgevend effect op je baby. Ook een manier om je baby te kalmeren: geef je baby een massage. Dat geeft je baby een gevoel van geborgenheid. Laat je baby met zijn buik op je arm liggen en tik je baby zachtjes op z'n billen.
Maak het bedje kort en strak op, anders kan je baby onder de dekens terechtkomen. Hij moet met de voetjes nét iets van het voeteneind af liggen. Stop de deken en het lakentje goed strak in onder het matras bij het voeteneind en aan de zijkanten. Zo draait je kind zich minder makkelijk om.
Het kan zijn dat je baby een langer slaapje nodig heeft, maar het kan ook goed zijn dat korte slaapjes voor jouw baby voldoende zijn. Hoe weet je dat? Puur door naar je baby te kijken. Als je baby na 30 minuten vrolijk wakker wordt en verder gedurende de dag actief en vrolijk is, dan is er echt niets aan de hand.
Je kunt je baby een paar minuutjes laten huilen, in de hoop dat de baby zichzelf in slaap 'jengelt', maar als de baby na een paar minuten nog niet slaapt, ga dan naar je baby toe om hem te troosten.
Veel moeders doen hun baby in bad om hem te kalmeren. Het stromende water en de warmte doen wonderen voor je huilende kindje. Maar ook voor jou! Dus laat het bad lekker vollopen en stap er samen met je baby in, dan geef je hem ook nog de extra geruststelling van huid-op-huidcontact.
De veiligste slaaphouding van je baby is op de rug. Op deze manier is het gezichtje helemaal vrij, waardoor je kleintje goed kan ademen. Op het moment dat je kindje met de armen omhoog ligt, creëert je kindje meer ruimte in de longen en wordt het ademenen nog meer vergemakkelijkt.
De gevolgen van een teveel aan prikkels
Dat is een gevolg van de drukke levensstijl van de ouders. Maar in tegenstelling tot volwassenen, hebben baby's nog geen filter. Je baby vangt alle prikkels op. En om hem gerust te stellen, praat je tegen hem, geef je hem een rammelaar, haal je hem uit zijn bedje…
De meest opvallende symptomen van het KISS-syndroom bij baby's zijn duidelijke voorkeurshoudingen en een scheve stand van het hoofd. Andere symptomen zijn: Scheef ruggetje. Asymmetrisch bewegen van armen en benen.