PKK staat voor Partiya Karkerên Kurdistan en is de arbeiderspartij van de Koerden die in 1978 werd opgericht door Abdullah Ö–calan. De Koerden die zich in deze partij verenigen strijden voor een eigen staat.
Abdullah Öcalan, de leider van de Koerdische onafhankelijkheidsbeweging PKK, mag opnieuw praten met zijn advocaten. Dat maakte de Turkse minister van Justitie gisteren bekend.
Sinds 1984 streed de PKK in Oost-Turkije voor erkenning en zelfstandigheid van de Koerden. Hun leider Öcalan gaf de Koerden hun zelfrespect terug, vonden aanhangers. Maar de PKK rekende op meedogenloze wijze af met haar tegenstanders - Turks én Koerdisch.
De Koerden (Koerdisch: کورد Kurd) zijn een volk verspreid over verschillende landen, met ruim 45,6 miljoen mensen die voornamelijk in het Midden-Oosten wonen. Tegenwoordig verblijven naar schatting ruim één miljoen Koerden in Europa.
De grootste groepen wonen in Turkije (15 miljoen), Iran (8 miljoen), Irak (6,5 miljoen) en Syrië (2 miljoen). Vanwege onderdrukking slaan Koerden regelmatig op de vlucht. Dat doen ze voornamelijk naar andere Koerdische gebieden, maar er is ook een Koerdische diaspora van ongeveer 1,5 miljoen mensen.
Eten, heel veel lekker eten. Koken voor tien mensen, terwijl er maar vier mensen aanschuiven. Dat is typisch Koerdisch. Het liefst delen Koerden hun laatste maaltijd met een ander.
Het gebied is etnisch zeer divers. De grootste groep vormen de Koerden, vandaar de naamgeving. In Turks-Koerdistan leven daarnaast ook grote groepen Turken, Zaza en Turkmenen. Op het platteland in Zuidoost-Turkije leven ook nog relatief veel Armeniërs en Arameeërs.
Jezidi's (ook aangeduid als Yazidi, Ezidi en Yezidi) zijn een religieuze en etnische Koerdische minderheid, die met name in het noorden van Irak leeft. Jezidi's hebben hun eigen monotheïstische geloof en zijn dus geen moslims. Jezda is Koerdisch voor god. Jezidi betekent letterlijk: “volk van god”.
Het Koerdisch wordt gesproken in een gebied dat zich uitstrekt over Turkije, Irak, Syrië en Iran. Het aantal personen dat Koerdische dialecten spreekt, wordt geraamd op 20 tot 30 miljoen. Zowel Arabisch als Koerdisch zijn officiële talen in Irak.
Ze leven verspreid over Iran, Irak, Turkije en Syrië. Het volk is erg nationalistisch en strijdbaar, mede dankzij hun onderdrukking. Ze hebben nooit een eigen land gehad. De Koerden zijn een van de vele volken die relatief autonoom opereerde in Ottomaanse Rijk.
Bij de Rotterdamse Volksuniversiteit kunt u terecht voor een taalcursus Koerdisch. Het Koerdisch behoort tot de Indo-Europese taalfamilie en is een van de oudste talen van het Midden-Oosten. Er zijn meer dan 40 miljoen mensen die deze taal spreken. De taalcursus Koerdisch gaat uit van het Latijnse schrift (Kurmanci).
Sinds 1984 vecht de PKK een gewapende strijd tegen de Turkse staat voor culturele en politieke rechten en zelfbeschikking voor de Koerden in Turkije, die tussen de 10% en 25% van de Turkse bevolking uitmaken en decennialang werden onderdrukt door de Turkse staat.
De geschiedenis van de Koerden gaat verder terug dan 4000 jaar voor Christus. Ze leefden als het oudste volk van het Midden Oosten in een groot gebied dat zich uitstrekte over verschillende huidige landen.
Het moderne Turkije begint met de stichting van de republiek op 29 oktober 1923 (de republiek was al uitgeroepen op 2 januari 1921) op het van het Ottomaanse Rijk overgebleven Turkse grondgebied, met Mustafa Kemal Paşa, die later de achternaam Atatürk aan zou nemen, als eerste president.
Eind jaren zeventig richtte Abdullah Öcalan de Koerdische Arbeiderspartij PKK op. PKK-aanhangers begonnen een gewapende strijd met als doel een onafhankelijke Koerdische staat binnen Turkije te vormen. Die oorlog heeft inmiddels aan meer dan 40.000 mensen het leven gekost.
Kurmançi, Kurman(d)ji, Kirmanci of Noord-Koerdisch is het hoofddialect van het Koerdisch, dat door 65-70% van de Koerden wordt gesproken. 15 miljoen Koerden in Turkije, 2 van de 6 miljoen Koerden in Irak, 3 miljoen Koerden in Syrië, en 4 van de 11 miljoen Koerden in Iran spreken het Kurmançi.
Hoewel Kurmanci en Sorani nauw verwant zijn, zijn de talen in basisstructuur, vocabulaire en idioom verschillend (Thackston, 2006). Koerdisch is eigenlijk een verzamelnaam voor een aantal dialectgroepen. In totaal heeft het Koerdisch 5 dialecten, namelijke, Kurmanci, Sorani, Pahlavani, Hewrami en Zazaki.
Zweden telt ongeveer 85 duizend inwoners van Turks-Koerdische komaf. Die mogen als ze willen met PKK-vlaggen zwaaien.
De alevitische geloofsbelijdenis verschilt sterk van die van de soennitische meerderheid in Turkije. Zo doen de alevieten doorgaans niet aan de ramadan, gaan ze niet op pelgrimstocht naar Mekka en bidden ze niet in de moskee, maar in de cemevi. Mannen en vrouwen bidden samen in plaats van gescheiden.
De Druzen vormen een vrij onbekende etnisch-religieuze groep in het Midden-Oosten. Er leven in totaal ongeveer 600.000 Druzen in het noorden van Israël zoals Carmel en de Golan, Libanon, Jordanië en Syrië.
Wees bewust van het verschil tussen de autonome Koerdische regio van Irak de rest van het land. In het noorden spreekt men bijvoorbeeld overwegend Koerdisch, terwijl in de rest van het land Arabisch de voertaal is.
Nederlandse Koerden wonen verspreid over Nederland, met concentraties in Amsterdam, Zaanstad, Arnhem, Deventer, Utrecht en Enschede. Den Haag heeft de grootste Koerdische gemeenschap.
In de Koerdistan Autonome Regio zijn er verspreid over de regio demonstraties tegen de regering. De politie en Asayish (lokale veiligheidstroepen) kunnen hard optreden en de demonstraties kunnen tot geweld leiden. Vermijd demonstraties en grote menigten. Ook in de provincies Sulaymaniyah en Erbil.
De Koerdische Autonome Regio grenst in het oosten aan Iran, in het noorden aan Turkije en een klein stukje aan Syrië en verder aan (de rest van) Irak. De regio heeft als hoofdstad Erbil (Koerdisch: Hewlêr). Hier zetelt ook het parlement en het bestuur, sinds 14 juni 2005 onder leiding van president Massoud Barzani.