Exodus betekent dan ook 'uittocht' en is zonder twijfel een van de centrale teksten van het jodendom en het christendom[1].
Leviticus is het derde boek van de Hebreeuwse Bijbel. Leviticus dankt zijn naam aan het feit dat het hoofdzakelijk regelingen voor en over het Levitische priesterschap bevat. Reeds in de Vulgata heeft het de naam Leviticus.
Genesis is een Griekse naam die 'oorsprong' of 'ontstaan' betekent. De naam wordt in Nederland aan jongens en meisjes gegeven.
'Opeens stonden er twee mannen met hem te praten: het waren Mozes en Elia, 31 die in hemelse luister verschenen waren. ' Een ontmoeting met Mozes en Elia, die zo'n 1300 en 900 jaar daarvoor leefden. Zij zijn in hemelse luister.
De Israëlieten, die in Egypte als slaven leefden, vluchtten onder leiding van Mozes weg voor de farao. Zij trokken door de Rode Zee op weg naar het Beloofde Land. Het verblijf van de Israëlieten in het machtige koninkrijk Egypte hangt samen met de geschiedenis van Jozef, zoon van de Hebreeuwse aartsvader Jakob.
De huidige president Abdul Fatah al-Sisi.
Volgens de bijbelse chronologie heeft Salomo de tempel 480 jaar na de uittocht uit Egypte gebouwd. Daar moeten we 430 jaar van verblijf in Egypte bij optellen en de lange levensjaren van de aartsvaders.
Volgens de Bijbel zelf kreeg Mozes de Tien Geboden van God, op twee stenen tafelen (platen), nadat hij in opdracht van God de berg Horeb (specifiek de Sinaï) was opgeklommen.
De berg Sinaï (Hebreeuws: הַר סִינַי, har sînaj) is de berg waarop Mozes de tien geboden kreeg van God.
De rollen worden ook wel 'de Vijf Boeken van Mozes' genoemd. De eerste vijf boeken van het Oude Testament worden in de christelijke traditie met hun Grieks-Latijnse naam aangeduid: Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri en Deuteronomium.
Onrein voedsel is bijvoorbeeld vlees waar nog bloed inzit, vlees dat afkomstig is van niet-herkauwende dieren met gespleten hoeven of dieren die een natuurlijke dood zijn gestorven. Varkens, hazen en konijnen zijn dus uitgesloten.
Numeri (Latijn: "getallen", naar de Griekse benaming in de Septuagint: Ἀριθμοί, arithmoi, "tellingen") is het vierde boek van de Hebreeuwse Bijbel. In het Hebreeuws wordt het boek במדבר, bəmidbar, "in de wildernis" genoemd, naar het eerste woord van het boek.
Deuteronomium is het vijfde en laatste boek van de Tora (in het Grieks Pentateuch). Het Latijnse woord Deuteronomium komt van het Griekse deuteros (tweede) en nomos (wet). Deuteronomium betekent dus 'Tweede Wet'.
Het Seïrgebergte (Hebreeuws: הַר-שֵׂעִיר) bevindt zich tussen de Dode Zee en de Golf van Akaba en was de zuidoostelijke grens tussen Edom en het Koninkrijk Juda. Het kan ook de oudere historische grens zijn geweest van het Egyptische Rijk in Kanaän. In de tempel van Amenhotep III in Soleb (ca. 1380 v.
Het is een driehoekig schiereiland in Egypte, en het gebied vormt een brug tussen Azië en Afrika. Het klinkt wellicht ingewikkeld, maar door de Landengte van Suez wordt Sinaï verbonden met de rest van Egypte. Tegelijkertijd wordt het door het Suezkanaal gescheiden van Afrika. Geografisch gezien ligt Sinaï dus in Azië.
“Als je alleen maar bezig bent met seksueel rein zijn, dan is dát de zonde. Want het gaat ten koste van je relatie met God. Maar als je geen oog houdt op wat goed en wijs is om te doen, dan is dat ook zonde. Het zit hem dus niet zozeer in of het wel of niet voor het huwelijk gebeurt.
Lang werd aangenomen dat Joodse rabbijnen de canon van de Hebreeuwse Bijbel afsloten tijdens een soort van een 'concilie' in het stadje Jamnia, ongeveer in het jaar 100 voor Christus.
Joden eten tijdens Pesach plat, eenvoudig brood. Maar het christelijke paasbrood is rijk gevuld met rozijnen en amandelspijs. Het was immers de eerste traktatie na veertig dagen vasten: sober en weinig eten. Tijd genoeg dus om het brood nog eens te laten rijzen en extra vol te stoppen met allerlei vruchten en noten.
Volgens Exodus 12:37-38 waren de Israëlieten met ongeveer 600.000 man te voet (vrouwen en kinderen niet meegerekend), plus vele niet-Israëlieten en hun vee. Dat zou neerkomen op 2.000.000 mensen.
Elke joodse gemeenschap heeft een rabbijn. Rabbijn betekent letterlijk leraar. Een rabbijn leert mensen over het geloof, geeft raad en weet alles over de joodse tradities en de regels van het jodendom. Hij leidt diensten in de synagoge: het gebedshuis van de joden.
Vierduizend jaar geleden leidde God het joodse volk weg uit Egypte, waar het in slavernij had geleefd. Met Pesach herdenken joden deze bevrijding. Pesach betekent zoiets als “voorbijgaan”. God strafte Egypte voor de slavernij met tien rampen.