Een bloedtest of verschillende soorten eliminatie-provocatietesten zijn de enige methoden om een allergie vast te stellen. Als je op veel verschillende stoffen wil testen is een bloedtest natuurlijk praktisch.
Tegenwoordig zijn prik- of krastesten het meest gebruikte type huidtest. Deze testen zijn niet erg invasief en leveren voor de meeste allergenen doorgaans snel resultaten op.
Skin Prick Test
Er kan op veel soorten allergenen (stoffen waarvoor je mogelijk allergisch bent) getest worden. Bij deze huidpriktest wordt een druppel vloeistof op de huid van je onderarm gelegd die een allergeen bevat, bijvoorbeeld graspollen of huisstofmijt of van bepaalde voedingsmiddelen.
De huisarts kan je doorverwijzen voor een allergietest. Er zijn verschillende soorten tests: een huidpriktest, provocatietest en bloedtest (RAST-methode). Voor een allergietest kunnen soms kosten gerekend worden. De kosten voor een allergietest starten bij €85.
Een bloedonderzoek geeft duidelijkheid bij de symptomen van een voedselintolerantie. Je komt te weten of er bij jou sprake is van een voedselintolerantie. Er kan op 287 voedingsmiddelen worden gemeten. Zo kom je dus ook te weten voor welke voedingsmiddelen jij precies een overgevoeligheid hebt.
Er bestaat geen test om na te gaan of iemand overgevoelig reageert op bepaald voedsel. Het komt er op neer te merken welke voedingsingrediënten of –middelen bepaalde klachten uitlokken. Als dat herhaaldelijk gebeurt, kan dit wijzen op overgevoeligheid.
Het bloedonderzoek noemen we een RAST-test. Een RAST-test (radioallergosorbent-test) is een bloedtest om erachter te komen of u allergisch bent voor bepaalde stoffen, zoals huisstofmijt of pollen. Het wordt bijvoorbeeld gebruikt om te bepalen of u hooikoorts of een voedselallergie heeft.
Een huisarts kan een aantal allergietesten regelen of u doorverwijzen naar een gespecialiseerde allergiekliniek om ze te laten doen . Testen die u kunt laten doen zijn onder andere: een huidprik- of pleistertest – waarbij een kleine hoeveelheid van het allergeen op uw huid wordt aangebracht om te zien of het reageert. bloedonderzoeken – om te controleren op allergenen die uw symptomen kunnen veroorzaken.
De kosten van een allergietest kunnen sterk variëren op basis van factoren zoals het type test, het aantal geteste allergenen en uw geografische locatie. Gemiddeld kunnen huidtesten variëren van $ 60 tot $ 300, terwijl bloedtesten tussen de $ 200 en $ 1.000 kunnen kosten.
Veel voorkomende triggers die allergiesymptomen kunnen veroorzaken zijn pollen, huisstofmijt, huisdieren en schimmel. Bij een systemische allergische reactie (anafylaxie) is je hele lichaam betrokken, dus de verschijnselen kunnen overal optreden. Anafylaxie kan levensbedreigend zijn.
De meest moderne test waarmee huisstofmijtallergie wordt waargenomen is een huidtest. Dit is de zogenaamde Skin Prick Test en wordt alleen in het ziekenhuis uitgevoerd. Vaak moet je hiervoor naar de afdeling allergologie.
Als u na het eten van bepaalde voedingsmiddelen symptomen opmerkt zoals maagkrampen, misselijkheid of allergie-achtige reacties zoals huiduitslag of ademhalingsproblemen, kan dit wijzen op histamine-intolerantie. Een test voor thuis kan duidelijkheid verschaffen.
Veelvoorkomende allergietesten zijn een huidpriktest, een bloedtest en een orale voedselprovocatietest .
Patch-testen
De epicutane pleistertest wordt beschouwd als de definitieve diagnostische methode voor de diagnose van allergische contactdermatitis (ACD), een unieke vorm van vertraagde overgevoeligheid.
Correct gebruikt, heeft de huidpriktest een goede gevoeligheid en specificiteit voor de aanwezigheid van allergeen-specifiek IgE en is in sommige gevallen gevoeliger dan in-vitro-testen voor specifiek IgE in serum6,7. Het ongemak is klein en het risico op systemische reacties is minimaal, hoewel niet verwaarloosbaar.
Er zijn geen klinische tests voor de diagnose van niet-IgE-gemedieerde allergieën . Deze worden gediagnosticeerd met behulp van een 'proef van eliminatie en herintroductie'-dieet om te zien of de symptomen verbeteren wanneer het verdachte voedsel uit het dieet wordt verwijderd. Dit is veilig om thuis te doen onder begeleiding van uw zorgverlener.
Een negatieve RAST is net zo betrouwbaar als een negatieve SPT bij het uitsluiten van een echte voedselallergie . RAST heeft echter een iets hogere vals-positieve score dan SPT, waardoor het minder betrouwbaar is voor het bevestigen van een allergie. Als u de diagnose van een echte voedselallergie hebt gekregen, kan RAST nuttig zijn bij het monitoren van IgE-waarden.
Fotoallergische contactdermatitis treedt op wanneer uw huid reageert op een irriterend middel of allergeen na blootstelling aan de zon . Cosmetica, zonnebrandcrème, scheerlotion en parfum kunnen dit soort reacties veroorzaken. Raadpleeg uw allergoloog om de oorzaak van uw huidreactie en de beste behandeling te bepalen.
Bloedonderzoek (specifieke IgE-test)
Bloedtesten meten het niveau van IgE-antilichamen tegen specifieke allergenen. De meest voorkomende bloedtest voor voedselallergieën is de ImmunoCAP-test . Deze test is nuttig voor patiënten die geen huidtest kunnen ondergaan vanwege ernstig eczeem of andere huidaandoeningen.
Een IgE-test kijkt of er antistoffen tegen bepaald voedsel in het bloed zitten. Dat kan inderdaad een aanwijzing zijn voor een allergie, maar die test alleen is onvoldoende. “In zo'n vijftig procent van de gevallen waarbij die test een antistof aantoont, is er toch geen sprake van een allergie.
Symptomen bij voedselallergie op een rij
Een typische allergische reactie op voedsel bestaat uit een jeukend gevoel in de mond, soms doortrekkend naar de oren en de keel. Dit kan gevolgd worden door (een gevoel van) zwelling van de lippen en de keel, misselijkheid, buikpijn en overgeven.
Je kunt zelf kiezen hoeveel allergenen je wilt laten testen. Een test met 90 allergenen kost €325,- en een test met 270 allergenen kost €595,-. Je hebt ook de optie om de test thuis zelf uit te voeren.
Verschil voedselallergie en voedselintolerantie
“Bij een voedselallergie speelt je afweersysteem een rol doordat er IgE-antistoffen worden aangemaakt. Dit is bij voedselintolerantie niet het geval. Bij voedselintolerantie leidt juist een bepaalde hoeveelheid voedingsmiddel tot een abnormale reactie van het lichaam.