Mensen die weinig of geen brood eten of brood zonder gejodeerd zout, zoals veel biologisch brood of een deel van het thuisgebakken brood, lopen het risico op een jodiumtekort. Bij een jodiumtekort gaat de schildklier trager werken en opzwellen (krop).
Jodium is een essentieel sporenelement in onze voeding. Het zorgt onder meer voor een goede werking van de schildklierhormonen en het beïnvloedt de celvorming.
Voor je gezondheid zijn zoutsoorten als Himalayazout of Keltisch zeezout niet beter of slechter dan gewoon keukenzout. Deze zoutsoorten bevatten soms wat mineralen, maar in zulke kleine hoeveelheden dat het weinig met je gezondheid doet. Het is zeker geen reden om meer zout te gaan eten.
De gevolgen van te veel jodium
Bij sommigen zorgt een te veel jodium voor een overstimulering van de schildklier. Hierdoor produceert de schildklier te veel schildklierhormonen waardoor klachten als slapeloosheid, nervositeit, toename van eetlust en gewichtsverlies kunnen ontstaan.
Jodium is een mineraal dat nodig is voor de productie van schildklierhormonen. Deze hormonen zijn nodig voor een goed verloop van de stofwisseling, een goede groei en de ontwikkeling van het zenuwstelsel en de hersenen. Jodium komt van nature maar in weinig producten voor, in zeevis, zuivelproducten, eieren en zeewier.
Het innemen van de jodiumtabletten heeft boven 40 jaar geen beschermend effect. Maar geeft wel beperkte risico's op allergie en schildklierfunctiestoornissen. Een uitzondering geldt voor zwangeren die ouder zijn dan 40 jaar.
Een jodiumtekort is lastig te herkennen omdat de symptomen erg generiek zijn: koude handen en voeten, een droge huid, droge en breekbare haren, breekbare nagels, haaruitval, een hese of krakende stem, vermoeidheid, lusteloosheid, traagheid in denken en handelen, een verhoogd cholesterolgehalte, spierzwakte en ...
Een van die stoffen is radioactief jodium. Radioactief jodium kan door inademing in het lichaam terechtkomen en door de schildklier worden opgenomen. Dit kan op de langere termijn schildklierkanker veroorzaken bij jonge mensen. De afgelopen dagen ontving de overheid vragen over jodiumtabletten.
Er zit zelfs een beetje jodium in andijvie en bananen. Maar de beste bron is zeewier! Zeewier zoals kombu bevat extreem veel jodium.
Het beste jodium supplement is Biotics Jodium Vloeibaar. Biotics Jodium Vloeibaar is goedkoop en heeft een stabiel jodium gehalte van 75 microgram jodium per druppel. Je kunt met 1 of 2 druppels per dag je dagelijkse hoeveelheid exact regelen. Andere supplementen hebben een te hoog en/of te onstabiel jodiumgehalte.
Aan andere soorten zout, zoals Himalaya zout, wordt geen jodium toegevoegd. Dit is onbewerkt zout en komt rechtstreeks uit de zoutmijnen in Pakistan. Als je voor een ander zoutsoort kiest dan tafelzout zorg er dan voor dat je wel voldoende jodium binnen krijgt.
Minder zout eten verlaagt je bloeddruk. Een vermindering van 4,5 gram zout (1,8 gram natrium per dag), verlaagt de bovendruk met 2 mmHg. Dit positieve effect is ongeveer 2,5 keer groter bij mensen met een verhoogde bloeddruk.
Gewoon keukenzout is de minst gezonde variant! Je kunt beter kiezen voor Keltisch zeezout dat onbewerkt is en nog veel oorspronkelijke mineralen bevat. Ga daarna voor onbewerkt landzout: Himalaya zout. Dit bevat iets meer natrium dan Keltisch zout, maar bevat meer mineralen dan gewoon keukenzout.
De merknaam JOZO staat voor JOdium ZOut, omdat het zout een toevoeging van Jodium had. Maar ondertussen voeren ze ook de merknaam JOZO zonder dat er jodium aan het zout is toegevoegd. Dat maakt het verwarrend voor de consument. De merknaam Jozo bestaat al sinds 1929.
Een volwassene heeft per dag zo'n 150 μg jodium nodig alleen al voor het functioneren van de schildklier. Advies van de WHO: maximaal 300 microgram (μg) jodium per dag.
Een paar cijfers: Bakkerszout bevat gemiddeld 58.000 mcg jodium per kilo (jozo-zout 21.000 mcg/kilo). 1 gram bakkerszout bevat dus 58 mcg jodium.
Het zal je misschien verbazen dat bananen eveneens een kleine hoeveelheid jodium bevatten, naast andere gezonde mineralen als magnesium en kalium. Zo levert één banaan (zo'n 150 gram) je bijna 4 microgram jodium op.
In één ei vind je ongeveer 25 mcg jodium – een zesde deel van wat je per dag nodig hebt. Groenten bevatten slechts sporen van jodium en kunnen niet je voornaamste bron van jodium zijn.
Mensen ouder dan 40 jaar en mensen met schilklieraandoening en/of hartziekte of die overgevoelig zijn aan jodium, worden verzocht om op voorhand het eventuele gebruik van jodiumtabletten met hun behandelende huisarts of specialist te bespreken.
Maar bij blootstelling aan zeer hoge doses radioactieve straling kunnen jodiumpillen wel nut hebben. Het heeft geen enkele zin om op eigen houtje jodiumtabletten in te nemen. Ze zijn enkel doeltreffend wanneer je ze op het juiste moment inneemt, en dat is wanneer er een nucleaire ramp plaatsvindt.
Om het schildklierhormoon te kunnen aanmaken, heeft de schildklier jodium nodig. Jodium komt uit de voeding in het bloed. Vervolgens wordt het actief door de schildklier uit het bloed opgenomen. Dagelijks is zo'n 150 microgram jodium nodig voor een goed werkende schildklier (vanaf 9 jaar).
Jodium helpt om af te vallen
Het helpt de schildklier optimaal te werken en daardoor krijgen we meer energie zodat we ook meer vet kunnen verbranden. Kelp gebruiken voor het afvallen is dus effectief.
Jodiumpillen moet je zo kort mogelijk na de blootstelling innemen. Na 12 uur heeft het weinig zin meer, behalve als de blootstelling aan radioactief jodium blijft doorgaan. Jodiumpillen slikken uit voorzorg is niet nodig, want ze werken snel.