Bij pijn is paracetamol de beste keus. Dit heeft de minste bijwerkingen en werkt meestal goed. Werkt paracetamol na twee weken onvoldoende, dan kan de arts ook een ontstekingsremmende pijnstiller voorschrijven, zoals ibuprofen, diclofenac of naproxen. Werkt dit onvoldoende, dan kan uw arts tramadol voorschrijven.
Tramadol is een sterke pijnstiller. Morfine, fentanyl en oxycodon zijn heel sterke pijnstillers. Bijwerkingen zijn suf zijn, moeilijk poepen, duizelig zijn en verslaving.
Tramadol is een pijnstiller die behoort tot de opioïden. Het is een zwaardere pijnstiller die je kunt gebruiken als lichtere pijnstillers zoals paracetamol en ontstekingsremmende pijnstillers (NSAID's) niet voldoende werken.
De opioide werking van Tapentadol is sterker dan die van Tramadol. Tramadol remt echter niet alleen de opname van noradrenaline, maar ook die van serotonine, een andere signaalstof in de hersenen. Welk medicijn voor u het meest geschikt is, kan de arts voor u bepalen.
Gelijktijdig gebruik van alcohol of andere centraal depressieve stoffen (zoals anesthetica, antipsychotica, anxiolytica, hypnotica en sedativa) kan de depressieve werking van tramadol op het centrale zenuwstelsel versterken (meer kans op ademhalingsdepressie, versterkte sedering).
Wanneer je kortdurend tramadol gebruikt, is het in principe niet gevaarlijk, tenzij je er allergisch voor bent. Tramadol is gevaarlijk tijdens de zwangerschap en mag niet gecombineerd worden met bepaalde medicijnen tegen HIV/AIDS en antidepressiva.
Bij oraal gebruik van tramadol wordt 50-100 mg 2-4 x per dag voorgeschreven met een maximum van totaal 400 mg per dag. De hoeveelheid per gift en aantal toedieningen per dag hangt van de ernst van de pijn af. Voor kinderen geldt een dosering van 1-2 mg/kg tot 4 keer per dag met een maximum van totaal 400mg per dag.
De fysiotherapeut helpt u om rustig in beweging te komen én te blijven. In veel gevallen zal de arts ook een pijnstiller voorschrijven. Omdat paracetamol vaak goed werkt, is dat de eerste keus. Vermindert paracetamol de pijn onvoldoende, dan krijgt u een sterkere pijnstiller.
In dat geval zal de arts eerst een ontstekingsremmende pijnstiller voorschrijven, zoals naproxen. Als dat onvoldoende helpt, zal de arts doorverwijzen naar een reumatoloog. Dit medicijn remt de ontsteking, hierdoor verminderen de roodheid, zwelling en pijn. Het pijnstillende effect begint binnen één uur.
Bij hoofdpijn werkt paracetamol goed. Maar voor pijnklachten in de knie door een zwelling of ontsteking is ibuprofen beter. Daar zitten namelijk naast pijnstillende stoffen, ook ontstekingsremmende stoffen in.
Antwoord van de apotheker
Tramadol behoort tot de groep geneesmiddelen die morfineachtige pijnstillers of opioïden wordt genoemd. Het heeft een sterke pijnstillende werking. Een beschadigd deel van het lichaam stuurt via gevoelszenuwen een \'bericht\' aan de hersenen.
Volwassenen en kinderen > 12 j. Oraal: begindosering 50–100 mg iedere 4 tot 6 uur, maximaal 400 mg/dag. Volgens de NHG-Standaard Pijn, stap 3: zwakwerkend opioïd uit 2021, verder NHG-Standaard genoemd: volwassenen met acute nociceptieve pijn: start met 50 mg 1–2×/dag.
Tramadol is een sterke pijnstiller die de arts voorschrijft bij ernstige pijn. Gebruik dit medicijn alleen als andere pijnstillers niet voldoende werken. Tramadol kan vervelende bijwerkingen geven. Bij meer dan één op de tien gebruikers ontstaan bijwerkingen, zoals duizeligheid, misselijkheid en braken.
De gebruikelijke aanvangsdosis voor volwassenen en jongeren vanaf 12 jaar is één tot vier keer per dag 50 mg tramadol. Je neemt de tabletten iedere vier tot zes uur in. Zo nodig wordt de dosering verhoogd tot maximaal 400 mg per dag.
Tramadol is een morfine-achtige pijnstiller die tot de opioïden gerekend wordt. Tramadol valt niet onder de Opiumwet, in tegenstelling tot de iets zwaardere opiaten/opioïden als onder meer morfine en methadon.
Bij spier- en gewrichtspijn raadt de apotheek u paracetamol aan. Paracetamol wordt meestal goed verdragen, ook door mensen met maagklachten. Ook kan het prima worden gebruikt in combinatie met andere medicijnen.
Gebruik bij voorkeur paracetamol (4 maal per dag 1000mg). Als dat niet helpt, zijn er andere middelen, zoals ibuprofen (3 maal per dag 400-600mg), diclofenac (3 maal per dag 50 mg) of naproxen (2 maal per dag 500mg). Deze laatste drie pijnstillers, zogenaamde nsaid's, kunnen maagklachten geven.
In principe kun je paracetamol combineren met NSAID's, zoals naproxen. Ook naproxen en paracetamol kun je in principe dus combineren. Bij lichte pijn heeft paracetamol de voorkeur, omdat het de minste bijwerkingen geeft.
Naproxen werkt pijnstillend binnen een uur na inname. Het effect houdt ongeveer zeven uur aan. De werking van de tabletten met vertraagde afgifte houdt ongeveer twaalf uur aan.
Soms zit de pijn aan 1 kant van uw lichaam, dus links of rechts. Zenuwpijn gaat vaak samen met 'gewone' pijn. De pijn is heel vervelend, maar niet gevaarlijk.
Welke medicijnen worden gebruikt bij zenuwpijn? Tricyclische antidepressiva regelen in de hersenen de hoeveelheid serotonine en noradrenaline, twee van nature voorkomende stoffen die een rol spelen bij stemming en emoties. Tricyclische antidepressiva worden oorspronkelijk dan ook gebruikt als medicijn tegen depressie.
Bij de gewone capsules, bruistabletten en druppels merkt u dat de pijn binnen 1 uur vermindert. De zetpillen werken langzamer. De werking van de zetpillen en gewone capsules houdt 6-8 uur aan. De tabletten en capsules met gereguleerde afgifte werken ongeveer 12 uur.
Antwoord van de apotheker over stoppen met tramadol
Van tramadol is inderdaad bekend dat het bij langdurig gebruik aanleiding kan geven tot gewenning en afhankelijkheid. Dit betekent dat je steeds meer tramadol nodig hebt om tot pijnstilling te komen.
Opiaten zijn sterke pijnstillers, beter bekend als morfine-achtigen. In deze groep vallen ook medicijnen als Codeïne en Tramadol. Een veelgehoorde bijwerking van opiaten is obstipatie. Dit komt doordat opiaten de peristaltiek van de darm platleggen.
Het effect van codeïne en tramadol is dan ook minder sterk dan morfine zelf, vandaar dat ze zwakwerkende opioïden worden genoemd. De pijnstiller codeïne zorgt ervoor dat de pijnprikkels de hersenen niet of bijna niet bereiken. Codeïne wordt soms ook in lichtere dosis voorgeschreven bij een kriebelhoest.