Wanneer we beiden met elkaar vergelijken lijkt rode pesto een iets gezondere keuze, wat voornamelijk door het aantal calorieën uit de vetten komt. Groene pesto levert wel een stuk meer eiwitten op. De vetten uit de olijfolie zijn vooral onverzadigd, de vetten uit de pecorino kaas voor het grootste gedeelte niet.
Zongedroogde tomaatjes zijn de basis van rode pesto, die tomaatjes vervangen in principe de basilicum van de groene pesto en daarmee is eigenlijk het verschil tussen groene en rode pesto uitgelegd. De rest van de ingrediënten -de basis- zijn in groene en rode pesto namelijk hetzelfde.
Een eetlepel (10g) pesto bevat 45 calorieën. Dat klinkt weinig, maar je giet al snel een half potje bij de pasta. Dat maakt jouw bord pasta 100 calorieën rijker. Daarom is dit Italiaanse kruidensausje niet erg vriendelijk voor je figuur.
Houdbaarheid Pesto
Vers gemaakt pesto is tot 7 dagen houdbaar in de koelkast, maar de pesto moet dan wel afgedekt zijn. Ook een geopende pot gekocht pesto is ongeveer tot 7 dagen houdbaar. Hierbij moet dan de deksel er wel opgedraaid zijn. Bij gerechten met pesto hangt het eerder van de overige ingrediënten af.
Bij zelf pesto maken maal je het hoofdingrediënt, een bos basilicum, samen met geroosterde pijnboompitten en Parmezaanse kaas in een keukenmachine of staafmixer. Samen met olijfolie, en de smaakmakers knoflook, beetje citroensap, zout en peper ontstaat er een groene pesto met heel veel smaak.
Hoe komt het dat een potje pesto zo goedkoop is? "Kijk maar eens bij de ingrediënten", zegt Luiten. "Vaak zijn pijnboompitten vervangen door goedkopere cashewnoten, en olijfolie door zonnebloemolie. Ook zit er bijvoorbeeld aardappelzetmeel in als vulmiddel, heel veel zout en soms zelfs suiker."
Schep de verse pesto in een vorm voor (grote) ijsblokjes. Laat ze vastvriezen en verzamel ze daarna in een afsluitbaar diepvrieszakje. Zo zal je langer en beter de smaak behouden. Gebruik nadien telkens een hoeveelheid naar wens, sluit het zakje goed af en stop het opnieuw in de vriezer.
Waarom is de basilicum goed voor je gezondheid:
Basilicum bevat volop vitamines, mineralen en vezels. Zo bevat het riboflavine (vitamine B2), een belangrijke vitamine voor onder andere je energiestofwisseling en het behoud van een gezonde huid. Ook de vitamines C en K zijn volop in de basilicum te vinden.
Wanneer we beiden met elkaar vergelijken lijkt rode pesto een iets gezondere keuze, wat voornamelijk door het aantal calorieën uit de vetten komt. Groene pesto levert wel een stuk meer eiwitten op. De vetten uit de olijfolie zijn vooral onverzadigd, de vetten uit de pecorino kaas voor het grootste gedeelte niet.
Als je het echt wil eten zoals ze het in Ligurië doen, eet je de pesto met de pastasoort trofie – maar je ziet het ook vaak met trenette, fettuccine of fusilli. Ik trek in dit recept lekker mijn eigen plan en kies voor linguine.
Een rode pesto geschikt voor veganisten. Deze rode pesto is gemaakt van d.o.p. Gecertificeerde italiaanse basilicum uit de streek ligurie. Het klimaat van deze streek geeft de basilicum een zoete, zachte en onmiskenbare basilicum smaak.
Tenminste houdbaar tot: kijk, ruik en proef ná datum
Oliën, sauzen en smeervetten Tot 2 maanden en mogelijk langer na de THT-datum, mits het er nog goed uitziet en de verpakking nog heel is.
Pasta bewaren koelkast (hoe lang?)
Pasta bewaren in de koelkast kan makkelijk twee dagen, als je het tijdig koelt. In de diepvries blijft je pastagerecht zeker drie maanden goed.
Pesto ontdooien
De beste manier om pesto te ontdooien is door het rustig in de koelkast te laten ontdooien. Je kunt het ook al roerend bij een maaltijd toevoegen of in de magnetron opwarmen. Zet de magnetron instellingen op 'ontdooien' met intervallen zodat je tussendoor kunt roeren.
In Genova wordt de oeroude smaakmaker al van oudsher, traditioneel gemaakt van verse basilicum, pijnboompitten, knoflook, pecorinokaas en olijfolie. De voorkeur ligt bij het gebruiken van olijfolie uit Ligurië, omdat deze olie bekend staat om de verfijnde kruidige en lichte smaak.
Pesto of pesto alla genovese (uit Genua) is een Italiaanse saus, oorspronkelijk gemaakt door (Ligurische) olijfolie, basilicumblaadjes (uit Pra, een wijk in Genua), knoflook (uit Vessalico), zeezout, pecorino en/of Parmezaanse kaas, en pijnboompitten fijn te malen.
Oorspronkelijk komt pesto uit de stad Genua (Genova in het Italiaans) in de Italiaanse streek Ligurië. Vandaar dat de klassieke variant, 'Pesto alla Genovese' wordt genoemd. Ligurië, een smalle kustprovincie in het noordwesten van Italië, is gezegend met een overvloed aan wilde basilicum.
Deze pesto spread is gemaakt van basilicum, pijnboompitjes en oude kaas. Heerlijk bij de borrel, op een toastje of om te dippen. Maar ook lekker op je sandwich, broodje, als topping op je vlees of door de pasta.