Bij pijn is paracetamol de beste keus. Dit heeft de minste bijwerkingen en werkt meestal goed. Werkt paracetamol na twee weken onvoldoende, dan kan de arts ook een ontstekingsremmende pijnstiller voorschrijven, zoals ibuprofen, diclofenac of naproxen. Werkt dit onvoldoende, dan kan uw arts tramadol voorschrijven.
Zowel indometacine als diclofenac behoren tot de groep der NSAID's. Deze middelen werken pijnstillend, koortsverlagend en ontstekingsremmend. Tramadol behoort tot de groep geneesmiddelen die morfineachtige pijnstillers of opioïden wordt genoemd. Het heeft een sterke pijnstillende werking.
De pijnstiller valt onder de zogenoemde NSAID medicatie (Non-Steroidal Anti-Inflammatory Drugs). Dit wil zeggen dat Diclofenac een onstekingsremmer is en pijn- en koortsverlagend werkt. Het is een sterke pijnstiller die alleen bij ernstige pijn gebruikt wordt.
Tramadol is een sterke pijnstiller. Morfine, fentanyl en oxycodon zijn heel sterke pijnstillers. Bijwerkingen zijn suf zijn, moeilijk poepen, duizelig zijn en verslaving.
De opioide werking van Tapentadol is sterker dan die van Tramadol. Tramadol remt echter niet alleen de opname van noradrenaline, maar ook die van serotonine, een andere signaalstof in de hersenen. Welk medicijn voor u het meest geschikt is, kan de arts voor u bepalen.
Wanneer je kortdurend tramadol gebruikt, is het in principe niet gevaarlijk, tenzij je er allergisch voor bent. Tramadol is gevaarlijk tijdens de zwangerschap en mag niet gecombineerd worden met bepaalde medicijnen tegen HIV/AIDS en antidepressiva.
Naproxen is een ontstekingsremmende pijnstiller. Dit soort pijnstillers wordt ook wel NSAID genoemd. Het werkt pijnstillend, ontstekingsremmend en koortsverlagend. Het is te gebruiken bij pijn waarbij ook sprake is van een ontsteking, zoals bij gewrichtspijn.
Bij pijn is paracetamol de beste keus. Dit heeft de minste bijwerkingen en werkt meestal goed. Werkt paracetamol na twee weken onvoldoende, dan kan de arts ook een ontstekingsremmende pijnstiller voorschrijven, zoals ibuprofen, diclofenac of naproxen.
In dat geval zal de arts eerst een ontstekingsremmende pijnstiller voorschrijven, zoals diclofenac. Als dat onvoldoende helpt, zal de arts doorverwijzen naar een reumatoloog. Dit medicijn remt de ontsteking, hierdoor verminderen de roodheid, zwelling en pijn. Het pijnstillende effect begint na 1 uur.
Bij hoofdpijn werkt paracetamol goed. Maar voor pijnklachten in de knie door een zwelling of ontsteking is ibuprofen beter. Daar zitten namelijk naast pijnstillende stoffen, ook ontstekingsremmende stoffen in.
Conclusie. Deense onderzoekers hebben uit gegevens van bijna 6 miljoen mensen bepaald dat het gebruik van diclofenac (Voltaren) leidt tot een hoger risico op hart- en vaatziekten en maagdarmbloedingen in vergelijking met andere ontstekingsremmers of paracetamol.
De fysiotherapeut helpt u om rustig in beweging te komen én te blijven. In veel gevallen zal de arts ook een pijnstiller voorschrijven. Omdat paracetamol vaak goed werkt, is dat de eerste keus. Vermindert paracetamol de pijn onvoldoende, dan krijgt u een sterkere pijnstiller.
De werking van Tramadol tegen pijn is krachtiger dan codeïne. Tramadol is sinds 1977 verkrijgbaar in diverse toedieningsvormen. Deze morfine-achtige pijnstiller is er als tablet, capsule, bruistablet, druppels, injectie en zetpil.
Bij oraal gebruik van tramadol wordt 50-100 mg 2-4 x per dag voorgeschreven met een maximum van totaal 400 mg per dag. De hoeveelheid per gift en aantal toedieningen per dag hangt van de ernst van de pijn af. Voor kinderen geldt een dosering van 1-2 mg/kg tot 4 keer per dag met een maximum van totaal 400mg per dag.
Ze werken allemaal ongeveer hetzelfde: ze remmen de pijngewaarwording in de hersenen. Ze hebben alleen geen ontstekingsremmend effect en de meeste werken ook niet bij zenuwpijn. Voorbeelden van opioïden zijn: tramadol, morfine, oxycodon of fentanyl.
Antwoord van de apotheker
Tramadol behoort tot de groep geneesmiddelen die morfineachtige pijnstillers of opioïden wordt genoemd. Het heeft een sterke pijnstillende werking. Een beschadigd deel van het lichaam stuurt via gevoelszenuwen een \'bericht\' aan de hersenen.
Neem nooit meer dan de maximale dosering van 150 mg per dag.
Let op: bij het gebruik van diclofenac is er kans op maag-/darmzweren en -bloedingen. Ben je ouder dan 70 jaar, heb je eerder een maagzweer of darmzweer gehad, of gebruik je anti-bloedstollingsmedicijnen? Dan is een maagbeschermer nodig. Voor meer informatie kun je terecht bij je arts of apotheker.
Volwassenen en kinderen ≥ 14 jaar. Oraal: begindosering 25 mg, daarna zo nodig 12,5–25 mg elke 4–6 uur, max. 75 mg/etmaal. Maximaal 3 dagen (bij koorts) of 5 dagen (bij pijn) gebruiken.
Antwoord van de apotheker over stoppen met tramadol
Van tramadol is inderdaad bekend dat het bij langdurig gebruik aanleiding kan geven tot gewenning en afhankelijkheid. Dit betekent dat je steeds meer tramadol nodig hebt om tot pijnstilling te komen.
Sterke ontstekingsremmers zijn corticosteroïden (bijnierschorshormonen). Ze remmen de aanmaak van stoffen en weefsel en remmen zo ook ontstekingsprocessen. In de stofwisseling overheerst de afbraak: katabolisme.
Tramadol is een morfine-achtige pijnstiller die tot de opioïden gerekend wordt. Tramadol valt niet onder de Opiumwet, in tegenstelling tot de iets zwaardere opiaten/opioïden als onder meer morfine en methadon.
Heeft u veel last van de pijn, dan is paracetamol het veiligste medicijn. Werkt paracetamol onvoldoende, dan kan de arts diclofenac voorschrijven. Dit medicijn remt de ontsteking, hierdoor verminderen de roodheid, zwelling en pijn.
Gebruik een pijnstiller met diclofenac niet langer dan 5 dagen bij pijn en niet langer dan 3 dagen bij koorts. Na die periode moeten de klachten (grotendeels) voorbij zijn. Als dat niet zo is, dan is het niet verstandig om de symptomen nog langer te bestrijden zonder iets aan de oorzaak te laten doen.
Diclofenac geeft een interactie met betablokkers waaronder ook de sotalol valt. Betablokkers zijn middelen die worden gebruikt bij hart- en vaatziekten, zoals hoge bloeddruk, hartfalen, angina pectoris en hartritmestoornissen, maar ook bij migraine, gespannenheid en te snelle schildklierwerking.