Antrax of miltvuur ontstaat door de miltvuurbacterie. Dieren kunnen deze bacterie overbrengen op mensen (zoonose). Miltvuur of antrax wordt veroorzaakt door de miltvuurbacterie: Bacillus anthracis. De ziekte is bij mensen en dieren al heel lang bekend: het was een van de tien plagen van Egypte in de tijd van Mozes.
Intestinale antrax ontstaat door het eten van onvoldoende verhit vlees afkomstig van besmette dieren. Er bestaan geen aanwijzingen dat de ziekte via melk van de geïnfecteerde dieren kan worden overgebracht.
Miltvuur noemen we ook wel antrax. Mensen kunnen ernstig ziek worden door miltvuur. In Nederland komt miltvuur bijna niet meer voor. In andere delen van de wereld, zoals Afrika en het Midden-Oosten, komt miltvuur nog veel voor.
De meest dodelijk vorm van miltvuur is besmetting van de luchtwegen. Zonder behandeling kan dit leiden dit tot ernstige ademhalingsproblemen, shock en hersenvliesontsteking. Een van de grootste gevaren van miltvuur is het vermogen dat miltvuurbacteriën hebben om sporen te vormen.
Schapen, runderen, geiten en varkens kunnen de bacterie via besmet voedsel binnen krijgen.
Als er niet behandeld wordt, kan de ziekte in 10 tot 20% van de gevallen dodelijk verlopen. De longvorm wordt ook wel 'wolsorteerdersziekte' genoemd. Deze vorm ontstaat door inademing van de sporen. Eerst ontstaat een 'gewone verkoudheid', maar na 2 tot 4 dagen treedt kortademigheid op.
Bij de mens is antrax een ernstige infectieziekte met verschillende klinische vormen: cutane, respiratoire en gastro-intestinale antrax. Al deze vormen kunnen gecompliceerd worden door een sepsis. Besmetting kan gebeuren via direct huidcontact met dieren die aan de ziekte lijden of eraan gestorven zijn.
Afstervingsproces Als er nauwelijks doorbloeding is, is de kans op wondjes en infecties groot. Wanneer deze infectie zich uitbreidt kan het weefsel afsterven, wat zich uit in donkerblauwe of zwarte verkleuringen. Dit wordt necrose (bij een droge wond) of gangreen ('koudvuur', bij een natte wond) genoemd.
Wat is het? Wondroos of erysipelas is een huidinfectie die veroorzaakt wordt door een bacterie, de streptokok. Iedereen heeft deze bacterie, maar die is op een intacte huid onschuldig. Meestal dringt ze de huid binnen via een klein wondje, wat we dan de ingangspoort van de besmetting noemen.
Oorzaak van miltvuur
Je kunt geïnfecteerd raken door de bacterie in een wondje op je huid te krijgen, in te ademen, of binnen te krijgen via voeding. Infectie van mens naar mens is niet mogelijk. Je kunt miltvuur krijgen van contact met een dier dat besmet is of de producten daarvan (zoals vlees).
Het grootste deel van de poederbrieven bevat geen ziekteverwekkers, maar meel, stijfsel, waspoeder of andere poederachtige substanties. Hierdoor wordt paniek gezaaid, wat meestal ook de bedoeling is van de afzender.
De pest bleef nog meer dan 300 jaar actief in Europa. De laatste grote uitbraak in West-Europa vond plaats in 1720 in Marseille. In 1738 was er nog een epidemie in Oost-Europa en de ziekte verdween pas uit Europa na een laatste heropflakkering in Rusland van 1770-1773.
Pest is een besmettelijke infectieziekte die wordt veroorzaakt door een bacterie. De bacterie wordt overgedragen door vlooien. Bij de pest kunnen zeer pijnlijke builen op de huid ontstaan. De ziekte heeft in het verleden tot massale sterfte onder de Europese bevolking geleid.
Neem contact op met uw huisarts bij één of meer tekenen van een infectie: als er troebel witgeel vocht (pus) uit de wond komt; als de wondranden roder, dikker en warm worden of meer pijn doen; als u zich ziek voelt of koorts krijgt.
Er zijn vijf tekenen, of symptomen, die wijzen op een acute infectie: roodheid, warmte, zwelling, pijn en verminderd functioneren, zoals moeite hebben met het normaal bewegen van het gekwetste lichaamsdeel.
Wat zijn de vooruitzichten? Vrijwel altijd volgt na behandeling met antibiotica een volledige genezing. Maar het komt bij wondroos aan de benen ook regelmatig voor dat het been naderhand wat dikker en een beetje rood blijft. Dit kan worden tegengegaan door het gebruik van een zwachtel of een elastische kous.
Dit is vergelijkbaar met een ingedroogde blaar. Ook kan zich onder de harde necrotische korst een weke massa aangetast weefsel bevinden; de omgeving van de wond is dan meestal rood en warm en de patiënt geeft pijn aan (ontstekingsverschijnselen). In dat geval moet de necrose beslist verwijderd worden.
Een slechte doorbloeding is soms ook te herkennen aan een verkleuring van een deel van de voet of teen of kramp of pijn in de voet 's nachts of overdag wanneer u niets doet. Een bloedvat kan ook verstopt raken. De doorbloeding naar de tenen kan dan belemmerd zijn, de teen kan zelfs afsterven, deze kleurt dan zwart.
De huid verkleurt paarsachtig rood. Het onderliggende weefsel sterft af, waardoor het donker kleurt. Bij gasgangreen ten slotte sterven de weefsels in en rond de wonde snel af, in een tijdspanne van enkele uren. Hierdoor wordt de wondzone zwart.
Bij roodvonk heeft uw kind meestal keelpijn, koorts en plekjes op de huid. Vaak zijn dit de eerste klachten: geen zin hebben in eten. koorts die snel hoger wordt (soms tot 40 graden)
Bij tijdige behandeling geneest deze “huidvorm” over het algemeen zonder ernstige gevolgen. Miltvuur kan ook via het maag-darmkanaal worden opgelopen, bijvoorbeeld door de consumptie van besmet vlees dat onvoldoende is verhit. Het meest ernstige verloop wordt gezien wanneer miltvuursporen worden ingeademd.
Een deel van de mensen houdt na besmetting met het coronavirus nog langdurige klachten. En gaat vaak, maar niet altijd over extreme vermoeidheid en benauwdheid, verwardheid en bijvoorbeeld verlies van concentratie. Gezamenlijk noemen we die klachten 'Long COVID'.
Als mensen klachten hebben van Q-koorts heet dat acute Q-koorts. De klachten lijken vaak op griep. Soms verloopt acute Q-koorts ernstiger. Dan begint de ziekte in korte tijd met heftige hoofdpijn, hoge koorts en een longontsteking met droge hoest en pijn op de borst.