Een astronaut in een ruimteschip hoort het als een steen het schip raakt, want de geluidsgolven kunnen zich voortplanten door het metaal en de lucht in het schip. Een astronaut op ruimtewandeling hoort niets, omdat het geluid nergens naartoe kan. Er is niets waardoor de geluidsgolven zich kunnen voortplanten.
In de ruimte kan niemand je horen schreeuwen. Dat komt doordat er geen lucht is - de ruimte is een vacuum. Geluidsgolven kunnen zich in een vacuum niet verplaatsen. De 'kosmische ruimte' begint ongeveer 100 km boven de Aarde, waar de lucht rond onze planeet ophoudt.
De ruimte is geen echt vacuüm, maar bestaat hoofdzakelijk uit plasma van waterstof en helium, elektromagnetische straling (in het bijzonder kosmische achtergrondstraling) en neutrino's.
Vanwaar komt die geur? De geur, die ruimtevaarders de smell of space noemen, ontstaat mogelijk door chemische reacties. De ruimte bevat namelijk allerlei losse moleculen die aan de ruimtepakken van de astronauten blijven plakken en deze kunnen — door te reageren met zuurstofgas in de cabine — een geur veroorzaken.
Helaas blijken we nog steeds geen leven buiten aarde te hebben ontdekt: door magnetische golven in de atmosfeer van de planeet is er een gek geluid te horen. Voor de maan gaat die verklaring niet op, de maan heeft geen atmosfeer.
Kunnen we geluid in de ruimte horen? Het antwoord is eenvoudig: nee, dat kan niet. Tenminste, met ónze oren niet. Geluid is volgens de woordenboeken het geheel van door het oor waarneembare trillingen, die zich in de vorm van geluidsgolven door de meeste stoffen voortplanten.
Om er rond te lopen moet je er altijd een luchtdicht ruimtepak aan. En omdat er geen lucht is, is er ook geen geluid. Je kunt dus zonder radio niet even met elkaar praten, want de geluidsgolven zweven weg. Er is ook geen wind op de maan.
De letsels stapelen zich op en na misschien één of twee minuten zal hij/zij sterven. Wanneer precies is niet gekend. Wetenschappers van de NASA denken dat de astronaut niet zal exploderen en dat het bloed niet zal koken door het omvattend effect van huid- en bloedvatenstelsel.
Kinderen zijn gefascineerd door de ruimte en willen er veel over weten. Dit bijzondere boek biedt een heleboel antwoorden op hun vragen en zal nieuwsgierige kinderen blijven boeien. Perfect formaat flapjesboek voor jonge kinderen. Een geweldig leuk boek om over de ruimte te leren en verder op onderzoek te gaan.
Voor zover onderzoekers nu weten is er geen einde aan het heelal. Er is dus geen rand waar de ruimte stopt. Sterker nog: het heelal blijft groeien. Sterren en planeten bewegen steeds verder van elkaar af.
De drijvende kracht achter de uitdijing van het heelal is donkere energie: een mysterieuze vacuümenergie die werkt als een soort anti-zwaartekracht. Donkere energie moet bestaan, want anders is onmogelijk te verklaren waarom het heelal steeds sneller uitdijt.
Volgens de hedendaagse kennis is het zichtbare heelal opgebouwd uit grote groepen superclusters en clusters die, samen met slierten sterrenstelsels (filamenten), een draderig netwerk vormen waartussen zich enorme superholtes bevinden.
Als er niet genoeg zuurstof in je lichaam komt, heb je het benauwd. Dat kan bijvoorbeeld aan je longen liggen, maar ook aan je hart. Je kunt in bepaalde gevallen ook alleen het gevoel hebben dat je niet genoeg lucht krijgt, bijvoorbeeld tijdens een paniekaanval.
In vloeistoffen en vaste stoffen is de geluidssnelheid meestal hoger. In water bijvoorbeeld plant geluid zich voort met een snelheid van circa 1510 m/s; in hout is dat circa 3300 m/s; in staal circa 5800 m/s. Bij de hardste metalen kan de geluidssnelheid oplopen tot 12.000 m/s.
De ruimte is overal om de aarde heen. Het is de zon, planeten, manen en alle sterren samen. Er is een raket nodig om in de ruimte te komen. De raket heeft heel sterke motoren en veel brandstof.
Het absolute nulpunt of nul Kelvin, is min 273 graden Celsius, de temperatuur waarop atomen in theorie volledig zouden moeten stoppen met bewegen. Met een temperatuur van 100 nanoKelvin zijn de BEC's in het ISS kouder dan de gemiddelde temperatuur in de ruimte, waar het zo'n 3 Kelvin is of -270 graden.
Het ontbreken van de zwaartekracht wordt ook wel gewichtloosheid genoemd. Het lijkt op zweven, op het gevoel dat je krijgt, als je in een achtbaan plotseling naar beneden suist. De astronauten aan boord van het Internationale Ruimtestation zijn in een voortdurende vrije val.
Waar begint de ruimte? De ruimte begint boven de aardatmosfeer. Naarmate je hoger komt, wordt de lucht dunner en ijler. Op een hoogte van om en nabij 160 kilometer boven het aardoppervlak is de lucht zo ijl, dat er vrijwel geen lucht meer is.
Hoe ruikt de maan dan? “De eerste indruk van die geur was dat het deed denken aan buskruit, al was de geur niet metalig of bijtend. Maar het leek toch nog het meest op buskruit”, zo zegt Harrison 'Jack' Smitt, een astronaut van Apollo 17, die in december 1972 op de maan liep.
In zo'n situatie is het onmogelijk om te overleven. Maar wanneer medische hulp stand-by is en de luchtdruk geleidelijk afneemt, kan een mens het net een minuut in een vacuüm volhouden.
Een blokje schuim of wat ruwe tape biedt uitkomst
Daar konden de astronauten dan met hun jeukende neus tegenaan wrijven. En tegenwoordig zit op dezelfde plek iets soortgelijks: een schuimblokje.
De volle maan versterkt alles, het heeft effect op je emoties, gedachten en situaties. Als je veel piekert, angstig bent, of negatieve gedachten hebt, dan wordt dit door de volle maanenergie versterkt. Maar als jij je aandacht richt op positieve gedachten en emoties, dan worden deze ook versterkt.
De maan heeft bijvoorbeeld effect op je emoties, energie en slaap. Rond volle maan is de invloed het sterkst. Wat veel mensen merken is dat ze rond volle maan onrustig zijn, slecht slapen of veel (intenser) dromen. Er is veel tegenstrijd of er tijdens volle maan ook meer baby's geboren worden en/of ongelukken gebeuren.
Na de vernietiging van de maan krijgt onze aarde een prachtige ring. Deze formatie duurt echter niet lang en dan beginnen de aardbewoners met moeilijkheden. Deze hele stapel puin zal op de aarde vallen en lijkt op een asteroïde aanval. Steden zullen worden vernietigd, veel mensen zullen sterven.
Het geluid van de aarde valt moeilijk te omschrijven. De een vindt het klinken als een opwellende storm, sommigen doet het denken aan een diepe grom en er zijn mensen die het doet denken aan de geluiden die je als ongeboren kind in de baarmoeder hoort. Je moet er zelf naar luisteren om te kijken wat het met jou doet.