Ieder kind moet genoeg te eten en te drinken krijgen en een huis hebben om in te wonen.Een kind moet kunnen doen en leren wat goed voor hem is. Ouders moeten ervoor zorgen dat dit mogelijk is. Als ouders dit niet kunnen, dan moet de overheid ze helpen.
Het respecteren van de zelfstandigheid van je kind, het bieden van structuur en het stellen van grenzen horen ook bij het opvoeden. Net zoals het stimuleren van de ontwikkeling van je kind, het begeleiden van hoe je met elkaar omgaat en het bijbrengen van kennis, normen en waarden.
Ouders zijn primair verantwoordelijk voor de zorg, begeleiding en opvoeding van hun kinderen. En wel op die manier dat die zorg, begeleiding en opvoeding in lijn is met de rechten van het kind. De overheid moet de rechten en verantwoordelijkheden van ouders respecteren.
Het bieden van structuur. Bijvoorbeeld zorgen voor regelmaat en orde en consistent handelen; Het overdragen van kennis en het bijbrengen van waarden en normen. Bijvoorbeeld uitleg en informatie geven, eigen verantwoordelijkheid stimuleren, ongewenst gedrag ontmoedigen of negeren en goed gedrag belonen.
Iedere ouder vindt het belangrijk om levenslessen – zoals adviezen over relaties, emoties, integriteit – mee te geven aan kinderen. Deze levenslessen kunnen bijdragen aan een gelukkig en gezond leven voor je kind.
Het kind opvoeden en verzorgen
In de wet staat dat u moet zorgen voor het lichamelijke en geestelijke welzijn van uw kind. En dat u het moet helpen om zijn of haar persoonlijkheid te ontwikkelen. U mag het kind niet mishandelen. En u moet de band van het kind met de andere ouder bevorderen.
Dé opvoeders en ook-opvoeders
Als ouders ben je in principe dé opvoeder. Het is wel belangrijk om je te realiseren dat oppasopa's en oppasoma's ook een bijdrage leveren aan de opvoeding van jouw kind. Ze zijn niet dé opvoeders, maar 'ook-opvoeders'.
Het is noodzakelijk dat kinderen vanuit een positief zelfbeeld goede sociale vaardigheden ontwikkelen om samen te kunnen werken en spelen. Termen als zelfstandigheid, eigenaarschap, behulpzaamheid, respect en gelijkwaardigheid staan hoog in ons vaandel.
Geestelijke mishandeling, emotioneel misbruik en affectieve verwaarlozing kennen dermate subtiele uitingsvormen dat je ze als kind niet als zodanig herkent. Bovendien wist je als kind niet anders. Hierdoor draag je de 'stille' consequenties ervan je leven lang mee, tot je ze zelf leert herkennen.
Als je positief opvoedt, geef je je kind een veilige, stimulerende omgeving om in op te groeien. Je helpt je kind dan op een positieve manier bij het aanleren van gedrag en vaardigheden. Dit doe je met liefde, positieve aandacht en ondersteuning.
De naam 'Triple P' staat voor 'Positive Parenting Program' en is een methode voor opvoedingsondersteuning voor ouders met kinderen van 0 tot 16 jaar. Triple P is een laagdrempelig, integraal programma met als doel emotionele en gedragsproblemen bij kinderen te voorkomen door het aanleren van opvoedvaardigheden.
Veel belangrijker is het dat je kind zal uitgroeien tot een leuke volwassene. Goede ouders leggen daarom meer de nadruk op aardig zijn, empathie, goed gedrag en andere positieve vaardigheden. En blijkt je kind alsnog een talent op welk gebied dan ook, dan zal hij hier veel meer van kunnen genieten.
Belangrijke punten om kinderen veerkrachtig en vrolijk op te laten groeien zijn: Lichamelijke verzorging, voeding, rust. Spelen en leren, succes- en faalervaringen opdoen, een werkhouding aanleren. Leren omgaan met emoties, je gevoelens kunnen uiten, met tegenslag leren omgaan.
Er zijn grofweg 4 stijlen van opvoeden: autoritair, toegeeflijk, democratisch en verwaarlozend.
Volgens de hechtingstheorie hecht een kindje zich meestal net zo makkelijk aan papa als aan mama. Wie het meeste thuis is, speelt dus een belangrijke rol. Maar ook wie het meest gevoelig is voor de signalen van je kindje. De een pikt deze makkelijker op dan de ander.
Het is verleidelijk om “terug te vechten”en straf te geven wanneer je kinderen je kwetsen. Toch is het het juiste moment om te handelen zonder te praten, af te koelen en op een later moment te zoeken naar wederzijds begrip.
Kinderen zeggen gemiddeld per dag 378 keer het woord ”MAMA” als ze iets nodig hebben, iets willen of als ze verdrietig zijn en dit tegen de 78 keer “PAPA” per dag. We gooien er natuurlijk even een disclaimer tegenaan, want dit geldt niet voor ieder gezin, er zijn een hele hoop uitzonderingen.