De vrucht groeit aan een lage boom, veel ruimte heb je er dus niet voor nodig. In Brazilië en in Engeland staat de boom bekend als zuurzak, in Latijns-Amerika als guanabanaboom. De vrucht zelf is tamelijk groot en kun je gewoon rauw eten.
De maracuja is het gele zusje van de passievrucht. De schil is geelgroen en leerachtig. Het vruchtvlees bestaat net als bij de passievrucht en de granaatappel uit voornamelijk pitjes waaromheen een soort gelei zit.
Dankbaar vult de Nederlandse consument zijn of haar fruitschaal met bananen, sinaasappels, kiwi's en ananas, allemaal typische voorbeelden van exotisch fruit. Ook mango, papaya, litchee en guave zijn bij de meeste mensen hier wel bekend.
Er is in Nederland veel fruit verkrijgbaar maar veel hiervan komt uit het buitenland. Simpelweg omdat wij niet het klimaat hebben waar deze vruchten kunnen groeien. De soorten die hier in Nederland buiten worden gekweekt zijn over het algemeen aardbeien, appels, peren, blauwe bessen, bramen en kersen.
Er bestaan zelfs supermarkten met alleen fruit. Naast ook in andere landen bekende fruitsoorten die veel in Colombia gegeten worden als de banaan (banano), passievrucht (maracuyá), mango, aardbei (fresa) en watermeloen (patilla), kent Colombia vele unieke vruchten die in Europa niet of nauwelijks te vinden zijn.
De Passiflora incarnata of Passiflora edulis kunnen zonder meer worden gebruikt, maar bv. de uit Zuid-Amerika afkomstige eenjarige Passiflora gracilis is giftig. Wie de passiebloem wil gebruiken moet daarom zeker zijn dat deze niet giftig is.
Ze zijn vooral cytotoxisch, sommige hebben een anti-bacteriële en anti-tumorale activiteit. Ze veroorzaken net zoals ricinuszuur een sterke darmperistaltiek. Hun gebruik wordt dus afgeraden. Overigens is de beschikbare toxicologische informatie over de veiligheid van deze planten zeer beperkt.
De guanabana vrucht is gezond in de zin van 'rijk aan nuttige voedingsstoffen'. Zo bevat de zuurzak flinke hoeveelheden vitamine C, B1 en B2. Reageerbuistests laten bovendien zien dat het fruit van de graviola een remmende werking zou kunnen hebben op bepaalde kanker- en ontstekingsvormen.
Zuurzak / graviola bladeren zijn rijk aan verschillende samenstellingen, zoals eiwitten, calcium, fructose, vetten, vitamines A en B en dergelijke. Aldus hebben de bladeren uitstekende medicinale eigenschappen waardoor ze zeer bruikbaar zijn als ingrediënt in verschillende kruid-gebasseerde gezondheidsproducten.
Onderzoekers hebben aangetoond dat passiebloem het niveau van gamma-aminoboterzuur (GABA) kan verhogen in ons lichaam, dit is een chemische stof die de hersenen produceren om de stemming te reguleren. Hierdoor kan deze plant ondersteuning bieden bij de behandeling van angst, slapeloosheid en bepaalde vormen van pijn.
edulis of passievrucht krijgt eetbare vruchten. Deze vruchten worden 5 cm lang en 4 cm breed. De kleur van het fruit is paars en het smaakt fris zoet. De passievrucht kan door midden gesneden worden en vervolgens met een lepel de inhoud consumeren.
Passiflora als homeopathisch middel
Passiflora is in Europa en in de VS als rustgevend middel al meer dan 200 jaar bekend. Passiflora kalmeert en ontspant zonder dat het verslavend werkt of een suf gevoel veroorzaakt. Het is dus een ideaal middel voor mensen met bijvoorbeeld examenstress of plankenkoorts.
Typisch Colombiaans eten: bandeja paisa
Dit is hét nationale gerecht van Colombia. Bandeja paisa is van oosprong een boerengerecht en daarom onwijs voedzaam. De basis bestaat uit rijst, rode bonen, verschillende soorten vlees, ei, avocado, hogao, een patacon en een arepa.
Colombia ligt in Zuid Amerika en staat vooral bekend om de FARC, Pablo Escobar en de Amazone jungle. Door de hoge criminaliteit waren toeristen het land de afgelopen decennia schuw.
Veel Colombiaanse maaltijden bestaan uit kip, varkensvlees, rijst, bonen, aardappelen en/of soep. Veel gegeten gerechten zijn Arepas (een pannekoek van maïs), Bandeja Paisa (een schotel waarin onder andere rijst, bruine bonen en chorizo worden gebruikt) en Fritanga (gefrituurd vlees).
Zelfs zonder die chemische hulpmiddelen, zijn ze de meest productieve avocado-boerderij van Colombia, met een opbrengst van 37 ton per hectare. Er wordt echter niet alleen avocado geteeld, de boerderij heeft ook granaatappels, theekruiden en de yacónwortel (of appelwortel).
De Colombiaanse keuken bestaat vooral uit kip, koe of varken, rijst, mais en bonen. De maaltijden zijn lekker, maar redelijk simpel. Alle maaltijden (lunch en avondeten) wordt er rijst gegeten, vaak met linzen of verschillende soorten bonen.
Colombianen eten net als wij in Nederland een ontbijt, lunch en diner. Daarnaast proppen ze zich vol met enorme hoeveelheden zoetigheden: koekjes, gebakjes, snoepjes. Het gaat de hele dag door.
Bloemkool is een groente die hoort bij het geslacht kool uit de kruisbloemenfamilie (Brassicaceae). De botanische naam voor bloemkool is Brassica oleracea convar.
– Alles wat aan een houtachtige plant groeit is fruit. Binnen de tuinbouw wordt de tomaat daarom gezien als een groente, en niet als fruit. Tomaten groeien namelijk aan een kruidachtige plant en niet aan een houtachtige plant.