Geleidingsvermogen, of conductantie of geleidbaarheid, is een grootheid die aangeeft hoe goed een voorwerp stroom geleidt bij een bepaalde spanning. Geleidingsvermogen is het omgekeerde van weerstand. Een voorwerp met een groot geleidingsvermogen heeft juist een kleine weerstand en andersom.
De geleidbaarheid van een vloeistof zegt iets over het vermogen van de betreffende vloeistof om elektrische stroom te geleiden. De in de vloeistof opgeloste ionen (geladen deeltjes) zorgen ervoor dat er een stroom geleid kan worden. De geleidbaarheid van een vloeistof wordt uitgedrukt in Siemens/centimeter.
Hoe meer geladen deeltjes in het water (meer ionen) des te hoger de geleiding van het water. Dus hoe meer zout(en) in het water des te hoger de geleiding, en des te lager de elektrische weerstand.
Drinkwater zijn van nature ionen opgelost en hierdoor heeft drinkwater een geleidbaarheid die meestal ligt tussen 300 en 800 µS/cm.
Geleidbaarheid, voor elektrische stroom
De geleidbaarheid is afhankelijk van: De concentratie van de geladen deeltjes, hun aantal, hoe meer, hoe beter de geleiding. Een hoge concentratie geleidt beter dan een lage concentratie. De beweeglijkheid van de geladen deeltjes.
Met geleidbaarheid meet je de elektrische geleiding van de vloeistof. Deze meetwaarde wordt op het display van de geleidbaarheidsmeter uitgedrukt in Siemens/centimeter. Het meestvoorkomende meetgebied bij geleidbaarheidsmetingen loopt van 0,05 µS/cm tot 200 mS/cm.
De geleidbaarheid (EC) wordt uitgedrukt in mS/cm en wordt bepaald door de spuiwaterhoeveelheid en de ammoniakbelasting van de luchtwasser. Voor elk luchtwassysteem staat de maximale waarde voor de geleidbaarheid in de systeembeschrijving.
Een snelle methode om te weten of het water niet verontreinigd is met zouten of metalen is de geleidbaarheid meten. Zouten komen van ofwel zeewater ofwel industriële vervuiling. Daarvoor heb je wel een meettoestel nodig.
Antwoord. Extreem zuiver water is niet geleidend. Dit is water waarin niets is opgelost. Bijgevolg zijn er geen geladen deeltjes die onder invloed van een elektrische spanning zullen bewegen, en zal er dus geen stroom in ontstaan.
De beweeglijkheid van ionen (en dus geleidbaarheid) in een vloeibare oplossing neemt toe als de temperatuur stijgt. De verandering per ºC wordt uitgedrukt in een temperatuurcoëfficiënt α. Zodra deze coëfficiënt is vastgesteld voor een bepaalde oplossing kan de geleidbaarheid bij elke temperatuur berekend worden.
Elektrische geleiding is het transport van elektrische ladingen door geladen deeltjes. Een stof kan alleen stroom geleiden wanneer er deeltjes aanwezig zijn die de elektronenstroom kunnen doorgeven.
In een isolator zitten de elektrische deeltjes vast. Hierdoor kan een spanningsbron de elektrische deeltjes niet door de stof duwen. Voorbeelden van isolatoren zijn hout, plastic, rubber, glas, keramiek, steen en vooral lucht.
Gedestilleerd water, gedistilleerd water, ofwel aqua destillata, is zeer zuiver water. Door destillatie zijn alle anorganische zouten en vele organische stoffen er uit verdwenen. Gedestilleerd water is een slechte geleider van elektrische stroom.
De specifieke geleidbaarheid (elektrische geleidbaarheid) (γ) is het omgekeerde van de specifieke weerstand (ρ). Ze wordt uitgedrukt in siemens per meter.
De geleidbaarheid van water wordt bepaald door de opgeloste zouten die aanwezig zijn in het water. De variatie tussen de verschillende waterbronnen is groot. Zo is de geleidbaarheid van regenwater zeer laag.
Alle metalen zijn geleiders. De beste, dat wil zeggen met de kleinste soortelijke weerstand, zijn zilver en koper, omdat hun enige valentie-elektron zich vrijwel als een vrij gas door het kristalrooster beweegt, maar ook aluminium is een goede geleider.
Zonder doping geleiden de kunststoffen niet of nauwelijks. De valentieband is dan vol, zodat de elektronen zich niet kunnen bewegen, en de geleidingsband is leeg. De doping van geleidende kunststoffen lijkt in vele opzichten op die van halfgeleiders.
Edelgassen (en overigens gassen in het algemeen) geleiden in normale omstandigheden geen stroom. Anders zouden batterijen altijd in een wip leeg zijn, vermits ze steeds door de lucht worden "kortgesloten". Maar je kan gassen wel stroom laten geleiden door ze te ioniseren, en er dus een plasma van te maken.
Onder elektrische geleidbaarheid of conductantie wordt de doorlaatbaarheid, de mate van geleiding, verstaan die een stof of materiaal, een geleider, aan een elektrische stroom biedt. De eenheid van geleidbaarheid is de siemens S.
Wanneer gebruik je welke formule? Als je de weerstand (R) al weer gebruik je G=1/R, als de alleen de stroom en spanning weet gebruik je G=I/U.
Troebelheidsmeter. Om op warme dagen het water te testen kunt u gebruik maken van een troebelheidsmeter. Een troebelheidsmeter meet verscheidene chemische parameters, aan de hand van de verkleuring of troebelheid van een vloeistof. Een wateranalysemeter is in staat o.a. het fosfor- en stikstofgehalte te bepalen.
Bij de geleidbaarheid wordt het melkzout gemeten. Bij het beschadigen van het uierweefsel kunnen de natrium en chloor van het bloed naar de melk stromen, wat zorgt voor een hoger zoutgehalte in de melk. De geleidbaarheid kan een indicatie zijn van mastitis.
geleiding of conductie is warmteoverdracht door een temperatuurverschil in een object of warmteoverdracht tussen twee (meestal vaste) media (tegen elkaar).
Het grote verschil tussen gedemineraliseerd en gedistilleerd water is dat gedistilleerd water normaal gesproken minder organische contaminanten bevat; bij deïonisering worden moleculen zonder lading, zoals virussen of bacteriën, niet verwijderd. Gedemineraliseerd water bevat meestal minder minerale ionen.