Als we de pleger van het geweld aanhouden, dan gaat hij mee naar het politiebureau. De politie stelt verder onderzoek in naar de omstandigheden van het geweld en eventuele strafbare feiten. De officier van justitie beslist of hij wordt voorgeleid bij de rechter of naar huis mag met een dagvaarding.
De politie luistert aandachtig en zoekt samen met jou naar een oplossing. Als de politie op een adres komt waar ook kinderen zijn en de politie maakt zich zorgen over hun veiligheid, dan meldt de politie dit bij Veilig Thuis. Is de situatie voor kinderen erg gevaarlijk, dan grijpt de politie meteen in.
Welke straf kan worden opgelegd? Maximale straf: vier jaar gevangenisstraf of een geldboete van € 20.500,-. Met de juiste verdediging zal een dergelijke straf nooit worden opgelegd. Neem contact met ons op zodat we samen naar de best mogelijke oplossing kunnen zoeken: 035-3038110.
Wat gebeurt er na de melding of aangifte? Het slachtoffer kan bij zijn aangifte doorgeven dat hij op de hoogte wil blijven van de voortgang. Zoals het opsporen en aanhouden van de dader door de politie en wat het Openbaar Ministerie (OM) gaat doen. Het slachtoffer kan de voortgang via het slachtofferloket volgen.
Uitvoering en verlenging huisverbod
Wie een tijdelijk huisverbod heeft, moet zich daaraan houden. Wie dat niet doet, kan maximaal 2 jaar gevangenisstraf of een taakstraf krijgen. De burgemeester kan het tijdelijk huisverbod verlengen tot maximaal 4 weken.
De maximumstraffen voor verschillende vormen van mishandeling variëren van 3 jaar tot 15 jaar. In sommige gevallen kan de strafeis hoger zijn dan 15 jaar. Bijvoorbeeld als er sprake is van mishandeling met een terroristisch doel. De rechter mag bij ernstig geweld nooit alleen een taakstraf geven.
De wettekst van artikel 300 van het Wetboek van Strafrecht luidt als volgt: Lid 1 “Mishandeling wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste drie jaren of geldboete van de vierde categorie”.
Bijvoorbeeld om uw vingerafdrukken af te nemen of foto's te maken. De tijd tussen 0.00 uur en 9.00 uur telt hierbij niet mee. In totaal kan de politie u dus maximaal 18 uur vasthouden voor onderzoek. De (hulp)officier van justitie kan bepalen dat u langer op het bureau moet blijven voor verhoor.
De Inspectie streeft ernaar de eerste fase van een ongevalsonderzoek binnen enkele weken af te ronden. Als wordt besloten het ongeval nader te onderzoeken dan kan dit onderzoek vaak enkele maanden en in complexe zaken soms meer dan een jaar duren.
Als u aangifte doet bij de politie, dan stellen we samen met u de aangifte op. Wij stellen u vragen over het misdrijf en we vertellen wat uw rechten als slachtoffer zijn. Tijdens het aangifte doen of als klacht meldt, legt u een officiële verklaring af.
Over het algemeen wordt het bewijs van huiselijk geweld geleverd op basis van medische gegevens of vaststelling van letsel door de politie, getuigenverklaringen en de aangifte zelf. De aangifte moet altijd ondersteund worden door een ander bewijsmiddel.
In de aangifte staat zoveel mogelijk over de mishandeling vermeld. Alles wat de politie tijdens zo'n onderzoek doet, bijvoorbeeld een buurtonderzoek, komt op papier. Wanneer je weet wie de mishandeling gepleegd heeft, kan de politie deze persoon aanhouden of uitnodigen op het politiebureau voor een verhoor.
Voor misdrijven geldt een verjaringstermijn van 6, 12 of 20 jaar. Ernstige misdrijven verjaren niet. Misdrijven waarop een boete staat. Of een gevangenisstraf van maximaal 3 jaar.
Wettelijke termijn
Veilig Thuis voert het onderzoek zo spoedig mogelijk uit doch uiterlijk binnen een termijn van tien weken na de triage.
Praten met een hulpverlener of iemand uit je omgeving
Denk dan bijvoorbeeld Veilig Thuis. Hier kan je terecht voor een luisterend oor, advies en hulp na huiselijk geweld. Tegen haar wil is een telefonische hulpdienst speciaal voor vrouwen die te maken hebben (gehad) met seksueel geweld en/of huiselijk geweld.
Vijf stappen
Stap 1: In kaart brengen van signalen. Stap 2: Overleggen met een collega (eventueel Veilig Thuis raadplegen van of een deskundige op het gebied van letselduiding). Stap 3: Gesprek met de betrokkene(n). Stap 4: Wegen van het huiselijk geweld of de kindermishandeling.
U mag ook zelf informatie vragen over uw zaak aan de politie of het OM. U kunt ook informatie over uw aangifte, het onderzoek en de eventuele strafzaak vragen bij het Slachtofferloket.
Het is de politie in beginsel niet toegestaan om een woning te betreden in de nachtelijke uren van 0.00u tot 6.00u (artikel 7 lid 1 Awbi). De enige uitzondering hierop is wanneer dit dringend noodzakelijk is, en ook specifiek in de machtiging is opgenomen dat ook op die tijden de woning kan worden betreden.
Strenge regels rond bevoegdheid
Sommige bevoegdheden mag de politieagent zelf toepassen. Zwaardere opsporingsbevoegdheden, zoals een telefoon tappen, iemand observeren of een woning doorzoeken (huiszoeking) mogen pas worden toegepast na toestemming van de officier van justitie of de rechter-commissaris.
Mag u een politieverhoor weigeren? Ja, natuurlijk! Veel mensen denken dat het verplicht is om op uitnodiging van de politie te verschijnen, maar dat is het zeker niet! U mag gewoon weigeren om naar het politieverhoor te komen.
De meeste misdrijven zijn ambtshalve vervolgbaar. Dat wil zeggen dat de verdachte ook zonder dat er aangifte is gedaan vervolgd kan worden. Bij een klein aantal delicten kan het wel nodig zijn dat er aangifte gedaan wordt.
Art. 62, 8ste lid van de Wegverkeerwet bepaalt dat, "te rekenen vanaf de datum van de vaststelling van de overtreding, binnen een termijn van 14 dagen een afschrift van het proces-verbaal zal toegezonden worden aan de vermoedelijke overtreder ervan." Na de verzending kan het nog enkele dagen duren alvorens je het P.V.
30 jaar na de einduitspraak of 30 jaar na het volledig voldoen van de strafbeschikking tenzij de duur van de gevangenisstraf of vrijheidsbenemende maatregel (bijvoorbeeld TBS) langer is dan 20 jaar, dan wordt de termijn van 30 jaar verlengd met 20 jaar (dus verwijdering na 50 jaar).
Eenvoudige mishandeling houdt in dat u iemand opzettelijk pijn en/of letsel toebrengt. Men denkt vaak dat er geen sprake is van mishandeling wanneer het slachtoffer geen letsel heeft.
Wat veel mensen niet weten is dat enkel het toebrengen van pijn al voldoende is voor een strafbare mishandeling. Ook weten veel mensen niet dat een enkele duw ook een mishandeling kan inhouden als dit pijn of letsel veroorzaakt. Mishandelen bestaat dus niet enkel uit schoppen of slaan en is veel breder dan dat.