Bij het aanstippen met vloeibare stikstof wordt de wrat bevroren, er ontstaat een blaar onder de wrat en na 1 à 2 weken valt de wrat eraf. De behandeling is wel pijnlijk en moet nogal eens herhaald worden.
Bevriezing met vloeibare stikstof
De huid geneest binnen vier tot zeven dagen. De behandeling moet vaak herhaald worden met tussenpozen van enkele weken. In de tussentijd worden vaak aanstipvloeistoffen of zalven gebruikt om nog meer huidlagen te kunnen afpellen.
Soms zijn in het midden van de wrat zwarte stipjes zichtbaar. Dit zijn haarvaten die de wrat van bloed voorzien. Ze wijzen er vaak op dat de wrat op het punt staat te verdwijnen.
De helft van de wratten verdwijnt vanzelf binnen 1 jaar. Na 2 jaar zijn bij twee derde van de mensen alle wratten verdwenen. Een enkele keer blijven ze veel langer zitten. Het is niet bekend waarom de één er snel van af is en de ander niet.
Voetwratten zijn vaak hardnekkig en groeien diep in de huid door de druk op de voetzool. De vlakke wrat (verruca plana) is een glad, plat en slechts enkele millimeters groot, met huidkleurig / roze of lichtbruin bobbeltje. Vaak zijn er veel tegelijk. Ze komen vooral voor op het gezicht, onderarmen, handruggen en benen.
Het virus verspreidt zich door huid-huid contact, vooral wanneer een wrat opengekrabt is: het virus kan dan makkelijker naar buiten. Op deze manier worden anderen met het virus besmet, of worden bij de 'patiënt' zelf andere huiddelen geïnfecteerd.
Wratten zijn goedaardige huidgezwelletjes. Ze worden veroorzaakt door het humaan papillomavirus (HPV). Er bestaan meer dan 100 verschillende soorten HPV. Sommige veroorzaken wratten op de huid of slijmvliezen, andere liggen mee aan de basis van baarmoederhalskanker.
Wratten hebben geen 'wortel' waardoor ze weer zouden kunnen aangroeien. Het is verstandig in de volgende gevallen een arts te raadplegen: Bij wratten die spontaan gaan bloeden of plotseling van kleur of grootte veranderen.
Je kunt een wrat laten weghalen door hem te bevriezen, verbranden of uit te lepelen. Wegsnijden is ook mogelijk, maar dat wordt bijna niet meer gedaan.
De bevriezing zorgt ervoor dat de huidcellen afsterven en de huidafwijking verdwijnt. Op het behandelde huidgebied kan binnen enkele uren zwelling en roodheid ontstaan. Dit zal na enkele dagen weer verdwijnen. Soms ontstaat er een blaar op de behandelde gebied.
De arts gaat de wrat te lijf met ijskoude, vloeibare stikstof tot -170°. Daardoor bevriest de wrat en sterft ze af. Vaak moet de behandeling meerdere keren herhaald worden met een tussenpoos van enkele weken. Langer dan drie maanden behandelen heeft echter geen zin.
Vloeibare stikstof is extreem koud en heeft een temperatuur van ongeveer – 195 °C. Door de aangetaste huid hiermee te bevriezen, vindt er beschadiging van het weefsel plaats. De huidcellen die zijn bevroren sterven af en worden vervangen door nieuwe, gezonde huid.
Vaak wordt ervoor gekozen wratten te bevriezen. De huisarts zal de wratten hierbij aanstippen met vloeibare stikstof. De wrat bevriest hierdoor en het weefsel sterft af. Het is een pijnlijke ingreep die vaak een litteken achterlaat.
Gewone wratten verdwijnen wel eens als u ze iedere dag aanstipt met wrattentinctuur. Dit is te koop bij apotheek of drogist. Bij waterwratten mag u geen wrattentinctuur gebruiken, omdat het vaak irritatie veroorzaakt; bovendien helpt het zelden bij waterwratten. Aan waterwratten hoeft u niets te doen.
Wratten zijn niet kwaadaardig en behandelen is niet nodig. Als gewone wratten en ouderdomswratten wratten klachten geven, is behandeling mogelijk door afschrapen, bevriezen met vloeibare stikstof, wegsnijden of elektrisch wegbranden. Vaak krijgt u hierbij een verdoving. Waterwratjes verdwijnen meestal vanzelf.
Wratten ontstaan door een infectie van de huid met een virus, dit virus is besmettelijk. Wratten verdwijnen meestal vanzelf. Je kunt wratten verwijderen door ze te bevriezen (aanstippen), weg te snijden of weg te branden. Een salicylzuurzalf helpt wratten te verminderen.
Waar gewone wratten op andere lichaamsdelen voornamelijk naar buiten groeien, groeit een voetwrat meestal naar binnen. Dit komt omdat de wrat tijdens het lopen naar binnen wordt gedrukt.
Zelf thuis een wrat verwijderen
Mierenzuur is een vrij nieuwe behandeling van wratten. Met behulp van mierenzuur wordt de wrat van binnen uit uitgedroogd. Het middel hoeft slechts eenmaal per week te worden aangebracht. De oplossing is gemakkelijk te gebruiken voor wratten op handen, voeten, ellebogen en knieën.
Wratten hoeven alleen behandeld te worden als u er veel last van heeft. Voetwratten bijvoorbeeld kunnen pijn doen bij staan of lopen. Wratten kunt u zelf insmeren met salicylzuurzalf of laten bevriezen bij de huisarts. De behandeling van een wrat geeft vaak meer klachten dan de wrat zelf.
Bleomycine is een celremmend middel, ook wel cytostaticum genoemd. Het middel remt de groei van de afwijkende opperhuid- cellen, waarin zich de wrat ontwikkeld heeft. Bij de behandeling van wratten wordt een zeer kleine hoeveelheid bleomycine gebruikt. De bleomycine wordt op de te behandelen plaats ingespoten.
Wratten zijn het gevolg van een infectie op de bovenste laag van de huid, die wordt veroorzaakt door het papillomavirus (HPV). Dit virus bestaat in wel 100 verschillende varianten. Het risico op wratten is hoger op de huid als die beschadigd of verwond is.
Wanneer er een laagje eelt over de verruca is ontstaan haalt de podotherapeut het eelt voorzichtig met een mesje (scalpel) of frees weg. Dit wordt voorzichtig gedaan omdat een verruca in de meeste gevallen direct gaat bloeden. Dit komt doordat wratten erg goed doorbloed zijn.
Wratten zijn besmettelijk: ze worden doorgegeven via contact met een persoon die wratten heeft, bijvoorbeeld als kinderen samen in bad gaan. Er is weinig wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de concrete manieren van verspreiding. Wel staat vast dat je meer risico loopt als je een huidwondje hebt.
De besmetting kan plaats vinden door direct contact met een wrat of door indirect contact met een voorwerp (bijvoorbeeld een handdoek) waarop het virus zich bevindt. Na besmetting kan het virus twee tot zes maanden sluimeren voordat het de cellen van de buitenlaag van de huid sneller laat groeien.