Zoals je ziet: zonder ruimtepak in de open ruimte is niet leuk en ten stelligste af te raden (sic). Je zwelt op, verbrandt, muteert en je longen kunnen barsten!
Een astronaut zonder pak zwelt op
Een mens die wordt blootgesteld aan het vacuüm van de ruimte, zal niet meer dan een paar seconden leven, maar ontploft niet. De astronaut zwelt echter wel degelijk merkbaar op, en de ingewanden en organen worden door lichaamsopeningen naar buiten geperst.
Als ze het ruimtestation verlaten moeten astronauten een speciaal pak aan doen om zich te beschermen tegen de hitte en de kou, het gebrek aan zuurstof en de gevaarlijke straling van de zon. Onder hun ruimtepak dragen ze een overall waarin wel 91 meter aan waterleidinkjes is verwerkt.
Hoe werkt een ruimtepak? Een ruimtepak is een zwaar pak wat bestaat uit twee delen, een onderpak wat met water gekoeld wordt en een drukpak wat voor zuurstof zorgt. Daarnaast is de buitenkant van het pak zo gemaakt dat het beschermt tegen de straling van de zon en kleine meteorieten die door de ruimte zweven.
De ruimte buiten de aardse atmosfeer is uiterst vijandig. Er is geen luchtdruk en geen zuurstof om in te ademen. Meteorieten vormen een risico en de temperaturen kunnen extreem zijn.
Doordat er in de ruimte bijna overal een vacuüm is, bestaat er dus geen geluid. Echter, dankzij diverse amusante filmpjes weten we dat de astronauten in het ISS wel degelijk met elkaar en tegen een camera kunnen praten (en zingen).
De nieuwe ruimtepakken – waaraan NASA zo'n 1 miljard dollar spendeert – lijken zoals het er nu naar uitziet, pas in april 2025 klaar te zijn. Het zal je vast niet zijn ontgaan dat NASA in 2024 van plan is terug te gaan naar de maan. Dan zal ook de eerste vrouw voet op de maan zetten.
De 'kosmische ruimte' begint ongeveer 100 km boven de Aarde, waar de lucht rond onze planeet ophoudt. Omdat het zonlicht er niet wordt verspreid tot een blauwe hemel, ziet de ruimte eruit als een zwarte deken bezaaid met sterren. De ruimte wordt gewoonlijk gezien als helemaal leeg.
Vanwege de gewichtsloosheid en afwezigheid van wrijving is voor manoeuvreren zonder fysiek contact met het ruimtevaartuig een vorm van aandrijving nodig. Men kan in het luchtledige niet 'zwemmen', men heeft reactiemassa nodig. (Trouwens, ook binnen het ruimteschip, in lucht, is zwemmen vrijwel onmogelijk.)
Ruimtepakken zijn zwaar. Op het pak staat vermeld dat het een massa heeft van 35 kilo- gram. Een astronaut van 75 kilogram trekt het ruimtepak aan. De massa van de astronaut met pak is 110 kilogram.
Elk ruimtepak, waarmee men ruimtewandelingen uitvoert, beschikt over een rugzak waarin zich zuurstof, water, communicatieapparatuur en een koel- of verwarmingssysteem bevindt. Er bestaan verschillende soorten ruimtepakken maar de meest gebruikte worden vervaardigd uit verschillende soorten materiaal en stof.
De Ruimte begint bij 100 km boven de aarde, de Kármánlijn.
Deze lijn wordt beschouwd als het “begin” van de ruimte, maar eigenlijk heeft de aardatmosfeer geen scherpe begrenzing. De grens is gedefinieerd door een team op initiatief van de Hongaars- Amerikaanse natuurkundige Theodore von Kármán (1881-1963).
Anti-Zweet sokken
Hun vezel is een uitstekende thermische isolator. Het is ongelooflijk licht, aangenaam om te dragen en respecteert de meest gevoelige huid. Dit zijn de redenen waarom de NASA haar astronauten aan het begin van de verovering van de ruimte heeft voorzien van kleding in deze wol.
Het absolute nulpunt of nul Kelvin, is min 273 graden Celsius, de temperatuur waarop atomen in theorie volledig zouden moeten stoppen met bewegen. Met een temperatuur van 100 nanoKelvin zijn de BEC's in het ISS kouder dan de gemiddelde temperatuur in de ruimte, waar het zo'n 3 Kelvin is of -270 graden.
Het grootste gedeelte van de ruimte is leeg. Er zijn maar heel weinig moleculen, waardoor geluidsgolven zich niet kunnen voortbewegen. Daarom kun je in de ruimte dus niets horen.
Op de tweede trap hebben sommige raketten nog een kleinere raket, de derde trap. De hele lancering van een raket duurt in de meeste gevallen niet langer dan dertig minuten. Een raket heeft brandstof nodig om de enorme kracht te leveren die nodig is om in de ruimte te komen.
Het ruimtestation ISS is bijna constant bemand en een basisruimtereis duurt al makkelijk 6 maanden. Een half jaar lang werken astronauten in de ruimte, helemaal gewichtloos.Dat betekent ook eten, sporten maar zeker ook douchen zonder zwaartekracht.
Water in de ruimte
Het artikel toont aan dat het merendeel van het water wordt gevormd als ijs op piepkleine stofdeeltjes in de koude en ijle interstellaire wolken. Als die wolk ineenstort tot nieuwe sterren en planeten, blijkt het water vrijwel onaangetast te blijven.
In principe mag je overal in Nederland in het buitenwater zwemmen, behalve daar waar het expliciet verboden is: bij vaarroutes en bij bewegende bruggen en dergelijke. De grotere meren en plassen zijn over het algemeen van goede kwaliteit. In kleinere sloten kun je beter niet zwemmen.
Overleden astronauten
Het zou niet voor het eerst zijn dat er een astronaut om het leven komt tijdens een ruimtevaart. Sinds de eerste ruimtevaart in 1961 zijn er twintig mensen omgekomen tijdens hun ruimtelijke avontuur. Geen van deze sterfgevallen vond echter plaats in de ruimte.
Het universum wordt kleiner en kleiner en steeds warmer. Uiteindelijk stort alle materie in zwarte gaten ineen, die vervolgens fuseren tot één gigantisch zwart gat of Big Crunch-singulariteit (een singulariteit is een punt met een bijna oneindig grote dichtheid).
Nee, het heelal is onbegrensd en waarschijnlijk zelfs oneindig uitgestrekt. Langer antwoord: De nieuwste sterrenkundige waarnemingen doen vermoeden dat het heelal oneindig uitgestrekt is. Dat betekent dat het zeker geen rand heeft.
"Astronauten blijven nu ongeveer een half jaar in de ruimte. Dat heeft te maken met de houdbaarheid van de Sojoez-capsule. Die moet op een gegeven moment vervangen worden vanwege het slechter worden van de batterijen en de brandstof voor de stuurraketjes."
De bakjes met eten worden voor elke astronaut op aarde klaargemaakt en bij het ISS bezorgd voordat hij/zij daar aankomt. Ze worden in een van de modules opgeslagen en gelabeld. Rode voedselbakjes bevatten eten uit Rusland en blauwe bakjes bevatten eten uit de Amerikaanse/Europese landen.
Het ontbreken van een atmosfeer op de maan, zorgt er ook voor dat er daar geen lucht is. 'En je hebt zuurstof nodig om te ademen,' weten de kinderen. Dus: zuurstof gaat ook in de koffer.