De kans op infecties is groot als je een bloedblaar open prikt.Bovendien zal het bloed uit de bloedblaar lopen als je deze toch doorprikt. Deze bloeding bevordert het genezingsproces van de bloedblaar niet.
Bloedblaren zijn erg pijnlijk, maar verdwijnen in de meeste gevallen weer als je er niet te veel aan zit. Moet je een bloedblaar wel of niet doorprikken? Nee, een bloedblaar doorprikken of openprikken is niet goed. Wanneer je deze blaar openprikt is het moeilijk om het bloeden goed te stoppen.
Bij een bloedblaar is het blaasje gevuld met bloed. Een bloedblaar doorprikken is gevaarlijk aangezien de kans op infectie dan erg groot wordt en het bloeden ook lastig is te stoppen. Daarom moet je een bloedblaar dus nooit doorprikken.
Brandblaren kun je ook beter niet doorprikken. Het blaasje dat op de huid ontstaat zorgt voor bescherming van het nieuwe huidlaagje dat zich onder de blaar ontwikkelt. Heb je erg veel last van de brandblaar, kun je deze doorprikken.
Over het algemeen hoef je met een bloedblaar niet naar de dokter. Vaak geneest het weer vanzelf. Wanneer je vaker last hebt van bloedblaren of ze erg pijnlijk zijn, kun je voor de zekerheid een afspraak bij de huisarts maken.
Een bloedblaar ontstaat door druk of beknelling. Hierdoor gaan vaatjes kapot en kan het bloed onder de opperhuid komen. Dit ziet eruit als een bruine vlek. Ook een bloedblaar mag door een eerstehulpverlener (EHBO'er) niet opengeprikt worden omdat het infectiegevaar daardoor groot wordt.
Aangezien bloedblaasjes onschuldig zijn, hoef je ze dus niet te behandelen. Ze verdwijnen niet vanzelf en je kunt ze helaas ook niet zelf verwijderen. Je kunt het ontstaan daarnaast niet afremmen of voorkomen.
Bij een gesloten blaar is de huid intact. Er is helder vocht zichtbaar onder de huid. Zit er bloed onder de huid dan is er sprake van een bloedblaar.
"Wonden genezen het beste in een vochtige omgeving.
Maar als het gebeurt, desinfecteer je open blaren (bijvoorbeeld met een antiseptische spray) en bedek je hem met een blaarpleister. Deze beschermt de wond tegen verdere druk, wrijving en andere schadelijke invloeden van buitenaf.
Een bloedblaar (haemorrhagic bulla) is een blaar gevuld met bloed en ontstaat meestal door trauma of druk (decubitus). Soms ook bij antistolling, dit kan door doorschieten van de antistolling, maar het kan ook in de opstartfase ontstaan door dysbalans in de stollingsfactoren.
De heldere vloeistof die zichtbaar is in je blaar is bloedplasma (bloed zonder de rode bloedcellen) en is van vitaal belang in het menselijk lichaam, aangezien het ervoor zorgt dat je bloed stolt. Bij blaarvorming vormt je huid eigenlijk een kussentje om verdere beschadiging te voorkomen.
De meeste blaren verdwijnen na enkele dagen of soms weken wanneer het grote blaren betreffen. Een blaar (bullae) is een holte tussen twee huidlagen die zich vult met vocht. Hoe lang blaren duren is ook afhankelijk van uw mogelijkheid ze te ontzien.
Wanneer u toch een blaar wilt doorprikken, kunt u dit het beste doen door twee kleine gaatjes te maken met een steriele blarenprikker in de opperhuid zodat het vocht er uit kan en de spanning wordt verminderd. Hierdoor zullen de pijnklachten ook verminderen. Wanneer het vocht eruit is, droogt de plek op.
Zoals bij de meeste blaren is het beste om het met rust te laten. U zult dan vaak zien dat de plek vanzelf kleiner wordt en uiteindelijk verdwijnt. Is het lastig om de plek rust te gunnen zoals bij een bloedblaar op de voet dan kunt u ook blaarpleisters gebruiken om de plek te beschermen.
Een drukblaar is een met vocht of bloed gevulde blaas, die ontstaat door een aanhoudende druk of wrijving op een plek die dat niet gewend is, en waar de huid dik en weinig beweeglijk is.
Soms kan een open blaar infecteren. De huid kleurt rood, voelt warm en pijnlijk aan en er komt gelig vocht uit de wond. In dat geval is het nodig om de wond geregeld te reinigen en te ontsmetten. Hoewel het zelden voorkomt, kan een geïnfecteerde blaar een ontsteking van de lymfebanen en plaatselijke lymfeklieren (bv.
Een schimmelinfectie laat vaak een ronde plek met een rode rand er omheen zien. Terwijl de ronde kringen zich vaak uitbreiden, is het centrum van de ring alweer aan het genezen. Soms spreekt men ook van ringworm. Ringworm is te herkennen aan rode, ronde en schilferige vlekken.
Petechiae (ook wel petechiën genoemd) zijn kleine puntvormige bloedingen in de huid. Ze berusten op extravasatie van rode bloedcellen en zijn niet wegdrukbaar. Petechiae wijzen op het bestaan van trombocytopenie.
Angiomen of ouderdomshemangiomen (cherry angiomen) zijn rode vlekjes die ontstaan op de huid door een opeenhoping van kleine rode bloedvaatjes. Het is onschuldig, maar kan esthetisch storend zijn.
Angioma, bloedblaasjes of bloedvaatjes zijn goedaardige tumoren. Het komt vaak voor bij oudere mensen. Echter zien we als huidtherapeuten deze aandoening steeds vaker bij jonge mensen terug op het lichaam. Het begint met kleine rode of donkerblauwe puntjes.
Pemphigus en bulleus pemphigoïd zijn ziekten waarbij blaren op de huid en slijmvliezen ontstaan. Het zijn heel zeldzame auto-immuunziekten die plotseling kunnen ontstaan zonder duidelijke aanleiding. Bij auto-immuunziekten valt het afweersysteem onderdelen van het eigen lichaam aan.
Smeer je voeten dun in met vaseline/uierzalf of speciale crème voor het lopen. Strooi een beetje talk- of voetpoeder in je schoenen, sokken en op je voeten. Was je voeten altijd met koud water en zonder zeep. Plak gevoelige plekken preventief af met blarenpleisters.
Maak de blaar en omgeving schoon met stromend water of ontsmettingsmiddel. Gebruik een steriele blaarprikker (bloedlancet) of een naald (uit de naaidoos) die ontsmet is met ontsmettingsalcohol. Prik de huid op twee plaatsen door aan de basis van de blaar. Druk met een gaasje de blaar voorzichtig leeg.
Wanneer een blaar infecteert, kleurt het vocht in de wond geel. Bovendien krijgt de huid rond de blaar een rode tint. In dat geval is het beter om de ontstoken blaar open te prikken en de overtollige huid weg te knippen met een goed ontsmette schaar. Zo kan je het gele vocht verwijderen en de wonde proper houden.