Eenzaamheid kan ervoor zorgen dat iemand zich terugtrekt. Omdat iemand die eenzaam is weinig sociale contacten heeft, denkt hij dat anderen hem niet leuk vinden. En dus gaat hij sociale gelegenheden uit de weg.
Als het eenzame gevoel te lang duurt, of zelfs chronisch wordt, kan dat serieuze mentale en fysieke klachten veroorzaken. Het werkt depressies in de hand, verzwakt het immuunsysteem en vergroot de kans op ziektes. Te lang alleen zijn, kan er ook voor zorgen dat iemand ongepast gedrag gaat vertonen, zoals agressie.
De gevolgen van eenzaamheid zijn niet te onderschatten. Mensen die zich langdurig eenzaam voelen zijn cynischer, wantrouwiger, staan minder open voor nieuwe dingen in het leven, en zijn ongezonder.
Chronische eenzaamheid is gevaarlijk. Het maakt dat mensen niet meer goed in staat zijn met anderen om te gaan. Mensen trekken zich terug uit de sociale omgeving. Daarmee is de oplossing (meer verbindingen hebben) steeds minder bereikbaar.
Eenzaam zijn is ongezond
Veel ongezonde mensen zijn minder goed in staat om sociale contacten te onderhouden, omdat ze bijvoorbeeld minder mobiel zijn of weinig prikkels kunnen verdragen. Volgens een onderzoek van de Brigham Young University hebben eenzame mensen zelfs 26 procent meer kans om te eerder te overlijden.
Je voelt je onafhankelijker
Eens je ervan geniet om alleen te zijn, zal je je meer op je gemak voelen wanneer je eens echt alleen bent. En dat leidt tot een groter gevoel van onafhankelijkheid. Je zal je niet onrustig voelen, noch verlangen naar gezelschap wanneer je tevreden bent met jezelf.
Uit een onderzoek van de Amerikaanse psycholoog Timothy Wilson van de University of Virginia blijkt zelfs dat de meeste mensen het amper volhouden om 6 tot 15 minuten alleen te zijn en helemaal niets te doen.
Onvermogen om op een dieper, intiemer niveau contact te maken met anderen. Misschien heb je vrienden en familie in je leven, maar de betrokkenheid met hen is op een heel oppervlakkig niveau. Je interactie voelt niet verbonden op een manier die vervullend is en deze ontkoppeling lijkt eindeloos.
Chronische eenzaamheid kan leiden tot depressie, alcoholverslaving, hart- en vaatziekten, slaapproblemen en vroegtijdig overlijden. In veel gemeenten geldt eenzaamheid als een belangrijk maatschappelijk vraagstuk, maar hoe kun je eenzaamheid op een duurzame en systematische manier aanpakken?
De symptomen die het meeste voorkomen bij eenzaamheid zijn: Je hebt weinig sociale contacten.Je voelt je niet verbonden met anderen.Je voelt geen sociale steun.
Eenzaamheid kan ervoor zorgen dat mensen zich geïsoleerd en losgekoppeld van anderen voelen. Het is een complexe gemoedstoestand die kan worden veroorzaakt door veranderingen in het leven, mentale gezondheidsproblemen, een laag zelfbeeld en persoonlijkheidstrekken. Eenzaamheid kan ook ernstige gevolgen hebben voor de gezondheid, waaronder verminderd mentaal welzijn en fysieke problemen .
We weten uit eerder onderzoek dat mensen die zich eenzaam voelen meer kans hebben om hersenziekten als dementie te ontwikkelen. Er zijn daarnaast steeds meer aanwijzingen dat eenzaamheid samenhangt met het volume en de structuur van de hersenen.
Mensen die eenzaam zijn, ervaren emotionele pijn . Het verliezen van een gevoel van verbondenheid en gemeenschap kan de manier waarop iemand de wereld ziet veranderen. Iemand die chronische eenzaamheid ervaart, kan zich bedreigd en wantrouwend voelen tegenover anderen. Emotionele pijn kan dezelfde stressreacties in het lichaam activeren als fysieke pijn.
Eenzaamheid blijkt bij te dragen aan uiteenlopende psychische en fysieke klachten, zoals depressie, dementie, verslaving, beroertes, slaapproblemen en hart- en- vaatziekten. Een chronisch gevoel van eenzaamheid is even ongezond als het roken van een pakje sigaretten per dag.
Zo heb je een verhoogde kans op depressieve gevoelens en verslavingen, en ben je vatbaarder voor virussen." En die eenzaamheid is ook op de lange termijn niet zonder risico: het is zelfs een belangrijkere oorzaak van hartklachten dan roken.
Leren om alleen te zijn kan je de ruimte geven om na te denken over je gevoelens, ideeën, hoop, problemen en ervaringen . Het is ook een geweldige kans om jezelf beter te leren kennen en tijd door te brengen met rusten en ontspannen. Het is echter niet altijd makkelijk om tijd alleen door te brengen.
Onderzoek heeft uitgewezen dat sociaal isolement en eenzaamheid gepaard gaan met een groter risico op diverse fysieke en mentale aandoeningen: hoge bloeddruk, hartziekten, obesitas, een verzwakt immuunsysteem, angst, depressie, cognitieve achteruitgang, de ziekte van Alzheimer en zelfs de dood .
Eenzaamheid blijkt écht slecht voor je gezondheid, volgens onderzoekers. Voel je je weleens eenzaam? Dat kan meer gevolgen hebben dan alleen een sombere bui. Uit nieuw onderzoek blijkt dat eenzaamheid en sociale isolatie niet alleen slecht zijn voor je mentale gezondheid, maar ook je lichaam flink kunnen raken.
Ouderen van 85 jaar en ouder voelen zich eenzamer dan ouderen van 75 tot en met 84 jaar. Van de 85-plussers voelt 63% zich eenzaam, bij 74-84 jarigen is dit 52%. Uit deze gegevens blijkt dat onder 85-plussers ongeveer even veel vrouwen als mannen zich eenzaam voelen (respectievelijk 63% en 62%, niet in figuur).
Het negatieve gevoel van eenzaamheid is net zo'n soort pijnsignaal als honger.Dit signaal motiveert mensen om aansluiting te zoeken met anderen. Maar als het dan niet lukt om sociale relaties te verbeteren en zij vereenzamen, kunnen zij in een neerwaartse spiraal terechtkomen.
Existentiële, emotionele en sociale eenzaamheid.
Als je je eenzaam voelt, ben je geneigd om je terug te trekken. Je ontwikkelt steeds meer negatieve gedachten zoals “Ik ben tot last voor anderen” of “Zie je wel, niemand wilt met me omgaan”. Deze negatieve gedachten versterken gevoelens van somberheid. Omgekeerd kan een depressie het gevoel van eenzaamheid versterken.
Meer dan de helft van de Nederlandse ouderen voelt zich eenzaam. Dat zijn meer dan 700.000 mensen, die zich doodvervelen. Letterlijk, want eenzaamheid maakt ziek en vervroegt de kans op overlijden. Eenzaamheid onder ouderen is een schrijnend probleem in ons land, maar we maken ons er nauwelijks druk om.
Leven met één long
Ook als een long deels of geheel is verwijderd, kan je kind normaal opgroeien en meedoen aan alle activiteiten. De overgebleven long neemt voldoende zuurstof op om alle weefsels van zuurstof te voorzien. Alleen bij grote lichamelijke inspanning zal je kind sneller kortademig zijn.