Aan de kust van West-Afrika staat Fort Elmina. Voeger was dit de plek waar Afrikaanse tot slaaf gemaakten werden ingescheept voor hun reis naar de 'nieuwe wereld'. Nu is het een stille getuige van een onrustig verleden. De slaven die de Nederlanders hebben gekocht worden naar Fort Elmina aan de kust gebracht.
Fort Elmina ligt voor de kust van Ghana. Het is in 1482 als handelspost gebouwd door de Portugezen die dan nog oppermachtig in het gebied zijn. Al vanaf het einde van de 15e eeuw handelen de Portugezen op de West-Afrikaanse kusten om goud en totslaafgemaakten te halen.
In 1637 bestoken Nederlanders het sterkste fort aan de kust van Afrika. Uiteindelijk veroveren ze het fort op de Portugezen. Het fort zal worden gebruikt als slavendepot. Waarom wilden de Nederlanders nu juist hier zitten?
De meeste slaven waren mensen van de Swahili-kust en Ethiopiërs. Tijdens de reis was de sterfte zelfs nog hoger dan bij de beruchte trans-Atlantische slavenhandel. De Arabische slavenhandel in het Midden-Oosten en Noord- en Oost-Afrika vond voornamelijk plaats tussen 650 en 1900.
De Goudkust is het kustgebied van het huidige Ghana, aan de Baai van Benin, waar vroeger veel Europese forten zijn gebouwd om slaven weg te voeren. Ook de West-Indische Compagnie (WIC) heeft vele forten weten te veroveren. De belangrijkste forten waren in Elmina en Accra.
Het kwam ook voor dat een slaaf die herhaaldelijk wegliep een been afgezet werd, een oor of neus afgesneden of de achillespees doorgesneden werd. De maximale straf die slaven werd opgelegd was de doodstraf. Dit kon door ophanging zijn, levend verbranding of marteling tot de dood er vrij zeker op volgde.
De Gouden Eeuw staat bekend als dé bloeiperiode uit de geschiedenis. Minder bekend is dat Nederland toen ook een grote ronselaar van werkkrachten voor Braziliaanse plantages was. Sterker nog: een tijdlang was het 's werelds grootste handelaar in slaafgemaakten.
Naast Bantu-slaven maakten de Somaliërs ook tot slaaf van de Chamito-Semitische pastorale volkeren . Veel Oromo's werden dus gevangen genomen tijdens oorlogen en invallen. Er waren echter zeer duidelijke verschillen in de perceptie en behandeling van Oromo-slaven in vergelijking met Bantu-slaven.
De forten dienden als verzameldepots voor de slaven. Uit de binnenlanden werden mensen, vaak oude vijanden, gevangen genomen, naar de kust gedreven en verruild voor wapens en goederen. Bewoners van hele dorpen werden meegenomen om als slaaf te dienen.
Geschiedenis. Het huidige Ghana ontstond op 6 maart 1957 toen twee Britse kolonies Gold Coast (Britse Goudkust) en Brits-Togoland, die een jaar eerder waren samengevoegd, een onafhankelijk land vormden onder de naam Ghana.
Slavernij betekent dat een mens eigenaar is van een ander mens. Degene die het eigendom is van de ander wordt gedwongen om voor de eigenaar zwaar werk te verrichten, tegen weinig of vaak zelfs helemaal geen loon. Zo iemand heet een slaaf en zijn lichaam is het bezit van de landeigenaar.
Portugezen stichten in de vijftiende eeuw de eerste Europese kolonies gebaseerd op slavernij: in suikerplantages langs de Afrikaanse kust en later ook op grote schaal in Brazilië.
Hoe begon de slavernij? Op jacht naar meer land en rijkdom, voerde Nederland in de zeventiende eeuw oorlog tegen de Spanjaarden en Portugezen. Zeevaarder Piet Hein veroverde de Spaanse zilvervloot en Nederland pakte slavenfort Elmina in Ghana af van Portugal.
De slavenhandel begon toen de Afrikaanse vorsten gijzelaars uitleverden aan de Europese handelaren. De Europeanen zagen echter al snel brood in de mensenhandel en vooral de Portugezen zetten een grootschalige slavenhandel op touw.
Zoals staat geschreven in het boek 'Disposable People: New Slavery in the Global Economy: “In 1850 kostte een gemiddelde slaaf in het zuiden van Amerika, omgerekend naar hedendaags geld, $ 40,000. Nu kost een slaaf wereldwijd gemiddeld $ 90.”
Tussen 1519 en 1867 vonden wereldwijd naar schatting 27.233 slaventransporten plaats. Tijdens deze reizen stierven ongeveer 3.000.000 Afrikanen.
Het leven op de plantages is voor de slaven heel slecht. De meesten moeten zwaar werk doen, wel 60 tot 96 uur per week. En altijd is er de zweep voor wie niet hard genoeg zijn best doet volgens de opzichter. De slaven krijgen maar tweemaal per dag te eten: het is niet veel en bijna altijd hetzelfde.
De Ghanese keuken is pittig en gekruid. Er wordt veelal vis, kip, en vlees gegeten in combinatie met rijst, sausjes en voornamelijk deegballen. Enkele bekende gerechten zijn bakbanaan, pindasoep en vissoep. Maar ook Fufu wordt erg vaak gegeten!
Afei mefew n'ano kae sɛ, 'Mama, medɔ wo. ' Ik hou van je!
In Ghana is meer dan de helft van de bevolking christen waarvan ongeveer een derde katholiek; 30 tot 40 procent is moslim. Ongeveer 10 procent hangt een traditionele Afrikaanse religie aan. Ghana is een door en door godsdienstig land.
U kunt naar Ghana reizen maar er zijn risico's. De Ghanese overheid heeft een verhoogde terroristische dreiging afgekondigd voor de noordelijke grensgebieden. Er is regelmatig strijd tussen verschillende bevolkingsgroepen waarbij geweld kan ontstaan.
Ghanezen kwamen oorspronkelijk naar Nederland in de jaren '80 en '90 vanuit een economische drijfveer. Hard werken is een belangrijke culturele waarde binnen de gemeenschap. Daarnaast spelen traditie en religie een grote rol.