Het massale, razendsnelle produceren, gebruiken en afdanken van kleding leidt bijvoorbeeld tot CO2-uitstoot, microplasticvervuiling en vervuiling van grond en water.
Naast de milieu-impact heeft de kledingindustrie ook een grote sociale impact. Wereldwijd werken miljoenen mensen in slechte arbeidsomstandigheden, met lange werktijden en lage lonen.Kinderarbeid en gedwongen arbeid zijn ook problemen die in de sector voorkomen.
Afval ontstaat in elke fase van het productieproces van kleding, wat schadelijk is voor wilde dieren, land aantast en bodem en water vervuilt . De fast fashion-industrie is een belangrijke bijdrager aan de klimaatcrisis en is verantwoordelijk voor maar liefst 10% van de wereldwijde CO2-uitstoot.
Er kan nog zoveel gedaan worden met tweedehands kleding en textiel. Alle ingezamelde textiel gaat naar een van onze sorteercentra in Nederland. Hier wordt het restafval tussen de kleding uitgehaald, en sorteren we het op soort en kwaliteit. Vervolgens krijgt de textiel een nieuwe bestemming.
Wereldwijd worden er elk jaar ongeveer 100 miljard kledingstukken geproduceerd. Ongeveer 30% van deze kleding wordt nooit gedragen. De kledingindustrie is verantwoordelijk voor ongeveer 10% van de wereldwijde CO2-uitstoot.Gemiddeld wordt een kledingstuk wereldwijd slechts 7 tot 10 keer gedragen.
Je staat er misschien niet bij stil, maar voor elk kledingstuk dat je koopt is een heleboel water nodig, en ook allerlei chemicaliën. En kleren die je weggooit, worden vaak niet gerecycled. Veel kleren kopen is dus niet zo duurzaam.
Het massale, razendsnelle produceren, gebruiken en afdanken van kleding leidt bijvoorbeeld tot CO2-uitstoot, microplasticvervuiling en vervuiling van grond en water.
Textiel dat niet verkocht kan worden, wordt meestal verkocht aan textielrecyclers : deze goederen worden gerecycled als stof of geëxporteerd als kleding voor verkoop in het buitenland. Wij raden een TRUST-geaccrediteerde inzamelaar aan. Ga voor meer informatie over textielherverwerking naar de Textile Recycling Association.
... Kwaliteit kan ook tweedehandsverkoop mogelijk maken. In haar review concludeert Laitala [32] dat de redenen om kledingstukken weg te gooien meestal te maken hebben met kwaliteit, zoals slijtage en maatproblemen, en in mindere mate met psychologische/symbolische problemen, zoals mode en verveling .
Maar de invloed van fast fashion verdwijnt niet . Een voorbeeld hiervan is de wereldwijde toeleveringsketen voor kleding, die is veranderd doordat traditionele retailers methoden hebben aangenomen om hun eigen snelheid en flexibiliteit te vergroten.
Een kledingstuk wordt normaal gesproken gemiddeld zeven tot tien keer gedragen voordat het wordt weggegooid. iStock Veel fast fashion-bedrijven zeggen dat ze oude kledingstukken kunnen recyclen tot nieuwe, maar de realiteit is dat de kwaliteit van de stof meestal niet geschikt is om kledingstukken te maken die verkocht kunnen worden.
Een factor waar de meeste mensen nooit bij stilstaan, is de impact die onze kleding heeft op het milieu. Voor textielproductie zijn aanzienlijke hoeveelheden chemicaliën, water, energie en andere natuurlijke hulpbronnen nodig . Volgens het World Resources Institute is er 2.700 liter water nodig om één katoenen shirt te maken.
Maar er zitten ook nadelen aan produceren in Nederland: de prijs is hoger en de kwaliteit is vaak minder goed. ' De kledingindustrie is bijna verdwenen in Nederland, maar er zijn nog wel kleine ateliers waar kleding gemaakt wordt.
⦁ Hoge productiekosten : Deze omvatten fluctuerende kosten van grondstoffen, dure energie en snel stijgende arbeidskosten. Kostenbesparende strategieën, zoals alternatieve bronnen van grondstoffen, kostenbeheersing en vergaderingen, moeten prioriteit krijgen om productiekosten te temmen.
Veel internationale kledingmerken, waaronder H&M, C&A, Esprit, Marks & Spencer, GAP, VF Corporation en Kmart Australia, dragen bij aan deze situatie. Dit zijn belangrijke bevindingen van het rapport Branded Childhood dat vandaag wordt gepubliceerd door de Stop Kinderarbeid coalitie en SOMO.
Gedoneerde items worden meestal verkocht om geld in te zamelen voor het goede doel of direct gegeven aan de mensen die ze steunen . Hoewel goede doelen soms zelfstandig liefdadigheidstassen distribueren en inzamelen, wordt dit werk vaker uitgevoerd door een bedrijf namens het goede doel.
Overschotten en wegwerpproducten. Een deel van deze kleding wordt vervolgens met korting aangeboden, sommige stukken gaan terug in de voorraad. Wat hierna overblijft, wordt gedoneerd aan een goed doel of vernietigd door het te verbranden of vervezelen. Er wordt helaas vaak gekozen voor die laatste optie.
De levenscyclus van gedoneerde kleding
De beste items worden apart gezet voor wederverkoop in kringloopwinkels . Slechts 20-30% van de gedoneerde kleding komt daadwerkelijk in de schappen van kringloopwinkels terecht, waar ze worden verkocht om liefdadigheidsprogramma's te ondersteunen. De meeste onverkochte items worden naar het buitenland verscheept, waar ze de lokale markten overspoelen of als afval eindigen.
Overproductie en overconsumptie : Overproductie in de mode leidt tot overmatige verspilling, omdat onverkochte artikelen vaak worden weggegooid, wat bijdraagt aan milieuproblemen.
Helaas blijken fleecetruien en -dekens, hoewel gemaakt van gerecylced plastic, uiteindelijk toch slecht voor het milieu (en voor ons). Elke keer als je fleece wast, laat dit microvezels los. Waterzuiveringsinstallaties kunnen deze er niet uitfilteren en uiteindelijk komen deze deeltjes weer in de zee terecht.
Polyester heeft een (negatieve) impact op het milieu in alle verschillende “levensstadia”. Zowel bij het winnen van de aardolie, het produceren van de polyester, de gebruiksfase en het eindeleven ervan. Het is belangrijk om al deze stappen mee te nemen in de analyse van de duurzaamheid van polyester.
In Nederland geven vrouwen gemiddeld meer uit aan kleding dan mannen: 725 euro tegenover 413 euro per jaar. Dit verschil is deels te verklaren door de diversiteit aan kledingopties en de hogere frequentie waarmee vrouwen kleding kopen.
Een goede winstmarge voor de kleding- en t-shirtbusiness is 30-60% . Het kan echter variëren afhankelijk van uw kledingniche, doelmarkt, concurrentie en bedrijfsmodel.
Ondernemingen met lage marges hebben doorgaans hoge bedrijfskosten of verkopen producten met lage prijzen. 10% wordt als een gezonde marge gezien. Dit geeft aan dat een onderneming haar kosten effectief beheert en een behoorlijke winst genereert. 20% is een hoge marge.