VOC-schepen hadden vreemd genoeg niet één kapitein. Er waren twee mensen de baas: de schipper en de opperkoopman. De schipper moest het schip en de bemanning heelhuids in Batavia zien te krijgen. De opperkoopman werd door de VOC meegestuurd om te zorgen dat de reis zo snel en winstgevend mogelijk verliep.
De dagelijkse werkzaamheden van de zeelieden waren o.a. op de uitkijk staan en het bedienen van de zeilen en lenspompen. Verder teerden de matrozen het schip, verrichten zij allerlei reparaties onder leiding van de ambachtslieden en moesten zij elke dag 'schoonschip' maken.
Het leven aan boord van een VOC-schip was, voornamelijk voor de matrozen en soldaten, een gevaarlijke onderneming. Schepen moesten stormen en plunderingen doorstaan en de kans op ziekte was groot. Hoge officieren hadden meer kans een reis te overleven dan zij die laag in rang stonden.
De gemiddelde bouwtijd van een spiegelretourschip op de werven van de VOC was 5 tot 8 maanden, de bouwkosten bedroegen zo'n f 90.000 - f 110.000. Hun laadvermogen was over twee eeuwen gemiddeld 800 ton.
Overdag waren ze aan het vissen, lezen , schoonmaken of aan het kijken of er andere schepen aan kwamen. Op een piratenschip was niet zoveel eten en drinken. Daarom dronken veel piraten rum in plaats van water omdat dit langer goed bleef.
De VOC was in 1637 op de beurs 78 miljoen gulden waard. Als je dat omrekent naar nu, dan zou dat 7,9 biljoen dollar zijn, zo'n 6,7 biljoen euro. Daarbij is gerekend met een inflatie van iets meer dan 3 procent per jaar. De VOC was verreweg het grootste beursgenoteerde bedrijf dat ooit heeft bestaan.
De schipper of kapitein, was de hoogste man aan boord. En die sliepen dus ook in de beste ruimte die in zo'n schip maar was; de kajuit. Een voorbeeld daarvan was de matroos, die sliep in de koebrug.
Op het overloopdek, waar een groot deel van de bemanning verbleef, was het een grote puinhoop. Er leefden zo'n tweehonderd zeelieden en soldaten opeengepakt tussen hangmatten, matrassen en kanonnen. Ziekten, bedorven water, lichaamsgeuren en pislucht maakten het benedendeks (waar de wind niet kwam) bedompt en muf.
De handel van de VOC bestond vooral uit peper en andere specerijen. Deze kruiden, zoals kruidnagel, nootmuskaat en kaneel, werden in Europa niet alleen gebruikt voor in het eten, maar ook om medicijnen mee te maken. Later werden ook koffie en thee belangrijke handelswaar.
De schepen van de VOC
Voor de VOC-reizen van en naar Indië werden 'spiegelretourschepen' gebruikt: driemast-zeilschepen van zo'n 40 meter lang en 10 meter breed. Een enkele reis duurde 8 maanden, een 'retour' soms wel 2 jaar.
De Verenigde Oost-Indische Compagnie (VOC) was in de 17de en 18de eeuw het grootste handels-en scheepvaartbedrijf ter wereld. Met een vloot van meer dan honderd schepen, duizenden werknemers, zo'n dertig kantoren in Azië en zes vestigingen in de Republiek met elk hun eigen kantoren, pakhuizen en scheepswerven.
Na een lange reis van 922 dagen (2,5 jaar) is Klaas terug in Nederland, waarvan 398 dagen aan boord van een schip, 64 dagen in de Kaap en 460 dagen in Batavia.
Een schip had gemiddeld 800 ton aan laadvermogen. De schepen waren standaard voorzien van drie masten en een boegspriet. Schepen voor de handel met Azië waren voorzien van dubbelwandige rompen en de romp was voorzien van meerdere lagen hout.
Eén van de bekendste VOC-schepen uit de roemrijke 17e eeuw is zonder twijfel de Batavia. Dit Nederlandse pronkstuk werd tussen 1627 en 1628 op de Peperwerf in Amsterdam gebouwd.
In 1602 werd in de Republiek de Verenigde Oost-Indische Compagnie (VOC) opgericht. Twee eeuwen lang zou deze compagnie het monopolie hebben op de overzeese handel tussen de Republiek en Azië en binnen Azië. De succesvolle handel droeg bij aan de Gouden Eeuw.
De citroen is een weldoener voor de mensheid. De Britse Navy had al in de zestiende eeuw door dat er in citroenen iets zat dat scheurbuik genas. Scheurbuik was een verschrikkelijke ziekte, vooral in de scheepvaart. Er stierven meer matrozen door scheurbuik dan door kanonnen of schipbreuk.
Een boot die de hele winter stil heeft gelegen, wordt getergd door aanslag op de romp en het dek. Groene zeep biedt uitkomst en voorkomt voor lange tijd nieuwe aanslag dankzij het beschermlaagje dat achterblijft. Dus: vul een emmer met warm water en een scheutje of schepje Driehoek en schrobben maar.
De Amsterdam was een spiegelretourschip van de Vereenigde Oostindische Compagnie (VOC). Begin 1749, tijdens de eerste reis, ging de Amsterdam verloren door een storm bij de Engelse kustplaats Hastings.
De Clipper Stad Amsterdam is een schip met een verhaal. Een verhaal dat begint tijdens SAIL Amsterdam 1995, wanneer vijf Amsterdamse wethouders in een sloep op weg zijn van het VOC-schip Amsterdam naar de ambtswoning van de burgemeester.
Tegelijkertijd werd Aramco gewaardeerd op 2,42 biljoen dollar. Het is voor het eerst sinds 2020 dat Aramco het meest waardevolle bedrijf ter wereld is. Als we de waarde van het aandeel Apple vergelijken met begin dit jaar is de waarde zelfs met 20% teruggelopen.
Walmart is nog steeds het grootste bedrijf ter wereld.
Aan boord had alleen de kapitein een eigen hut. De anderen sliepen in hangmatten onder het dek. Er was geen toilet, alleen een plank boven het water. Soms zwierven piraten met hun schip wekenlang rond op zoek naar buit.
Vers voedsel kon niet lang genoeg bewaard worden en daarom namen de piraten ook wel levende dieren mee, zoals kippen. Ook gedroogd voedsel met veel kruiden werd gegeten. Soms moesten ze weken lang leven op zeebeschuit en zout vlees. Bedorven water was heel gewoon, en rum of wijn ging er ook wel in.