Hij valt vrijwel alles aan dat zich beweegt in zijn omgeving. Het menu bestaat uit insecten, kikkervisjes, kikkers en salamanders en ook vissen tot zelfs een groter formaat dan de larve zelf! Het
Volgens mij is dit de grote spinnende watertor. Deze kever is een planteneter, maar de larve is een echte rover. Die eet allerlei in het water levende diertjes. Op het menu van deze larve staan vissen, kleine salamanders en kikkers.
De volwassen kever beschikt in tegenstelling tot de larve wel over krachtige kaken. De kever kan hiermee zonder moeite door de huid bijten wat oppervlakkige verwondingen kan veroorzaken. De uitwerpselen van de waterkever worden onder water met kracht weggeschoten, mede om vijanden op afstand te houden.
De geelgerande watertor kan als volwassen kever een leeftijd bereiken van vijf jaar. In vergelijking met andere insecten is dit zeer oud, de meeste soorten leven eenmaal volwassen enkele weken of maanden tot hooguit een jaar.
Je komt zelden in aanraking met rondvliegende waterkevers. Maar de meeste watertorren kunnen wel degelijk vliegen. Alle volwassen kevers beschikken over twee vliezige vleugels die kunnen worden opgeborgen onder stevige dekschilden.
De volwassen kever beschikt in tegenstelling tot de larve over krachtige kaken. De kever kan hiermee zonder moeite door de huid bijten wat oppervlakkige verwondingen kan veroorzaken.
De grote spinnende watertor is in vergelijking met andere in het water levende kevers een onhandige zwemmer die trappelende en schokkende zwembewegingen maakt. De kever beweegt zich meestal tussen de vegetatie en klampt zich aan de waterplanten vast.
Kevers hebben twee paar vleugels: voor en achter. Het voorste paar is hard en vormt als het ware een pantser voor het lijf. De vleugels achter op het lijf gebruiken de kevers om te vliegen. Dit maakt ze niet zo snel als andere vliegende insecten.
De volwassen taxuskever kan niet vliegen maar wel uitzonderlijk goed springen en klimmen, deze wordt voornamelijk aangetroffen dicht bij de grond. De larve van de taxuskever leven voornamelijk onder de grond op een diepte van zo'n 3 á 4 centimeter.
Kevers eten niet allemaal hetzelfde: er zijn planteneters, houteters, vleeseters, aaseters en soorten die van iets anders leven zoals paddenstoelen. Een deel van de kevers eet als volwassen dier eigenlijk helemaal niet meer, alleen wat nectar om aan energie te komen.
Kwekers van siervijvervissen met koi-karpers, windes of goudvissen zien de komst van de geelgerande watertor en vooral ook de agressieve larve met vrees tegemoet. Larven kunnen een aardige plaag zijn, vanwege hun jacht op kleine vissen.
Een boktor herkennen doet u door naar het lichaam van deze ongediertesoort te kijken. Vaak is een boktor te herkennen aan een lichaam van 1 tot 2.5 cm lang, met een langwerpige vorm. Aan de voorzijde van zijn lichaam, heeft de boktor twee naar achter wijzende voelsprieten.
Het vliegend hert (Lucanus cervus) is de grootste kever van Nederland. Het mannetje kan zelfs negen centimeter groot worden.
Coloradokevers zijn giftig, maar ze vormen over het algemeen geen direct gevaar voor mensen. Het gif beschermt de kevers vooral tegen vogels en andere insecten. Hoewel ze kunnen bijten en huidirritatie kunnen veroorzaken, is het aanraken van de larven en kevers meestal geen probleem.
Om de geelgerande waterroofkever effectief te bestrijden, kunt u een zonnebaars in uw vijver plaatsen. Deze vis valt de larven van de geelgerande waterroofkever aan, waardoor het aantal niet snel groter wordt. Indien u voor deze optie kiest, is het niet verstandig om meer dan één zonnebaars aan te schaffen.
De grote spinnende watertor komt in stilstaand en plantenrijk water voor in geheel Europa. De eieren worden gelegd in een door het vrouwtje gesponnen waterdicht nestkamertje onder water.
Een gevaar voor de mens vormen de beestje niet, merkte Astrid al na een belletje met de GGD. Ook stadsecoloog De Kruijf geeft aan dat mensen zich geen zorgen hoeven te maken om de kevers. “Het beestje kan geen kwaad. Het is een insect dat niet steekt, niet bijt, geen schade of extreme stank veroorzaakt.
Kevers hebben kaken waarmee ze in hun voedsel kunnen bijten.
Elk insect heeft de volgende inwendige organen: hersenen, darmkanaal, uitscheidingsorganen (buizen van Malpighi), eierstok, buisvormig hart, buikzenuwstreng.
Kevers halen trouwens niet al hun vocht uit de lucht. Naast 'drinken met hun achterste' zijn ze ook erg goed in het onttrekken van vocht uit voedsel. Zelfs bij kurkdroog voedsel, zoals graan dat maar voor 1 à 2 % uit water bestaat, slaagt de kever daarin.
Natuurlijke vijanden van kevers
Vijanden van de kever zijn o.a. vogels, reptielen, amfibieën, zoogdieren en insecten. Kikkers, egels en vogels eten de meeste kevers.
De mannetjes hebben enorme kaken, maar ze kunnen er niet mee bijten. De kaken van het vrouwtje zijn normaal ontwikkeld en net als bij veel kevers behoorlijk sterk. Als zij zich moet verdedigen, kan ze venijnig bijten.
Mestkevers behoren tot de insecten die het ernstigst met uitsterving worden bedreigd. De kevers spelen een belangrijke rol in het recyclen van voedingsstoffen en het afbreken van dierlijke uitwerpselen.
Vleermuizen zijn één van de natuurlijke vijanden van de meikever maar ook mezen, kraaien en kikkers eten de volwassen kevers. De meikevers leven echter maar enkele weken waardoor ze snel terug uit het straatbeeld verdwijnen. De engerlingen daarentegen kunnen tot vijf jaar in de grond aanwezig zijn.
Kevers leggen eitjes waar larven uitkomen.De moeder begraaft tientallen eieren diep in de grond.Hierna kijkt ze er niet meer naar om.Na een paar weken komen er larven uit de eieren gekropen.