Regenwormen leven van dat wat ze op en in de grond vinden: dode en rottende plantenresten, bladeren en soms uitwerpselen van andere dieren. Ze trekken het voedsel hun gangen in waar ze het verder verteren.
De spitse kant van de worm is de voorkant met de mond. Daarmee eet hij zich door de aarde heen en hij trekt er soms blaadjes mee onder de grond, die hij daar opeet. De ronde afgeplatte kant is de staart met het poepgaatje.
Regenwormen zijn niet eng en ze voelen een beetje als levende spaghetti. Regenwormen bijten je echt niet, dus je hoeft er niet bang voor te zijn.
Ongekookt tuin en keuken afval, aardappelschillen, fruit-en groenteresten, Bananenschillen, mest van kleine planteneters zoals een cavia of konijn, resten uit groente- en siertuin, snoeiafval (groen), stalmest. Rood, geef de wormen nooit één van de onderstaande dingen.
Regenwormen zijn afvaleters die leven van dood organisch plantaardig materiaal. Plantenresten en bladeren die op de bodem liggen worden in een woongang getrokken en gegeten.
Daarvoor is een partner nodig. Als twee wormen willen gaan paren gaan ze naast elkaar liggen, standje 69. Hun lijven scheiden dan slijm af dat uitgroeit tot een slijmkoker die hun lichamen omhult. Nu kan het zaad van de geslachtsopening van de ene worm naar de zaadzakjes van de andere vloeien.
De speler gooit alle acht dobbelstenen. De speler kiest een van de geworpen symbolen (een getal of de regenworm) en legt alle dobbelstenen met dit symbool opzij. De speler mag het gooien en opzijleggen een aantal keren herhalen, telkens met de overgebleven dobbelstenen.
Al je groente en fruit afval, koffieprut, papier, theezakjes en bladeren. Ben voorzichtig met zuur afval zoals citrusvruchten. Olie, zuivel, vis en vlees kan er niet in.
Onder de 4 graden gaan de wormen in een soort winterslaap. Ze zullen niet direct dood gaan. Bij langdurig strenge vorst kunnen ze sterven.
Onder ongewervelde dieren vallen tal van wezens, van insecten tot week- en schaaldieren. De meeste ongewervelde dieren voelen geen pijn omdat ze, in tegenstelling tot zoogdieren, geen grote hersenen hebben om de signalen te herkennen. Dat is de uitleg van Wenche Farstad, de voorzitter van de opstellers van het rapport.
De uiteindelijk conclusie is dan ook dat ongewervelden, vanwege hun zeer eenvoudige zenuwstelsel, hoogstwaarschijnlijk geen pijn kunnen ervaren. Er kan dus ook geen schade optreden aan hun welzijn.
Humusrijke poep
Op hun tocht door de ondergrond eten ze letterlijk de bodem op. Het dode plantenmateriaal dat daarin zit, gebruiken ze om voedingsstoffen uit te halen. Wat ze niet nodig hebben, poepen ze weer uit: regenwormenpoep bestaat voor zo'n 70% uit humus.
Strooi je wormenmest in je tuinaarde, dan draag je water naar de zee. In een gemiddelde tuingrond krioelen honderden wormen per kubieke meter. Die krijgen de slappe lach als ze je met een zak wormenmest zien aankomen. Die tuinwormen produceren namelijk met z'n allen meer poep dan een schap vol wormenmest-zakken.
Regenwormen leven van dat wat ze op en in de grond vinden: dode en rottende plantenresten, bladeren en soms uitwerpselen van andere dieren. Ze trekken het voedsel hun gangen in waar ze het verder verteren.
De wormen kunnen op vele verschillende manieren springen. Je moet ze allemaal leren om over deze obstakels te komen! Springen: Als je één keer op Sprong1 drukt, springt de worm vooruit. Terug springen: Als je twee keer snel achter elkaar op Sprong1 drukt, springt de worm naar achteren.
Neem een bakje of zakje mee van ongeveer 2 liter of meer (oude yoghurt emmertjes zijn heel geschikt). Je krijgt niet alleen wormen, maar ook het startmateriaal waarin ze zijn opgegroeid (dat zit boordevol waardevolle micro-organismen).
Wanneer je regenwormen in de koelkast bewaard kunnen ze zo'n 7 dagen zonder eten. In de koelkast is het koud waardoor ze in een sluimerslaap komen. Buiten de koelkast kunnen ze tot 5 dagen zonder eten.
Waarom kruipen wormen uit wormenbak? Wormen kruipen uit de wormenbak omdat ze nog niet gewent zijn aan hun nieuwe huis of omdat de leefomgeving niet gezond is voor de worm. Het eerste lost zich vanzelf op. Soms moeten compostwormen, net als puppy's, even wennen aan hun nieuwe huis.
Snipper karton of oude kranten, groenteafval, wat tuinaarde en weer karton en vervolgens maak je de hele boel met water nat. Pas na twee weken is dit mengsel genoeg aan het rotten dat je wormen erin kunnen, nog even geduld dus.
Meerdere eitjes, één wormpje
Na enkele weken tot maanden komen hieruit de nieuwe wormpjes, die nog enkele weken nodig hebben om volgroeid te raken. Hoewel de cocon meerdere levensvatbare eieren bevat, kruipt uit de meeste cocons slechts één jonge worm.
Vul de derde, bovenste bak met en het gft-afval en zorg dat hij niet helemaal vol is. Plaats de emmer met gft-afval in die met compost en wormen, en deze plaats je samen in de dichte emmer. Doe er als laatste het deksel met luchtgaatjes op. Waarschijnlijk zit de onderste bak na zo'n drie maanden vol met vloeibare mest.
Regenwormen is een simpel dobbelspel, maar toch is het leuk om te spelen. Zeker omdat je de stenen van elkaar kan afpakken. Het spel heeft natuurlijk een heel hoge geluksfactor, want helaas heb je geen invloed op hoe je gooit.
Doel van het spel is dat de spelers door te dobbelen zoveel mogelijk punten - in de vorm van regenwormen- verzamelen. De speler die aan het eind van het spel de meeste regenwormen heeft, wint. Hiervoor heb je geluk nodig maar ook lef om tijdens het spel risico te nemen.
- De riek of schep hard heen en weer bewegen! - Altijd vragen aan je ouders of juf of meester of het wel mag! PAS OP: voordat je de regenworm oppakt, wacht dan eerst totdat hij helemaal uit de bodem is gekomen.