Regenworm, Lumbricus terrestris De Regenworm is een van de belangrijkste diersoorten. Doordat hij verticale gangen graaft waar hij dode bladeren intrekt, wordt plantaardig materiaal gemengd met de bodem. Vervolgens eet hij de halfverteerde bladeren op samen met wat grond waardoor voedingsstoffen vrijkomen voor planten.
Regenwormen leven van dat wat ze op en in de grond vinden: dode en rottende plantenresten, bladeren en soms uitwerpselen van andere dieren. Ze trekken het voedsel hun gangen in waar ze het verder verteren.
Rauwe, fijngehakte en vochtige resten van groenten en fruit, bladeren (geen notenbladeren), eierschalen (verpulverd) en plantenresten. Krantenpapier en karton (geen glanzend karton) spelen ook een belangrijke rol en moeten 20% van de hoeveelheid voedsel (volume) uitmaken. Wormen hebben de vezels nodig die ze bevatten.
Ze hebben een voorkeur voor bladeren die snel afbreekbaar zijn. Dat zijn bijvoorbeeld de bladeren van de els, populier, hazelaar en de linde. Verzamel van deze boomsoorten een afgevallen blaadje en doe ze bij wormen van de compostbak. Leg er ook een blaadje van een eik en een beuk bij.
Ze voeden zich met afgestorven plantendelen. Regenwormen eten elke dag ongeveer hun eigen lichaamsgewicht aan voedsel. Het is geen wonder dat ze dus veel uitwerpselen produceren. De organische mest die ze produceren, bevat stikstof, kalium en calcium, belangrijke meststoffen voor jouw planten.
Regenwormen zijn niet eng en ze voelen een beetje als levende spaghetti. Regenwormen bijten je echt niet, dus je hoeft er niet bang voor te zijn.
De levensduur van de gewone regenworm in het wild is enkele jaren, maar weinig exemplaren leven lang genoeg om de maximale lengte van 30 centimeter te bereiken. Uit waarnemingen van de worm in gevangenschap blijkt dat een leeftijd van zes jaar kan worden bereikt.
Bewaar de wormen in een bakje of jampot met aarde en wat koffiedrab. Dat vinden ze heerlijk. Maak met een spijkertje wat gaatjes in de deksel zodat de wormen zuurstof krijgen.
Ze houden niet van licht, licht kunnen ze waarnemen met de zogenaamde fotoreceptoren, lichtgevoelige cellen in hun huid. Ook houdt de worm niet van warmte, het dunne huidje van de worm droogt dan te snel uit.
Strooi je wormenmest in je tuinaarde, dan draag je water naar de zee. In een gemiddelde tuingrond krioelen honderden wormen per kubieke meter. Die krijgen de slappe lach als ze je met een zak wormenmest zien aankomen. Die tuinwormen produceren namelijk met z'n allen meer poep dan een schap vol wormenmest-zakken.
Wormen voeren
De wormen voer je ongekookte groente- en fruitresten. Elke laag voedsel sluit je af met een laagje gescheurd karton.
A Een werkende wormenbak alleen laten zonder nieuwe voeding zou geen probleem moeten zijn tot aan 4 weken toe. De wormen reguleren hun activiteit naar gelang de hoeveelheid voedsel die aanwezig is.
Leuk, Snel en Leerzaam spel!
Het spel 'Regenwormen' is een spel voor alle leeftijden. Erg leuk om met kinderen, maar ook met volwassenen te spelen. Het doel is om zoveel mogelijk stenen met getallen te verzamelen, maar voor je het weet zijn deze ook weer door je medespelers afgepakt!
Regenwormen hebben niet veel nodig, ze eten zich door de bodem heen. Uit rottende bladeren halen ze hun voedingsstoffen. Wat ze niet nodig hebben poepen ze weer uit.
Door tunnels te graven en plantaardig materiaal te eten en te poepen, zorgen zij ervoor dat de bodem luchtiger en vruchtbaarder wordt. De uitwerpselen zijn uitermate rijk aan voedingsstoffen die goed zijn voor de bodem.
De uiteindelijk conclusie is dan ook dat ongewervelden, vanwege hun zeer eenvoudige zenuwstelsel, hoogstwaarschijnlijk geen pijn kunnen ervaren. Er kan dus ook geen schade optreden aan hun welzijn.
Het hele jaar door
De paring duurt drie tot vier uur. Regenwormen kunnen zich in principe het gehele jaar door voortplanten.
Als het regent komen wormen naar boven om ondergelopen tunnels te ontvluchten. Het kan ook zijn dat ze het gewoon prettig vinden om tijdens een regenbui even aan de oppervlakte te komen. Meeuwen en sommige andere vogels maken daar handig gebruik van.
Regenwormen vind men gemakkelijk in de lente en in de herfst maar in drogere perioden zijn ze moeilijker te vangen, daarom is het gemakkelijker ze zelf te kweken. De meeste wormsoorten kan men uit de tuin uitgraven.Steek een riek in de grond, schud met de riek en de wormen komen tevoorschijn.
Horen, trillen, terugtrekken
In een ander experiment kwam Darwin erachter dat wormen niet kunnen horen.
Ze komen voor tot 5 cm diep in de bodem. Verticale | regenwormen zijn grijs-roze en gaan alleen maar loodrecht op en neer.
De Regenworm is een van de belangrijkste diersoorten. Doordat hij verticale gangen graaft waar hij dode bladeren intrekt, wordt plantaardig materiaal gemengd met de bodem. Vervolgens eet hij de halfverteerde bladeren op samen met wat grond waardoor voedingsstoffen vrijkomen voor planten.
Als het diertje dus doormidden raakt, blijven niet beide helften leven. Wel kan het voorste deel overleven, mits het niet te kort is. Reuze-interessant, maar laten we er geen gewoonte van maken om regenwormen doormidden te hakken.
Nee, ze kunnen wekenlang overleven onder water.Zolang dat water maar zuurstof bevat. Wormen'ademen' door de huid. Ze komen níet uit angst voor verdrinking naar boven.