Straffen stimuleert geen nieuw gedrag. Door te straffen, leggen we de nadruk op het gedrag wat we niet willen. Als een kind straf krijgt voor iets wat hij fout deed, dan weet hij nog niet wat hij dan wel had moeten doen. Ook kan het kind niks meer veranderen aan het gedrag waarvoor het net is gestraft.
Je kind iets leuks afnemen of ontzeggen kan een effectieve straf zijn. Toch gevoetbald in de kamer? Dan gaat de bal in de kast. Je kind iets vervelends laten doen is ook een goede straf, zoals iets extra's doen in huis of de schade herstellen.
Het is belangrijk om de verstandhouding met je kind goed te houden. Als je hem kwetst, bang maakt of te vaak straft, kan deze verslechteren.De kans bestaat dat je kind zich alleen maar slechter gaat gedragen en zich bovendien steeds ongelukkiger voelt. Ook kun je je kind beter niet straffen als hij al spijt heeft.
Het nadeel van straffen is dat het een 'gedragsaanpassing' vanuit angst is, in plaats van dat je kind daadwerkelijk iets van de situatie leert. Uit onderzoek is gebleken dat vaak straffen kan bijdragen aan een negatief zelfbeeld. Daarnaast zorgt het ervoor dat je kind zich niet gezien of gewaardeerd voelt.
Je straft leerlingen bij ongewenst gedrag, en beloont hen bij gedrag dat je vaker zou willen zien. Straffen bij ongewenst gedrag lijkt in de klas het meest gangbaar. Maar er zijn ook docenten die juist kiezen voor belonen.
Het doel van straffen is onder andere vergelding. Verdere doelen zijn: voorkomen dat de dader nog eens in de fout gaat, afschrikken en beschermen van de samenleving.
Belonen en afleiden werkt beter dan straffen
Vooral peuters gedragen zich snel beter wanneer je hen beloont voor goed gedrag. Beloon je kind voor een positief gedrag in dagelijkse bezigheden zoals lief spelen, handen wassen, de jas ophangen of het delen van een koekje.
Rechtspsycholoog Hans Crombag stelt dat strenger straffen geen nut heeft. 'Straf heeft een afschrikwekkend effect op potentiële daders, maar de zwaarte van de straf heeft daar geen tot weinig invloed op. ' Zwaarder straffen leidt vooral tot hogere kosten en overvolle gevangenissen.
Met begaan bedoel je niet alleen de pleger, maar ook alle deelnemingsvormen. - Daders (artikel 47 Sr): Pleger, doen-pleger, medepleger en uitlokker.
Je kind kan dan woedend worden, maar wees daar niet bang voor, het heeft er zelf voor gekozen de regels te overtreden. Geef straffen van beperkte duur. Een week niet uit mogen is net zo effectief als een maand en makkelijker uit te voeren. Je woede mag de straf niet erger maken dan nodig.
Het kan verschillende oorzaken hebben dat een kind onhandelbaar wordt. Onbegrip vanuit de ouders, de komst van een jonger broertje of zusje, verkeerde vrienden en ook bepaalde aandoeningen, zoals asperger of ADHD kunnen ervoor zorgen dat ouders het kind minder goed begrijpen en begeleiding in de ontwikkeling.
Uit jarenlang onderzoek blijkt dat straffen niet werkt. Het belonen van goed gedrag werkt wel effectief, want kinderen leren dan wat gewenst gedrag is. Bij straffen niet. Straffen leidt niet tot een positieve gedragsverandering.
Deze is in Nederland sinds 2007 bij wet verboden. Wat kinderen ook doen, ze mogen dus nooit geslagen worden, omdat slaan iemand zijn waardigheid aantast. Van psychische of emotionele kindermishandeling is sprake wanneer ouders of andere opvoeders het kind regelmatig uitschelden, vernederen, treiteren of angst aanjagen.
Leg uit dat je seks had (of welke benaming je ook wilt gebruiken) en dat dit lekker is. Je hebt seks omdat je van elkaar houdt en je het beiden heel leuk vindt. Het is iets wat privé is, daarom doe je het niet in het openbaar. Het was niet de bedoeling dat je het zag, maar je hoeft je niet schuldig te voelen.
Tijdelijke of levenslange gevangenisstraf
Een gevangenisstraf kan tijdelijk zijn (maximaal 30 jaar). Of levenslang. De levenslange gevangenisstraf is de zwaarste straf die Nederland kent.
Openlijke geweldpleging is strafbaar gesteld in de artikelen 141 Wetboek van strafrecht (Sr.). “Zij die openlijk in vereniging geweld plegen tegen personen of goederen, worden gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren en zes maanden of geldboete van de vierde categorie.
Belangrijke studies wijzen uit dat bij het opvoeden van kinderen straffen juist averechts werken. Er zijn diverse redenen voor: een kind is niet duidelijk wat het gewenste gedrag had moeten zijn, er is niks meer te veranderen aan het ongewenste gedrag en straffen verliest snel aan kracht.
Het doel van straffen is onder andere vergelding.Verdere doelen zijn: voorkomen dat de dader nog eens in de fout gaat, afschrikken en beschermen van de samenleving.
Bovendien kost strengere straffen veel meer geld dan werkstraffen. Ex-gevangenen zijn vaak werkloos, hierdoor moeten ze een uitkering aanvragen en ze hebben vaak psychische problemen. Deze kosten komen allemaal op de rekening van de samenleving. Taakstraffen kosten daar in tegen veel minder geld.
Want ze veranderen niet alleen relaties tussen mensen, maar ook de relatie die mensen hebben met wat ze doen. Uit onderzoek blijkt bijvoorbeeld dat kinderen die beloond worden om iets te doen, op termijn minder gemotiveerd zijn om datgene te doen dan kinderen die voor dezelfde taak geen beloning krijgen.
'Goede straffen' kunnen zijn: een time-out (even stil zitten in de gang of in een hoekje zonder aandacht) of een speeltje afnemen en het een etmaal verborgen voor hem houden. Ook slecht of zeurend gedrag compleet negeren kan bij sommige peuters werken. Een corrigerende tik is geen goed idee.
Een negatieve straf is het afnemen van iets wat voor de persoon prettig is. Dit is bijvoorbeeld het afnemen van zakgeld of een kind een time-out geven. In de praktijk blijkt straf niet zo effectief als men zou willen.