Een gebroken of gekneusde rib herstelt in principe altijd vanzelf. Een breuk of kneuzing van de ribben geeft meestal pijn die toeneemt bij lachen, niezen, hoesten of veranderen van houding. Deze toename komt door de tussenribspieren die tussen de ribben zitten en aan de ribben trekken.
Hoewel men het niet zou denken zijn kneuzingen pijnlijker dan botbreuken.
Dijbeenbreuk. Een dijbeenbreuk (femurfractuur) is meestal het gevolg van een grote kracht of ongeval. Er is aanzienlijke kracht voor nodig om een normaal dijbeen te breken – het is het langste en sterkste bot in het lichaam. De gebruikelijke behandeling voor deze breuk is een operatie.
Hoe herken je een botbreuk? Het doet pijn als je het lichaamsdeel stilhoudt, en vaak nog meer pijn bij bewegen. Het slachtoffer kan het lichaamsdeel niet normaal bewegen of erop steunen. Soms kan het lichaamsdeel op een gekke manier bewogen worden of is er een krakend geluid bij bewegen.
De klachten van een kneuzing of verstuiking lijken soms erg op die van een botbreuk. Bij twijfel kan een röntgenfoto in het ziekenhuis uitsluitsel geven.
U voelt pijn op de plaats van de breuk, simpele bewegingen worden opeens moeilijk uitvoerbaar en er ontwikkelt zich een zwelling. Deze zwelling is het gevolg van een bloeduitstorting, die ontstaat bij een breuk. Soms kunt u een fractuur herkennen aan een krakend geluid, net nadat het bot gebroken is.
Bij een botbreuk is er vaak sprake van verkleuring van de huid. Meestal wordt de huid rondom de breuk rood, maar er kunnen ook blauwe of paarse bloeduitstortingen optreden. Ook zwelling van de huid rondom de breuk is een duidelijk kenmerk, al hoeft dit dus niet altijd voor te komen.
Over het algemeen ontwikkelt het slachtoffer na de botbreuk symptomen als pijn en zwelling. Hierbij voelt het slachtoffer pijn op de plaats waar het bot is gebroken. Vooral bij bewegingen is deze pijn voelbaar. Het is ook moeilijker, soms zelfs onmogelijk, om deze bewegingen uit te voeren.
Je hebt minder kracht en/of gevoel in je vingers. Je hand of vingers tintelen/prikken. Het lukt niet om je pols te gebruiken bij normale bewegingen. De stand van je pols is anders dan normaal.
Bij een kneuzing ontstaat meestal een zwelling, pijn en een bloeduitstorting. Bloeduitstortingen zijn zichtbaar als 'blauwe plekken' en ontstaan door een beschadiging van de onderhuidse fijne bloedvaatjes. En verstuiking ontstaat meestal als gevolg van een verkeerde beweging.
Maar hoe weet je dan of je hand gebroken of gekneusd is? Het grote verschil tussen een gebroken hand en een gekneusde hand is dat bij een gebroken hand de pijn op 1 plek zit, namelijk bij de breuk. Druk je op deze plek, dan voel je direct pijn. In het geval van een kneuzing doet de hele hand pijn.
Je voelt pijn op de plaats waar de breuk zit, bewegingen zijn moeilijk en heel pijnlijk en rondom de pijnlijke plek ontstaat een zwelling. Deze zwelling is eigenlijk een diepe blauwe plek die ontstaat door de breuk. Soms kan je het bot horen breken, maar dat hoeft niet.
Een botbreuk kan uiteenlopen van een scheurtje in het bot tot een volledige verbrijzeling ervan. In alle gevallen is er sprake van pijn, ontstaat er een zwelling door de bloeduitstorting bij de breuk en zijn normale bewegingen vaak niet meer mogelijk.
Het proces van breukgenezing (herstel van een botbreuk) duurt over het algemeen, onder normale omstandigheden ongeveer 6 tot 8 weken. Dit kan langer duren als het om een bot gaat dat een zwaar gewicht moet dragen. Ook bij oudere mensen duurt dit proces langer. Bij kinderen genezen botten juist vaak sneller.
Het doet doorgaans veel pijn en gaat vaak gepaard met zwellingen en bloeduitstortingen. Gelukkig zijn er een aantal dingen die je zelf kunt doen wanneer je een kneuzing oploopt: Koel de pijnlijke plek minstens tien minuten en maximaal twintig minuten met een coldpack, een zak met smeltend ijs of met water uit de kraan.
Wat zijn de symptomen van een kneuzing? De plaats van de kneuzing en de plek eromheen voelen pijnlijk aan. Deze pijn wordt erger als je erop drukt of gaat bewegen. Rondom de kneuzing kan zich een zwelling voordoen.
U kunt uw arm niet zwaar belasten en uw pols niet bewegen. Wel is het belangrijk om uw vingers goed te bewegen zodat deze niet stijf worden. Als het gips eraf gaat is het belangrijk om een paar keer per dag hand- en polsoefeningen te doen.
De vingers die niet in de spalk zitten kunt u het beste gewoon blijven bewegen. U moet uw gebroken hand goed omhoog houden. Afhankelijk van het genezingsproces kan het zijn dat uw arts een controle afspraak maakt om te kijken of de hand niet verstijft en / of samentrekt (contractuur) tijdens het herstel.
Wanneer uw pols gebroken is, zit er een breuk of scheurtje in een van deze botten. Bij de meest voorkomende gebroken pols zit er een breuk of scheur in het spaakbeen of de ellepijp. Een gebroken pols kan ontstaan doordat uw pols dubbelklapt bij bijvoorbeeld een val.
Geen behandeling
Als de botstukken goed tegen elkaar aan liggen en er weinig kans is op verschuiving, kan de breuk zonder behandeling herstellen. Soms is een brace, verband of mitella voldoende. Hierdoor kunt u nabij gelegen gewrichten beperkt en gecontroleerd blijven bewegen.
Als een botbreuk niet wil genezen noemen we dit een 'niet genezende botbreuk' of een 'non-union'. Een niet genezende botbreuk kan veel pijn veroorzaken en het dagelijks leven ernstig belemmeren. Met de juiste behandeling kan een niet genezende botbreuk vaak toch nog genezen.
Maar waarom? Wanneer er sprake is van een botbreuk, kan het ook zo zijn dat het botvlies is gescheurd. Wanneer je vervolgens gaat koelen, kan de kou rechtstreeks het bot intrekken. Dit heeft een averechts effect en kan in plaats van verlichting bij het slachtoffer zelfs zorgen voor extreem veel pijn.
Bij de meeste botbreuken is de noodzaak om met spoed te opereren niet aanwezig. De patiënt wordt opgenomen, krijgt goede pijnstilling en wordt op een later tijdstip geopereerd. Voordeel daarvan is dat 's nachts niet met spoed een operatieteam opgeroepen hoeft te worden.
De meeste botbreuken genezen vanzelf waarbij een periode van rust en tijdelijke immobilisatie van de breuk door bijvoorbeeld het aanleggen van gips / spalk voldoende is. De breukgenezing wordt gecontroleerd met röntgenfoto's en meestal is de pijn al weg voordat de breuk helemaal genezen is.