Methylfenidaat heeft een stimulerende werking op het centrale zenuwstelsel en verhoogt het vermogen tot concentratie. Hierdoor worden kinderen met ADHD minder snel afgeleid en rustiger. Methylfenidaat geneest niet maar verlicht de symptomen.
Een veel voorgeschreven medicijn voor zowel ADD als ADHD is Ritalin. Het werkende bestanddeel methylfenidaat heeft een stimulerende werking. Het medicijn ritalin komt in verschillende doseringen, een psychiater stelt de juiste dosering vast.
ADHD is een neurobiologische stoornis. Er is een verminderd functioneren van bepaalde gebieden van de hersenen en een verminderde activiteit van boodschapperstoffen, de neurotransmitters, zoals dopamine en noradrenaline. Medicatie corrigeert deze verminderde activiteit.
Help je kind of partner met kleine praktische zaken rond planning en organisatie, zolang dit voor jou geen te zware belasting wordt. Geef je grenzen aan als er teveel op je schouders komt. Geef de persoon met ADD de ruimte en tijd die hij/zij soms nodig heeft om alles te verwerken.
Methylfenidaat heeft een stimulerende werking op het centrale zenuwstelsel en kan de aandacht en stemming verbeteren. Bij zo'n 70% tot 80% van de personen die Ritalin gebruikt, heeft het middel een positief effect op het concentratievermogen, de hyperactiviteit en impulsiviteit.
Iemand met ADD wordt vaak omschreven als onhandig, lui, traag, in zichzelf gekeerd, ongemotiveerd en ongrijpbaar. Jammer, want van binnen schuilen er veel zinnige dingen. Waarschijnlijk leg je vaak verbanden die niemand anders legt, ben je heel creatief en voel je precies aan wat er speelt in je omgeving.
Effecten van Ritalin zonder ADHD
Doordat je je beter kunt concentreren, is Ritalin ook populair bij mensen zonder ADHD. Zij merken daarnaast ook het opwekkende effect van dit middel, dat verwant is aan speed.
Overige ADD kenmerken bij volwassenen
moeite met snel en adequaat reageren op onverwachte gebeurtenissen door vertraagde informatieverwerking. dit moet niet verward worden met autisme omdat ADD'ers in tegenstelling tot mensen met autisme vaak prima verbanden kunnen leggen.
Oorzaak van ADD
Als je aan ADD lijdt, heb je een tekort aan de neurotransmitters dopamine en noradrenaline. Hierdoor wordt de informatie die naar de hersenen gaat minder efficiënt geregistreerd. Ook verandert de activiteit in bepaalde hersengebieden hierdoor.
Het werd gezien als een stoornis waarbij mensen problemen hadden met aandacht en concentratie. Je kunt de naam ADD nog wel regelmatig tegenkomen. Tegenwoordig is deze stoornis officieel een soort binnen de diagnose ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder).
Gevolgen van ADD
Bij ADD kan je het gevoel hebben dat je anders bent dan anderen. Huiswerk, opruimen en een klein taakje kosten jou veel moeite, terwijl het anderen makkelijk lijkt af te gaan. Ook kunnen mensen denken dat niets je interesseert, doordat je vaak moeite hebt met luisteren.
De bijwerkingen nemen meestal af na een paar weken. Mensen die erg gespannen zijn, die hyperventileren of angstklachten hebben kunnen de versnelde hartslag door methylfenidaat als terugkeer of toename van de angst ervaren.
Langwerkend methylfenidaat kan ook binnen een uur beginnen te werken maar het werkt meestal acht tot twaalf uur. Dit betekent dat je langwerkend methylfenidaat meestal een keer per dag gebruikt.
Kun je over ADD/ADHD heen groeien? “Ja, dat kan. Uit Amerikaanse cijfers blijkt dat ongeveer een derde van de kinderen blijvend ADHD heeft, een derde vermindert in symptomen maar blijft wel last houden, en de laatste derde heeft later geen last meer van ADHD-symptomen.”
Mensen die de stoornis hebben, hebben echter vrijwel alle symptomen en worden vanaf de kindertijd al belemmerd in hun functioneren. De problemen worden erger naarmate iemand ouder wordt, omdat er steeds meer verantwoordelijkheden bijkomen in het leven.
Mensen met ADHD uiten dat meer fysiek dan mensen met ADD. Daarnaast is iemand met ADD meer een dagdromer terwijl iemand met ADHD meer een doener is, meer met zijn ideeën daadwerkelijk aan de slag gaat. Uiteraard zijn er ook voldoende overeenkomsten tussen ADHD en ADD.
Bij mensen met ADD werken de receptoren vaak niet goed. Met andere woorden: Het filtersysteem dat de mens in staat stelt om allerlei informatie te scheiden in 'belangrijk' en 'onbelangrijk', werkt bij mensen met ADD niet goed.
De werking van methylfenidaat is vergelijkbaar met het effect van amfetamine, beter bekend als speed. Het stofje heeft een stimulerend effect op het centrale zenuwstelsel en maakt dat mensen met ADHD en ADD minder snel afgeleid worden en zich rustiger voelen.
Wanneer je teveel Ritalin gesnoven hebt, kun je last krijgen van hartkloppingen en hyperactiviteit. Ritalintabletten zijn niet verslavend, maar snuiven kan wel leiden tot verslaving.
U kunt niet in één keer stoppen. Bouw in enkele dagen af. Als u plotseling stopt, kunt u misselijk worden of gaan trillen en beven. Er is een heel kleine kans dat u tijdelijk erg neerslachtig of verward wordt.
De symptomen van ADD zijn: Niet goed op details letten en veel fouten maken. Moeite hebben om de aandacht bij het werk te houden. Snel afgeleid zijn van een gesprek.
“Volgens het DSM-5 (het algemeen gebruikte handboek voor de indeling van psychische aandoeningen), is ADD een subtype van ADHD, en wel het zogenoemde overwegend onoplettende type, gekenmerkt door een aandachtstekortstoornis en concentratieproblemen.” Deze formulering suggereert dat ADD een psychische stoornis is, maar ...
Kinderen met ADD vallen vaak niet op in de klas. ADD wordt daarom een internaliserende stoornis genoemd. De problemen richten zich als het ware naar binnen; je merkt er in de omgeving vaak weinig van. Als deze kinderen erg intelligent zijn, compenseren ze hun tekortkomingen.