Bij een verslaving wordt je heel erg in beslag genomen door het middel. Interesse voor andere zaken vermindert, waardoor je ontwikkeling stil kan komen te staan. Depressies kunnen ontstaan of verergeren. Bovendien kan je doordat je steeds in een roes leeft, grip op de werkelijkheid verliezen.
Bij een verslaving heb je geen controle meer over het gebruik van middelen of over bepaald gedrag. Je wil bijvoorbeeld stoppen met gebruiken, maar dat lukt steeds maar niet. Je kunt verslaafd zijn aan middelen zoals alcohol of drugs, maar bijvoorbeeld ook aan gedrag zoals gokken of gamen.
Je bent verslaafd als je de drang om te gebruiken niet meer kan weerstaan en steeds vaker en meer moet gaan gebruiken om hetzelfde effect te krijgen of als je middelen moet gebruiken om je niet beroerd te voelen.
Je ervaart een sterk verlangen om te gebruiken. Door gebruik schiet je tekort op het werk, school of thuis. Je blijft gebruiken ondanks dat het problemen meebrengt op sociaal of relationeel vlak. Door gebruik heb je hobby's, sociale activiteiten of werk opgegeven of sterk verminderd.
Verslavende stoffen verhogen de afgifte van dopamine in het brein, en dat smaakt naar meer. Maar na verloop van tijd veranderen de verslavende stoffen de vorm van zenuwcellen in het beloningssysteem (nucleus accumbens), en verandert het dopaminesysteem in het dan verslaafd geraakte brein.
Sterk verlangen om te gebruiken. Door gebruik tekortschieten op het werk, school of thuis. Blijven gebruiken ondanks dat het problemen meebrengt in het sociale of relationele vlak. Door gebruik opgeven of sterk verminderen van hobby's, sociale activiteiten of werk.
Ieder mens heeft aandacht en liefde nodig. Maar wanneer je last hebt van een ziekelijke drang naar aandacht en bevestiging, is de kans groot dat je verslaafd bent aan aandacht. Je kunt voor goede begeleiding terecht bij Trubendorffer – Hulp bij verslaving en dubbele diagnose.
Psychische en lichamelijke gevolgen middelengebruik
Jongeren lopen meer risico op lichamelijke problemen door middelengebruik, omdat hun lichaam en hersenen nog niet volgroeid zijn. Middelengebruik kan ook leiden tot gedragsproblemen, concentratieproblemen, depressie, angsten en psychoses.
Hoe lang duurt het en wat helpt? Moeilijk te voorspellen, want iedereen reageert anders. De lichamelijke ontwenning is meestal na 2-3 weken voorbij (ook van alcohol of drugs waar je lichamelijk afhankelijk van wordt). De geestelijke ontwenning duurt echter veel langer en verloopt meestal 'in golven'.
Een verslaafd iemand kan bijvoorbeeld thuis en op het werk activiteiten verwaarlozen en meer risicovol gedrag vertonen zoals auto rijden onder invloed van drank of drugs. Er kunnen problemen ontstaan in persoonlijke relaties en ook het uiterlijk kan veranderen van iemand die verslaafd is.
Ga niet in discussie. Ontkenning, manipulatie en oneerlijkheid zijn symptomen van verslaving. Probeer vanuit empathie en begrip te praten in plaats van uit boosheid en frustratie.Houd feiten en emotie goed gescheiden en wees vooral eerlijk.
Veel mensen denken nog steeds dat het iemands eigen schuld is als hij of zij verslaafd is. En dat diegene geen wilskracht of ruggengraat zou hebben. Maar dit is niet juist. Al jaren is verslaving terecht erkend als een psychische aandoening (een ziekte).
Onderzoekers schatten in dat ongeveer de helft van je verslavingsgevoeligheid bepaald wordt door genen die een rol spelen in de dopaminehuishouding en je gevoeligheid voor de verslavende stof. Of je verslaafd raakt, hangt echter af van veel meer factoren dan alleen je erfelijke aanleg.
Wie eenmaal verslaafd is blijft levenslang gevoelig voor alcohol, drugs of andere verleidingen. Verslaving is een ziekte, die kan ontstaan door psychische oorzaken, maar die niet verdwijnt wanneer de oorzaak is weggenomen.
Er is niet één oorzaak voor het ontstaan of het blijven bestaan van een verslaving. Biologische, psychische en sociale factoren spelen daarbij een eigen, wisselende rol. Niet iedereen raakt verslaafd. Men moet lang genoeg het middel genomen hebben voordat de 'verslavingsknop' in de hersenen om gaat.
Alcoholverslaving, oftewel alcoholisme is verreweg de meest voorkomende vorm van verslaving en komt in alle lagen van de bevolking voor.
Die moeten eerst worden behandeld voordat je je verslaving kunt aanpakken' Verslaving komt vaak samen voor met psychische klachten, zoals depressie of angstklachten. Vaak denken mensen dat verslaving is ontstaan door deze psychische klachten.
Er bestaan twee soorten verslavingen: aan stoffen (alcohol en drugs zoals cocaïne) en gedrag (gok- en gameverslaving). Alcohol- en drugsverslaving bestaan al eeuwen, de afgelopen jaren zijn daar nieuwe vormen bijgekomen, denk aan gamen en medicijn.
Mensen kunnen niet zonder liefde van anderen. Maar wanneer je relatie met een ander ten koste gaat van jezelf en je niet meer zonder de ander kan, kan het zijn dat je verslaafd bent aan de liefde.
Relatieverslaving kan ook betekenen dat je steeds verkeerde partners aantrekt waarmee je in pijnlijke en ingewikkelde dynamieken en patronen terecht komt zoals elkaar aantrekken en afstoten, elkaar willen veranderen en blijven hopen dat de relatie beter en stabieler wordt.
Een verslaafde kan niet zomaar stoppen met het middel; zijn lichaam en geest zijn gewend aan het gebruik van het middel en hebben tijd nodig om dit langzaam te ontwennen. Doordat iemand vaak om meerdere redenen verslaafd is, is het belangrijk om in behandeling te gaan binnen de verslavingszorg.
Junkiegedrag is een term die wordt gebruikt om het gedrag te beschrijven van iemand die verslaafd is aan drugs of andere stoffen en dat gekenmerkt wordt door impulsiviteit, obsessieve gedachten over het verkrijgen en gebruiken van de stof, en vaak ook door crimineel gedrag om de verslaving te kunnen bekostigen.
Biologische vatbaarheid. Iemand kan bepaalde genen hebben waardoor verslaving makkelijker ontstaat. Je genen bepalen namelijk hoe je lichaam en je hersenen reageren op het gebruik van alcohol of andere drugs. Je lever breekt drugs af en het kan per persoon verschillen hoe effectief dit gebeurt.