Sabelsprinkhanen steken niet en bijten niet. De sabel is niets anders dan een legboor. Na de paring duwt het vrouwtje de sabel in een boomspleet of in de grond en legt haar eitjes. In het voorjaar komen piepkleine en heel kwetsbare nimfen uit de eitjes.
Sprinkhanen zijn ongevaarlijk en bijten of steken niet. Je kunt ze, als ze klein zijn, gewoon vangen in een glas of potje en buiten in de struiken weer loslaten. Een groter exemplaar – als je durft – ook, maar dan in een wat groter bakje.
Ze kunnen flink bijten, indien vastnemen niet noodzakelijk is moet het vermeden worden. Neem ze eventueel bij het halsschild terwijl de beide achterpoten tegelijkertijd tegen lichaam worden gedrukt.
Beeldspraak en symboliek. a.De overdrachtelijke betekenis van de sprinkhaan verschijnt veelal in de context van oorlog en strijd, en de oorlog en strijd staan weer in dienst van Gods oordeel over inhumaan en goddeloos gedrag van mensen en volkeren. De sprinkhaan symboliseert bedreiging, angst, naderende ondergang.
De meeste sprinkhanen zijn niet gevaarlijk, maar sommige soorten zijn giftig of hebben grote kaken waarmee ze kunnen bijten. Een bekende sprinkhaan is de wrattenbijter, deze werd vroeger gebruikt om wratten door te bijten bij mensen.
Voor mensen zijn sprinkhanen waarschijnlijk niet schadelijk. Hoewel ze niet bijten om aan te vallen, hebben ze wel de potentie om aan u te knabbelen . Als u bovendien allergisch bent voor sprinkhanen, kunnen hun zwermen u beïnvloeden en ademhalingsproblemen veroorzaken. Interessant genoeg kunnen uw huisdieren er ook last van hebben.
Eenmaal volwassen kunnen bidsprinkhanen nog enkele maanden leven; afhankelijk van de temperatuur en de beschikbaarheid van voedsel leven mannetjes vaak nog maximaal twee maanden en vrouwtjes nog drie tot zes maanden.
Net als kleine insecten zoals lieveheersbeestjes, staan sprinkhanen bekend om hun geluk . Net als de libel symboliseren sprinkhanen ook welvaart, nieuwe beginpunten en transformatie. Als je regelmatig sprinkhanen ziet in de natuur, in je huis of in je dromen, kan dat een belangrijk teken zijn van het universum.
De bidsprinkhaan. Emma of Jurre laat zich in Italië, steken, knijpen en zelfs bijten door de Europese bidsprinkhaan. De bidsprinkhaan heeft zijn naam te danken aan de houding waarin je hem vaak kan tegenkomen: biddend.
Op spiritueel vlak is de betekenis van het lieveheersbeestje gericht op positiviteit en geluk. Het zien van een lieveheersbeestje wordt daarom meestal beschouwd als een positief voorteken. Als je verliefd bent en een lieveheersbeestje ziet, is dat een spirituele bevestiging van je gevoelens.
Sprinkhanen hebben stekels op de achterkant van hun springpoten. Als je een sprinkhaan vangt, kan hij schoppen en deze stekels in je steken . Dit is niet gevaarlijk, maar kan je huid irriteren of kleine verwondingen veroorzaken.
Je kunt de sprinkhaan het beste vangen met je handen, meppen met een tak met bladeren of met een schepnetje. Direct na het vangen de vleugels, antenne en poten verwijderen.
De veelal groen gekleurde sprinkhanen hebben dunne en lange sprieten, vaak langer dan hun lijf. De krekels zijn donker gekleurd, bruin en zwart. Ook zij hebben lange sprieten en een legboor. Hét verschil met de sprinkhanen is dat de krekels, van voren bezien, afgeplat ogen.
Sprinkhanenzwermen zijn berucht om hun vraatzuchtige voeding van landbouwgewassen, bomen en andere planten. In feite kan deze voeding de gewassen en grassen die voor mensen en vee worden verbouwd, verwoesten, wat hongersnood en verhongering veroorzaakt in gemeenschappen die afhankelijk zijn van hun gewassen om te overleven .
Daarnaast hebben sprinkhanen vrij simpele hersenen. Onderzoek naar simpele hersenen zijn vaak nuttig als wij onze eigen hersenen beter willen begrijpen. Dus hoe beter we snappen hoe sprinkhanen naar The Avengers in 3D kijken, hoe beter we begrijpen hoe ons eigen driedimensionale zicht werkt.
De sprinkhaan ratelt graag. Dat doet hij in de zon. Dat ratelen heet officieel striduleren: door lichaamsdelen (bij de sprinkhaan de achterpoten en vleugels) langs elkaar te laten strijken, wordt er een kenmerkend geluid gemaakt.
Sprinkhanen hebben een slechte reputatie. Ze zijn niet populair bij tuinders. En sprinkhanen, een soort zwermende sprinkhaan, kunnen enorme schade aanrichten aan vegetatie en gewassen als ze in een vraatzucht zijn. Maar vaker wel dan niet, hebben sprinkhanen meer te vrezen van mensen dan andersom .
Als je een sprinkhaan tegenkomt, is dat een moment van goddelijke synchroniciteit, en probeert het universum een boodschap van leiding en inzicht over te brengen. De levendige energie en unieke symboliek van de sprinkhaan bieden wijsheid om je te inspireren en te leiden.
De bidsprinkhaan dankt zijn naam aan zijn twee grote voorpoten, die hij in rust in een soort biddende houding voor zijn lichaam vouwt. Ook de wetenschappelijke benaming, mantis religiosa, verwijst hiernaar.
Sprinkhanen kunnen echter de mens ook tot nut zijn. Zo zouden sprinkhanen samen met andere insecten wellicht als oplossing kunnen dienen voor het wereldvoedselprobleem. Het eten van insecten is voor tachtig procent van de wereldbevolking heel normaal. Alleen in Europa en Noord-Amerika is men hier niet aan gewend.
Natuurlijke vijanden zijn vogels, parasitaire wespen en roofwespen, zoals Scelio fulgidus), parasitoïde vliegen (Blaesoxipha spp., Trichopsidea oestracea en Cercia sp.), bepaalde soorten kevers, mijten (Tarsonemid sp. en Leptus sp.) en nematoden (Amphimermis).
Bovendien hebben sprinkhanen niet twee, maar wel vijf ogen. De drie extra ogen worden ook wel ocelli genoemd.
De grote groene sabelsprinkhaan is één van de grootste Belgische insecten. De zang, een luid en schel geratel, is een typisch geluid op een warme zomeravond en kan je wellicht ook in je eigen tuin horen. Niet agressief.
Hoewel de bidsprinkhaan er ietwat kwaadaardig uitziet, is het insect voor mensen gelukkig niet gevaarlijk. Hij bijt over het algemeen niet, en als dat toch gebeurt, is een beet niet giftig.