Door een bijenhotel op te hangen, help je de bijen om eitjes te kunnen leggen. Een bijenhotel is voorzien van allerlei buizen waar de eitjes in worden gelegd. Tussen elk eitje leggen de bijen een balletje van stuifmeel en nectar. De larven eten hier van als ze uit het eitje komen.
Insecten zoals wilde bijen zijn in het voorjaar druk met het leggen van eitjes. Ze kruipen in een buisje van je insectenhotel of de gangetjes die je in een boomstam of baksteen hebt gemaakt. Hier leggen ze hun eitjes in. Ze leggen meerdere eitjes in de buis, daarom zie je ze vaak druk heen en weer vliegen.
Bamboe, riet, vlier, en andere holle stengels
De basis van een goed bijenhotel bestaat dus uit blokken hout met gangen. Maar je kunt dat ook aanvullen met holle stengels. Denk aan bamboe, riet, vlier enz. Sommige soorten knabbelen de merg zelf uit de stengel.
Bijen zorgen niet alleen voor honing. Doordat ze telkens stuifmeel ophalen, zorgen ze voor de bestuiving van bloemen en planten. Door de bestuiving kunnen de bloemen en planten zich voortplanten en blijven er genoeg groeien. De bij is niet alleen belangrijk voor het maken van honing, maar voor onze hele natuur.
Maar na een klein literatuuronderzoek blijken er veel meer soorten gebruik te maken van bijenhotels. Zo heb je de wormkruidbij, de lathyrusbij, verschillende soorten maskerbijen, behangersbijen, verschillende klokjes- en tronkenbijen en natuurlijk de metselbijen.
Vervang een bijenhotel waar weinig activiteit (meer) te zien is. Na een jaar of twee, drie worden veel bijenhotels minder geschikt vanwege scheuren, schimmelvorming en dergelijke. Zet het oude een jaar op een schaduwplek in de tuin, zodat eventuele laatste bewoners het kunnen verlaten.
Het dichtmaken van die gaatjes betekent vermoedelijk dat daarin alweer eitjes voor volgend jaar zijn afgezet, dus ook volgend jaar zul je weer uit al die openingen jonge bijen zien komen.
Bijen zijn vredelievende diertjes die enkel gaan steken als ze zich rechtstreeks bedreigd voelen. Ze zullen alleen steken wanneer je ze vastneemt of wanneer je per ongeluk met blote voeten over hen heen loopt in het gras.
' Wat volgens hem helemaal geen goed idee is: bijen honing geven. 'Daar kunnen ze ziek van worden. Er kan in de honing iets zitten waar mensen niet gevoelig voor zijn, maar hommels wel', aldus de bijendeskundige.
Reacties. Ja bijen drinken water. Alles wat leeft drinkt water.
Kleine commerciële bijenhotels behoeven geen onderhoud vanwege het vaak inferieur gebruikte materiaal. Plaats verweerde/uitgewoonde nest compartimenten, cassettes of onderdelen in het vroege voorjaar naar een schaduwrijke plaats.
Wilde bijen zijn solitaire bijen en doen alles alleen: van nestmaken tot voedselzoeken en eileggen. Vaak hebben wilde bijen een speciale relatie met hun biotoop. Soms zijn ze zelfs voor hun voedsel geheel afhankelijk van één soort plant (monofaag).
Je kunt hiervoor het beste hout van eiken, esdoorn, es of beuk gebruiken. Creëer holtes en spleten om veel verschillende soorten insecten naar je hotel te lokken. Je kunt hier bijvoorbeeld riet, dakpannen, plantenresten, dennenappels of leem voor gebruiken.
Voor de werksterbij duurt het pop stadium 12 dagen zodat werksters na 21 dagen worden geboren. De darren hebben het meeste tijd nodig. Voor hen duurt het pop stadium 15 dagen zodat zij pas 24 dagen nadat het eitje gelegd is geboren worden. De geboorte gaat voor alle jonge bijen weer hetzelfde.
Steek droge bamboestokjes in een oude theepot of boor gaatjes van 3 tot 8 mm in een oud blokje hout en hang je bijenhotel op een zonnig plekje op in je tuin. Bijvoorbeeld op een fruitboom. De bijen leggen eitjes en nectar in de gangetjes. De larven komen uit de eitjes en eten de nectar op.
De gangen mogen tussen de 3 en 20 centimeter diep zijn. geen raffels of splinters ontstaan. Dit gaat in de praktijk toch vaak fout. Belangrijk is om ook niet teveel gaatjes in één houtblokje te boren, anders ontstaan er scheuren dwars door de holletjes heen en zijn de gescheurde holletjes ook niet meer bruikbaar.
Zet een emmer water voor ze neer
Bijen hebben niet alleen voeding nodig in de vorm van nectar, maar ze hebben ook water nodig, zowel voor henzelf als voor de larven. En met de droge zomers van de afgelopen jaren kan het voorkomen dat ze moeilijk aan water kunnen komen.
Uitgeputte hommel of bij gevonden, en nu? Pak hem voorzichtig op en geef ze wat suikerwater of honing, je moet ze wel een handje helpen want vaak hebben ze niet meer de kracht om er heen te lopen.
Honing wordt door imkers uit de korf of kast verwijderd. De bijen krijgen hier suikerwater voor terug. Dit is net als honing lekker zoet, maar mist belangrijke voedingsstoffen voor de bij die honing wel bevat. Het suikerwater verzwakt de bijen; ze worden vatbaarder voor schimmelinfecties, mijten en virussen.
Bijen zijn vreedzamer dan wespen, maar als hun nest wordt bedreigd of als je op ze trapt, halen ze hun wapen tevoorschijn. Een bijensteek is doorgaans minder pijnlijk dan een wespensteek, al bevat een bijensteek meer gif. Bijen steken echter maar één keer, waarna ze langzaam sterven.
Bijen hebben de gewoonte om te steken, wanneer ze gevaar ervaren. Wetenschappers ontdekten dat ze echter ook kunnen bijten. Dat doen ze bij vijanden die te klein zijn om te steken. Op die manier verspreiden ze een verlammend gif.
Een bijensteek herken je door: een plaatselijke zwelling en roodheid van de huid; jeuk op de plaats van de steek en soms pijn.
Spechten kunnen een gat in de kast hakken en met hun tong halen ze de bijen tussen de raten uit. Ze komen vooral voor in bosrijke gebieden. Men kan spechten afweren door de bijenhal af te sluiten met kippengaas.
In de volle zon is het beste! Wilde bijen zijn echte zonaanbidders. Zij kunnen als koudbloedige insecten de warmte van de zon niet missen. Hang daarom een bijenhotel altijd op een zonnige plek, waar in ieder geval de ochtendzon op staat.
Zodra de dar de moer bevrucht heeft sterft hij. Bij het afgeven van de zaadcellen scheurt zijn achterlijf namelijk open. Dit overleeft hij niet. De bevruchte moer keert terug naar het nest en ongeveer twee tot drie dagen later begint ze met het leggen van eitjes in de cellen van de raat.