Sommige clematissen bloeien alleen op de scheuten die het seizoen ervoor zijn aangegroeid. Andere soorten bloeien juist alleen op de nieuwe aangroei van hetzelfde seizoen. Als je niet snoeit, ontstaat er dus een wirwar van oude en nieuwe aangroei, waardoor slechts een deel van de plant zal bloeien.
Grootbloemige clematis op nieuw hout snoeien
Zo rond februari/half maart is het beste, maar in april zou je ze ook nog kunnen snoeien. Knip de clematis met een scherpe snoeischaar af op zo'n 20-25 centimeter boven de grond. Hij loopt dan heel snel weer uit en daar bloeit hij hetzelfde jaar nog helemaal op.
Knip na de eerste bloei de uitgebloeide bloemen af. Het verwijderen van de oude bloemen levert vaak eind zomer een tweede bloei op bij de clematissen uit groep 2. Het is belangrijk dat nieuw aangeplante clematissen, ongeacht de snoeigroep, hard terug gesnoeid worden in het eerste jaar na de aanplant.
De meeste Clematissen hebben veel vocht nodig in het groei- en bloeiseizoen en volle zon is geen probleem. Als de plant niet goed groeit en bloeit, is de grond in de zomer te droog. Compost door de grond mengen zorgt ervoor dat er meer vocht wordt vastgehouden.
Een Clematis heeft goed water nodig om uitbundig te bloeien. Zorg dat je met het planten van de clematis de kluit eerst goed nat maakt door hem 30 minuten in een emmer water te zetten en geef na het planten ook genoeg water, vooral tijdens droogte.
–Wintergroene clematissen, typen voor de rotstuin en Clematis alpina, macropetala en montana hoef je niet te snoeien. Het is wel verstandig om direct na de bloei de dode en zwakke takken te verwijderen. Wordt de clematis te groot, dan mag je hem na de bloei uitdunnen.
Snoei van vroegbloeiende, grootbloemige Clematis
Bij grootbloemige Clematis mag je in de winter het dode hout verwijderen. Deze Clematis bloeien vanaf juni en mogen nà de bloei gesnoeid worden. Vormsnoei is voldoende, het is niet aan te raden om heel rigoureus te snoeien.
De meeste clematissen vragen een vruchtbare, vochtige grond en volle zon, maar er zijn er ook die schaduw verdragen. Clematissen zijn hongerige planten, dus meng bij het planten veel organisch materiaal door de grond. Voed ze in de zomer wekelijks met een kaliumrijke meststof.
De clematis is een geslacht van overwegend lianen uit de ranonkelfamilie. In het wild komt met name in Limburg alleen de bosrank (clematis vitalba) voor. Het sap van de clematis is giftig.
De Clematissen met een wat fijnere wortelstructuur kunnen zich beter ontwikkelen in een lossere bodem zoals een zandgrond. Daarnaast moet de grond voldoende kalk bevatten. Dit is een grondsoort met een hogere pH waarde.
Vooral grootbloemige Clematis kan in de zomer last krijgen van de 'verwelkingsziekte', het blad wordt dan bruin. Dit wordt veroorzaakt door een schimmel, waar eventueel tegen te spuiten is. Vaak is ook de grond besmet. Uit onderzoek is gebleken dat te droge grond meestal de oorzaak is.
Als bosplant groeit Clematis graag in humusrijke, goed gedraineerde, maar niet te droge grond. Geef ze een plek in de volle zon of halfschaduw, maar zorg ervoor dat de voet van de plant koel blijft en - heel belangrijk - de grond niet uitdroogt.
Reacties. Je kunt ze elk jaar snoeien tot op 30 cm en dan groeit de clematis datzelfde jaar weer tot 1,5 of 2 meter hoog. Dus ruim 1 tot ruim 1,5 meter per jaar zeker!
Bemest een clematis in het vroege voorjaar met gedroogde koemestkorrels. Geef de plant tijdens het groeiseizoen tot aan de bloei ook meerdere keren mest. Op arme droge grond stelt de Clematis teleur. Hij houdt van voedzame grond en voldoende vocht.
De beste periode om uw potplanten naar volle grond te verplaatsen is tussen augustus en oktober. Wanneer u een clematis wenst te verplaatsen naar volle grond, moet u voorzichtig te werk gaan zodat de gevoelige wortels niet beschadigd worden. De grond in de pot moet vochtig zijn.
Meestal heeft Clematis veel water nodig om goed te groeien. Vooral jonge planten verlangen veel extra water. Tenminste wekelijks ruim water geven bij droogte komt de groei (en bloei) zeker ten goede. Het grootste deel van soorten die hier verkrijgbaar zijn, zijn goed winterhard.
Clematis (Clematis) GIF: Gehele plant. SYMPTOMEN: Overgeven, diarree, ademhalingsproblemen en een gezwollen tong, effect op huid en slijmvliezen.
Clematis: die zo mooie klimmer toch maar niet aanraken. Het sap van de Clematis kunnen blaren veroorzaken en alle delen van de plant zijn giftig en dus niet innemen. Helleborus: ook wel Kerstroos genoemd is erg mooi maar alle delen van de plant zijn giftig bij inname.
Een clematis heeft een hekel aan droge grond, want als bosrandplant houdt hij juist van koele voeten. Geef hem tijdens droogte ook voldoende water, anders kan de bloei stagneren. De clematis is van oorsprong een bosrandplant, zodat hij het liefst op koele en beschaduwde grond groeit.
Klimplanten, zoals clematis, kamperfoelie, passiebloem, klikroos en blauweregen, kunnen een schutting of muur in de tuin opvrolijken met een hoop mooie bloemen. Maar vaak hebben ze wel een beetje extra steun nodig bij dat klimmen. Clematis is bijvoorbeeld een klim-kluns.
De plant kan vorst verdragen tot wel -25 graden Celsius. Ook al bevriest een deel van de plant, in het voorjaar komt deze gewoon weer tot bloei. Ook deze kan goed vorst verdragen en is winterhard tot ongeveer -15 graden Celsius.
Knip direct na de bloei alle iele scheuten weg. Verwijder ook beschadigde en dode ranken. Snoei die terug tot waar de plant er weer gezond uitziet. Herhaald bloeiende klimplanten.
Snoeien is alleen nodig om de plant in de juiste vorm te knippen; de plant moet niet te drastisch teruggesnoeid worden. Dit kan het beste in het vroege voorjaar. Ook na de bloeiperiode (augustus/september) kan de plant bijgesnoeid worden. Bij het snoeien kan wat wit, melkachtig vocht uit de plant vrijkomen.