Zodra iemand is doodverklaard, zegt men 'Inna Lillahi wa inna ilayhi raji'un'; wij behoren tot Allah en tot Hem zullen we terugkeren. Nadat de dood is bevestigd door een deskundige, wordt aanbevolen de overledene snel klaar te maken voor de begrafenis en zo snel mogelijk te begraven.
Iemand die stervende is, omringen we met familie en het woord van God, de Koran. Niemand wordt van het sterfbed geweerd, ook niet bij familieruzies. Op dat moment geldt de wet van God boven de persoonlijke wil. We verzorgen het lichaam, kappen het haar, verwijderen okselhaar en schaamhaar en knippen de nagels.
De Profeet (vrede zij met hem) adviseerde: "Stimuleer uw stervende mensen om te zeggen: 'Lailaha illal-lah'." 5) Bid voor de stervende persoon : Familieleden en andere bezoekers zouden moeten bidden voor de ziel die heengaat. Zij smeken: "O Allah (God)! Vergeef hem/haar, heb genade met hem/haar en laat hem/haar Uw Paradijs binnengaan.
De islam gelooft in leven na de dood. In het hiernamaals word je herenigd met al je naasten.Sterven is de start van het begin van een nieuw leven, het eeuwig leven in het hiernamaals.
Denk aan het organiseren van herdenkingsdiensten. Dit gebeurt op de derde, zevende, en veertigste dag na het overlijden. Deze diensten zijn er om het leven van de overledene te herdenken. Ook wordt er voor hun ziel gebeden.
Volgens moslimtraditie is een rituele bewassing van het lichaam erg belangrijk. In de koran staat namelijk dat al het gestorvene onrein is. Het lichaam wordt na overlijden daarom driemaal gewassen in een speciale ruimte bij een uitvaartcentrum of in een moskee. Zowel vrienden als familie zijn hierbij betrokken.
Islam. Binnen de islam markeert de 40e dag van overlijden het einde van een formele rouwperiode . Families komen bidden voor de doden en smeken Allah om vergiffenis en vriendelijkheid. Vaak uitgevoerd in naam van de overledene, weerspiegelen liefdadigheidsdaden de islamitische overtuiging dat goede daden lang na de dood moeten voortduren.
Wanneer het hart de handdoek in de ring gooit en men technisch wordt doodverklaard, kan de overleden persoon een volledig begrip van de situatie hebben en zelfs mogelijk aanwezige toeschouwers horen.
Barzakh (Arabisch:برزخ) is binnen de islam de term die gebruikt wordt voor de periode tussen iemands dood en zijn wederopstanding op de Dag des oordeels en het verblijf in het akhirah daarna. Het wordt gezien als een soort slaaptoestand.
Crematie is niet toegestaan in de islam. Na het overlijden van een moslim zorgt de gemeenschap ervoor dat het lichaam wordt gewassen volgens een vast ritueel.
De 3e, 9e en 40e dag na de uitvaart zijn bijzondere dagen waarop men naar de kerk gaat voor een speciale dienst ter ere van de overledene. De dienst op de 40e dag heeft een afsluitend karakter. Deze veertig dagen zijn nodig om de ziel los te maken van de aarde.
7. Pijnstilling en palliatieve sedatie. Moslims kunnen terughoudend zijn in het accepteren van bepaalde pijnstillers en palliatieve sedatie.
Ook al het eten uit de zee, groenten, fruit en alle dranken, behalve alcohol zijn voor moslims halal of rein. Alles wat niet is toegestaan is 'haram', zoals het eten van varkensvlees, de meeste insecten en het drinken van alcohol.
Hoe lang blijft de ziel bij het lichaam? Sommige culturen denken dat geesten op aarde kunnen blijven om te waken over hun geliefden of om onafgemaakte zaken af te handelen. Hoe lang een geest op aarde blijft, kan een paar dagen tot meerdere jaren zijn. Dit is per cultuur verschillend.
Slaapverlamming (slaapparalyse) treedt op tijdens de slaap: je bent enkele minuten wakker terwijl je niet kan bewegen, je ogen niet kan openen en niet kan spreken. Dit gaat regelmatig gepaard met hallucinaties, zoals het gevoel hebben dat iemand in de kamer is of dat iemand je bedreigt, terwijl je niets kan doen.
Azraël (Arabisch: عزرائيل, Azra'il of عزرایل, Azra'eil, "Wie God helpt") is in de islamitische overlevering de naam van de "engel van de dood" (Malak al-Maut) die in de Koran voorkomt.
Iedereen kan de aanwezigheid van overleden mensen waarnemen maar niet iedereen heeft een gave. Ik zie het als mijn taak om mensen bewust te maken dat de dood slechts een doorgang is naar een andere dimensie. Wanneer iemand sterft, verlaat de ziel het lichaam en wordt die pure energie.
Meestal zijn de ogen halfopen en hebben ze een doffe en waterige uitstraling. Dit wordt veroorzaakt doordat de stervende niet in staat is om de ogen volledig te sluiten. Het resultaat is een starende blik die vaak wordt geassocieerd met het naderende einde van het leven.
De overledene beschikt over een bepaald bewustzijn waardoor hij nog veel kan ervaren. Dat betekent dat hij met respect behandeld moet worden. Hij kan horen en voelen wat er in de omgeving gebeurt. Vanaf het moment dat de dood is vastgesteld tot aan de begrafenis, worden vaste rituelen doorlopen.
Het bezoeken van het graf (van de niet-moslims) is volgens de meeste geleerden toegestaan.
Na de begrafenis kennen moslims ook een vaste rouwperiode. Voor de familie is dit minstens drie dagen.Voor vrouwen die hun man hebben verloren, geldt een rouwperiode van exact vier maanden en tien dagen.
In het graf ligt de overledene, met kist of lijkbaar, op de rechterzij met het aangezicht richting de Ka'aba in Mekka. Om het mogelijk te maken dat hij of zij op de dag van de wederopstanding overeind kan komen moet er een ruimte boven het lichaam open blijven. De lijkwade wordt bij hoofd en voeten losgemaakt.
De mond kan je na overlijden dichtdoen en met een handdoek-rolletje onder de kin dichthouden. Maar de mond is de sterkste spier van je lichaam en als de spierstijfheid afneemt, gaat de mond weer open staan.
De Profeet (vrede zij met hem) heeft gezegd: “Degene die zijn gelovige broeder condoleert vanwege zijn verlies, Allah zal hem met de kleding van eer kleden op de Dag der Opstanding.” Volgens de islam is het goed om een broeder of zuster te condoleren met de dood van een dierbare.
"Het lichaam is een creatie van Allah.Dat moet geëerbiedigd worden", vertelt imam en uitvaartbegeleider Abdelaziz Elouahabi.En eerbiedigen gaat ook na de dood door. Dat betekent ook dat een moslim over het algemeen niet gecremeerd wil worden.