U kunt de lege urn gewoon weggooien. Als u het weggooien van een urn waarin as van uw moeder heeft gezeten, een onplezierige gedachte vindt, kunt u de asbus inleveren bij het crematorium.
Urnentuin en urnengraf
Dat is een tuin waarin je een urn kunt plaatsen. Ook veel begraafplaatsen hebben hiervoor een gedeelte ingericht. Vaak kun je kiezen uit het plaatsen in een urnengraf of in een nis in een urnenmuur (columbarium). Het is ook mogelijk om een urn te laten begraven.
Officieel mag je de as uitstrooien op de daarvoor aangewezen plekken bij crematoria en andere mooie aangewezen plekken in Nederland. Op open zee is ook geen probleem. Wil je toch iets anders, dan zijn hier per gemeente verschillende regels voor.
Strooi de as laag bij de grond of graaf een kuiltje waar de as in kan. De as kan je bedekken met bladeren. Als je gaat verstrooien op het water, houd er dan rekening mee dat de as een tijdje op het water blijft liggen. Bloemblaadjes of bloemen kunnen dat beeld een beetje verzachten.
In principe mag je alle makkelijk verteerbare voorwerpen meegeven in de kist. Ook tekeningen van kinderen, brieven, bloemen en foto's (zonder fotolijstje uiteraard!) mogen mee. Daarnaast vinden veel kinderen het fijn om een lievelingsknuffel mee te geven aan een overleden persoon.
De urn blijft voor minstens 15 jaar goed. De afbreekbare urnen zijn om te begraven door de omstandigheden in de grond wordt het proces versneld. Omdat de urn in huis staat zijn die invloeden er niet en blijft de urn erg lang houdbaar.
Cremeren is het proces waarbij een overleden lichaam wordt verbrand. Het verbranden van het lichaam doet voor diegene geen pijn, je voelt er dan niks meer van want alleen je lijf is er nog.
Overleden dierbaren die overgegaan zijn naar het Licht, kunnen en komen op bezoek. Veelal zoeken ze contact. Je ervaart dan warmte, liefde en niet meer de onverwerkte emoties en trauma's van die persoon. Vaak kiezen zij ervoor om als tijdelijke gids bij je te blijven en je te ondersteunen.
Indien de APV niets regelt over asverstrooiing mag de verstrooiing in principe overal plaatsvinden, tenzij andere regels zich er tegen verzetten. Indien men wil verstrooien op het grondgebied van een andere eigenaar dan de gemeente moet toestemming worden gevraagd aan die eigenaar.
In Nederland wordt na een crematie niet meteen het as vrijgegeven. Hiervoor is een vaste periode van 1 maand vastgelegd in de As-wet. Een reden hier van is dat de overheid hierdoor nog een maand de mogelijkheid heeft het as te onderzoeken.
Het is niet zo dat een begrafenis of crematie pas na 5 dagen plaats MAG vinden. De termijn van 5 dagen wordt vaak genomen als compromis tussen het tijdig zo veel mogelijk mensen op de hoogte stellen van het overlijden en de zaak niet onnodig te rekken en het belang van de volksgezondheid.
Minder gebruik van energie
Een gemiddelde crematie verbruikt zo'n 60 kubieke meter aan gas. Dit staat gelijk aan 140 keer douchen. Een gemiddeld huishouden gebruikt zo'n 1500 kubieke meter gas per jaar; 25 crematies stoten dus net zoveel uit als één huishouden in één jaar.
Na een crematie kunt u de bloemen vaak achterlaten op een speciale plaats op het terrein of ze naar een ander familiegraf brengen. Het crematorium zorgt na verloop van tijd voor het opruimen van de uitgebloeide bloemen.
Er is nog een andere reden waarom de asresten pas na een maand vrijgegeven worden. Het geeft justitie de kans de as te onderzoeken op zaken die kunnen wijzen op een niet-natuurlijke doodsoorzaak. Denk bijvoorbeeld aan gifsporen. Gelukkig is daar in veruit de meeste gevallen geen reden toe.
Als uw zus de papieren voor de crematie heeft getekend, is zij de enige die de as mag ophalen, tenzij zij u schriftelijk machtigt.
Een crematie is goedkoper dan een begrafenis. Cremeren is beter voor het milieu. Er is geen graf dat onderhouden moet worden en dat op een later moment weer extra kosten met zich meebrengt.
De kleur van de huid verdonkert ook. Ongeveer een week na de intreding van de dood beginnen gassen, die door bacteriële en chemische processen worden geproduceerd, opzwelling van het lichaam te veroorzaken.
In de 40 dagen periode neemt de ziel afscheid van de aarde en verlaat uiteindelijk deze wereld, in sommige geloofstradities wordt dit ook wel de hemelvaart genoemd. Gedurende deze periode moeten de ontslapenen of overledenen gaan beseffen dat ze moeten doorstromen naar hun nieuwe bestaan en herenigd worden met God.
Hier bestaan geen regels voor. Om een overledene wel of niet thuis op te baren is een vrije keuze. Ook om hem 's nachts alleen te laten. De meeste mensen laten een overledene niet alleen in huis en zorgen voor een wake; dat is een kwestie van gevoel.
De hoeveelheid as die resteert na een crematie bedraagt gewoonlijk tussen de 2,5 en 3,5 kg.
Verbrandt het hele lichaam tijdens een crematie, dus ook de botten? Nee, de botten vallen uit elkaar, doordat elementen hiervan verdampen. Na de crematie worden de asresten vermalen tot as.
Het crematieproces
De duur van de crematie hangt af van het soort oven, het gewicht van de overledene en de kist. Gemiddeld duurt het verbrandingsproces 55 minuten tot anderhalf uur, maar het kan ook korter of langer duren.
Uit as kan men geen DNA meer halen. Dat organisch materiaal is geheel verbrand. Wel kan men nog bestanddelen zoals calcium en fosfor vinden, naast kleinere hoeveelheden natrium, chloor, kalium en aluminium. Ook zijn er sporen te vinden van elementen die tot de zware metalen behoren.
Waarom je niet meteen de as kunt ophalen na een crematie
De Nederlandse wet op de lijkbezorging bepaalt dat een crematorium de as van een overledene dertig dagen moet bewaren. Dit heeft meerdere redenen; Door de as een maand te bewaren, heb je als nabestaande genoeg tijd om na te denken over de bestemming van de as.