Een veel voorgeschreven medicijn voor zowel ADD als ADHD is Ritalin. Het werkende bestanddeel methylfenidaat heeft een stimulerende werking. Het medicijn ritalin komt in verschillende doseringen, een psychiater stelt de juiste dosering vast.
Hoe werkt Ritalin in de hersenen? Ritalin zorgt ervoor dat er meer dopamine vrijkomt in het striatum, een belangrijk gebied in de hersenen dat een rol speelt bij motivatie, handelingen en cognitie. Dopamine is een molecuul dat ervoor zorgt dat signalen worden overgebracht tussen zenuwcellen.
Help je kind of partner met kleine praktische zaken rond planning en organisatie, zolang dit voor jou geen te zware belasting wordt. Geef je grenzen aan als er teveel op je schouders komt. Geef de persoon met ADD de ruimte en tijd die hij/zij soms nodig heeft om alles te verwerken.
Mensen met ADD hebben bij onderwerpen die geen interesse wekken, juist meer moeite met in actie komen. Wel hebben ze vaak een hoofd vol gedachtes. Daarnaast hebben ze vaker moeite met plannen en organiseren, zijn snel afgeleid door irrelevante dingen en geluiden en hebben moeite met prioriteiten stellen.
Als je aan ADD lijdt, heb je een tekort aan de neurotransmitters dopamine en noradrenaline. Hierdoor wordt de informatie die naar de hersenen gaat minder efficiënt geregistreerd. Ook verandert de activiteit in bepaalde hersengebieden hierdoor.
Overige ADD kenmerken bij volwassenen
moeite met snel en adequaat reageren op onverwachte gebeurtenissen door vertraagde informatieverwerking. dit moet niet verward worden met autisme omdat ADD'ers in tegenstelling tot mensen met autisme vaak prima verbanden kunnen leggen.
ADD is een oude diagnose, die tegenwoordig niet meer wordt gegeven. De afkorting staat voor Attention Deficit Disorder. Het werd gezien als een stoornis waarbij mensen problemen hadden met aandacht en concentratie. Je kunt de naam ADD nog wel regelmatig tegenkomen.
Iemand met ADD wordt vaak omschreven als onhandig, lui, traag, in zichzelf gekeerd, ongemotiveerd en ongrijpbaar. Jammer, want van binnen schuilen er veel zinnige dingen. Waarschijnlijk leg je vaak verbanden die niemand anders legt, ben je heel creatief en voel je precies aan wat er speelt in je omgeving.
Kun je over ADD/ADHD heen groeien? “Ja, dat kan. Uit Amerikaanse cijfers blijkt dat ongeveer een derde van de kinderen blijvend ADHD heeft, een derde vermindert in symptomen maar blijft wel last houden, en de laatste derde heeft later geen last meer van ADHD-symptomen.”
Gevolgen van ADD
Bij ADD kan je het gevoel hebben dat je anders bent dan anderen. Huiswerk, opruimen en een klein taakje kosten jou veel moeite, terwijl het anderen makkelijk lijkt af te gaan. Ook kunnen mensen denken dat niets je interesseert, doordat je vaak moeite hebt met luisteren.
Als er sprake is van de stoornis ADHD, moet de impact op het participeren in het maatschappelijk leven aangetoond worden volgens de basisdefinitie van een handicap (langdurige en belangrijke beperking van de kansen tot sociale integratie). Die impact kan zeer wisselend zijn.
Bij de behandeling van ADHD of ADD zijn er verschillende behandelmethoden die ingezet kunnen worden. Zo kan er bijvoorbeeld gekozen worden voor medicatie, psycho-educatie, cognitieve gedragstherapie en groepstherapie.
Mensen met ADHD uiten dat meer fysiek dan mensen met ADD. Daarnaast is iemand met ADD meer een dagdromer terwijl iemand met ADHD meer een doener is, meer met zijn ideeën daadwerkelijk aan de slag gaat. Uiteraard zijn er ook voldoende overeenkomsten tussen ADHD en ADD.
ADD is een ontwikkelingsstoornis. Kinderen met ADD ontwikkelen zich op bepaalde gebieden langzamer dan kinderen zonder ADD. Bij sommige kinderen vallen de symptomen snel op en wordt de diagnose in de kindertijd gesteld. Veel mensen denken dat ADD een aandoening is die kinderen hebben en die vanzelf weer overgaat.
Neurofysiologisch of beeldvormend onderzoek is niet nodig voor de diagnose van ADHD, die een gedragsdiagnose is. Enkel bij vermoeden van een neurologische stoornis en best op voorschrift van de (kinder)neuroloog kunnen deze onderzoeken aangewezen zijn.
ADD staat voor Attention Deficit Disorder. Het is een aangeboren aandoening. ADD wordt veroorzaakt door een afwijking in de werking van de neurotransmitters in de hersenen. Dit leidt tot een veranderde activiteit in bepaalde gebieden van de hersenen.
Het meest voorgeschreven worden psychostimulantia zoals methylfenidaat en noradrenalineheropnameremmers als atomoxetine en in bepaalde gevallen ook wel 'tricyclische antidepressiva' als imipramine of nortriptyline.
Kinderen met ADD vallen vaak niet op in de klas. ADD wordt daarom een internaliserende stoornis genoemd. De problemen richten zich als het ware naar binnen; je merkt er in de omgeving vaak weinig van. Als deze kinderen erg intelligent zijn, compenseren ze hun tekortkomingen.