Wat is schijnzelfstandigheid? Schijnzelfstandigheid is een situatie waarin u een opdracht aanneemt als ondernemer, maar eigenlijk in loondienst bent. De opdrachtgever is dan uw werkgever die zijn verplichtingen niet nakomt naar de Belastingdienst en naar u.
De Belastingdienst legt een boete op als er tussen opdrachtgever en zzp'er feitelijk sprake is van een arbeidsrelatie. Dan worden er ten onrechte geen loonheffingen betaald. De Belastingdienst focust hierbij op schijnzelfstandigheid.
Wie is verantwoordelijk voor schijnzelfstandigheid? Tot 1 mei 2016 was alleen de ZZP'er aansprakelijk voor schijnzelfstandigheid. Sinds de invoering van de wet DBA zijn ZZP'er én opdrachtgever aansprakelijk.
De Arbeidsrelatiewet voorziet geen strafsancties. Schijnzelfstandigheid wordt strafrechtelijk beteugeld via een inbreuk op de Dimona-wetgeving (de niet inschrijving als werknemer).
U kunt alleen zelfstandige in bijberoep zijn in de volgende gevallen: U werkt naast uw zelfstandige activiteit ook nog als werknemer in loondienst voor een werkgever: Als arbeider of bediende werkt u minstens de helft van het aantal uren van een voltijdse presteren.
Je kan een flexijob uitoefenen in de horeca en detailhandel. Voorwaarde is dat je minstens 80% tewerkgesteld bent of gepensioneerd. Zelfstandigen komen niet in aanmerking.
Omdat de afgesproken vergoeding volledig wordt uitbetaald, moet u aangifte doen over uw inkomsten. Als u meer dan 3 dagen bij 1 opdrachtgever werkt, bent u waarschijnlijk in loondienst bij deze opdrachtgever.
Schijnzelfstandigen zijn werknemers die het statuut van zelfstandige hebben, hoewel ze in werkelijkheid een beroepsactiviteit uitoefenen onder het gezag van een werkgever. Vanwege die gezagsrelatie zouden zij normaal gezien in loondienst moeten zijn.
De Belastingdienst heeft het recht om 5 jaar terug te kijken, dus hoe langer de opdracht des te groter het mogelijke financiële gevolg. Gelukkig zijn er meerdere criteria en is één criterium niet bepalend maar het is goed om de risico's in de juiste proporties te zien wanneer je gaat starten als zzp'er.
Het korte antwoord op deze vraag luidt: niemand.
Eén opdrachtgever per jaar is genoeg om als zzp'er te worden aangemerkt, mits er geen gezagsverhouding bestaat tussen jou en je opdrachtgever. Een gezagsverhouding houdt in dat de opdrachtgever niet kan zeggen hoe jij je werk moet uitvoeren, omdat hij en zijn medewerkers er geen verstand van hebben.
Als je maar 1 opdrachtgever hebt over een heel jaar dan zal de Belastingdienst dit als loondienst kunnen beschouwen. Dat betekent dat je geen recht hebt op ondernemersaftrekposten en dat er nog loonbelasting en premies volksverzekeringen moeten worden betaald.
De Belastingdienst noemt geen getal hoeveel opdrachtgevers je moet hebben, maar zegt simpelweg dat ze van ondernemers 'meerdere opdrachtgevers' verlangen. In de 15 jaar dat ZZP Nederland nu bestaat hebben we begrepen dat de veilige marge bij 3 opdrachtgevers ligt.
Je bent schijnzelfstandige wanneer je als zelfstandige (zzp'er) voor een opdrachtgever werkt, maar je eigenlijk in loondienst bent. Je werkt bijvoorbeeld een vast aantal uren in de week en de opdrachtgever is eigenlijk jouw baas (en zegt wat je moet doen).
Tijdelijk contract maximaal 2 keer verlengen
Als je een werknemer 3 tijdelijke contracten hebt gegeven, met tussenpozen van maximaal 6 maanden, moet het vierde contract een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd zijn.
Wat betreft de controles schijnzelfstandigheid doen de Inspectie Sociale Wetten en de inspectie van het RSVZ slechts de eerste vaststellingen, op grond waarvan zij beslissen het dossier al dan niet door te zenden aan de Sociale Inspectie en de inspectie van de RSZ.
De werkgever haalt er heel wat voordelen uit. Zo heeft de “actieve vennoot” geen recht op het minimumloon, de sociale zekerheidsbijdragen moet hij zelf betalen en er is geen arbeidsongevallenverzekering vanuit werkgevers kant.
Schijnzelfstandigen zijn werknemers die het statuut van zelfstandige hebben, hoewel ze in werkelijkheid een beroepsactiviteit uitoefenen onder het gezag van een werkgever. Dat betekent dat zij normaal gezien in loondienst zouden moeten zijn.
Het gemiddelde uurtarief van zzp'ers ligt tussen de 45 en 60 euro per uur, exclusief btw. Dit is het gemiddelde van alle zelfstandigen dus van de zzp'ers met lage tarieven en de zelfstandigen die een hoger tarief in rekening brengen.
Je leest het goed: als zzp'er hoef je in 2021 over een winst tot €30.439,- geen belasting te betalen. Als je aan bepaalde voorwaarden voldoet natuurlijk. Let op, je betaalt wel inkomstenbelasting maar krijgt een aantal heffingskortingen terug waardoor je uiteindelijk op nul uitkomt.
De rekensom is dan: brutoloon + vakantiegeld x 1,25 : (21,67×8=173,36) = uurtarief in loondienst x 2 = uurtarief zzp'er.
Het grensbedrag dat op hem van toepassing zal zijn voor 2022 bedraagt: 12 951 EUR x 7/12 = 7 554,75 EUR. Enkel de inkomsten uit zijn beroepsactiviteit vanaf 1.06.2022 zullen in rekening gebracht en vergeleken worden met de jaargrens.
Er is geen minimumbijdrage. Wanneer je jaarlijks minder dan 1.621,72 euro verdient, ben je als zelfstandige in bijberoep zelfs geen sociale bijdragen verschuldigd.
Bijverdiengrens. De bijverdiengrens voor 2022 is € 15.828,77.