2. del (ordinaire vrouw), slet.
2) Maastricht (uitspraak: /masˈtrɪχt/; Limburgs: Mestreech /məsˈtʁeːç/; Frans, enigszins verouderd: Maestricht; Waals: Måstraik of Li Trai) is een stad en gemeente...
De culturele waarde van het Maastrichts dialect groeide na 1840, vooral door toedoen van de sociëteit Momus. Rond 1900 was Maastricht een echt Nederlandse stad geworden, waar het Nederlands de schrijftaal was, maar het 'Mestreechs' als spreektaal de boventoon bleef voeren.
Enne? Ja, dit is misschien wel het meest gebruikte woordje in Maastricht. Als iemand dit aan je vraagt, zeg je maar gewoon terug auch enne. Het betekent eigenlijk zoiets als: hoe gaat het met je en wordt vaak gebruikt om een gesprek met iemand aan te knopen.
zebedeus (onnozel persoon, sul, goedzak)
hoe is het mogelijk!! mèh mie lêpke!! Ik betaal niks. Ich betaol niks.
Gangbaarheid. Het woord Maastrichtenaar staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
Neem je afscheid, dan zeggen Limburgers niet 'doei'. Net als bij het groeten gebruiken ze hiervoor 'haj(e)' en 'hoj(e)'. Een lekker biertje hoort bij een vakantie in de Limburgse omgeving. Wil je een biertje bestellen?
Iech haw vaan diech.
Ik hou van je.
De naam Wyck is waarschijnlijk afgeleid van het Latijnse woord vicus. De naam Mosa Trajectum komt pas voor het eerst voor bij Gregorius van Tours in de 6e eeuw.
Geboren en getogen Maastrichtenaren noemen zichzelf 'Sjengen' en dat worden er steeds minder in de stad waar nu, mede onder invloed van de Universiteit Maastricht, ruim 175 nationaliteiten wonen.
Oans, zwoa, gsuffa! Proost!
Sies is een behoorlijk verwarrend woord in Limburg, want waar het op de ene plek iets als 'schat(je)' betekent, is het in andere regio's alleen of ook een scheldwoord. Wel weer een zachtaardige. De betekenis komt het dichtst in de buurt bij 'sul' of 'gek'.
betekent 'gaan liggen om te slapen'. 'sjloap lekker'.
Haije - regionale Limburgse afscheidsgroet. In Noord-Limburg en rondom Nijmegen wordt meestal Houje gebruikt, als mengvorm tussen Brabants en Limburgs. Hallo - Dag (Daag), Hoi, Hé - Minder formeel.
Vlaai (in 't Maastrichts zeggen we 'vlaoj') is een streekproduct waar we heel trots op zijn. Daarom dat we in 2017 de Dag van de Vlaai in het leven hebben geroepen, want zo'n mooi product verdient een eigen dag. Sindsdien vieren we het in heel Limburg en soms zelfs ver daar buiten.
1. goedemorgen. """Goojemorge, hiere"", zag Henk wie 'r z'ch op zoondagmörge bij de kaarters veugde." """Goedemorgen, heren"", zei Henk toen hij zich op zondagochtend bij de kaarters voegde."
Wanneer gebruik je Moi? Moi is dus zowel te gebruiken als begroeting als bij het afscheid, en het kan het variëren tussen Moi, Moin, Moie en zelfs Morrie.
Iedereen kent het en velen ge bruiken het of horen het anderen geregeld gebruiken, soms in de verkorte WestBrabantse vorm 'oudoe', zonder 'h' aan het begin. 'Houdoe' is daarmee het meest Brabantse woord van alle Brabantse woorden die er zijn.
Tot ziens - Haije
Niet getreurd, ook voor deze situatie hebben we in Limburg een woord. "Haije (of hoije)" is alles wat je hoeft te zeggen tegen je gesprekspartner.
/masˈtrɪχt/ (info / uitleg); Limburgs: Mestreech /məsˈtʁeːç/; Waals: Måstraik of Li Trai) is een stad en gemeente in het zuiden van Nederland. Het is de hoofdstad van de provincie Limburg en telt 122.692 inwoners (31 januari 2023, bron: CBS).
Het Maastrichts is een stadsdialect dat behoort tot de erkende Limburgse streektaal. Jazeker! We zijn officieel erkend sinds 1997 in het Europees Handvest voor Regionale talen.
Mestreech hoe en wat. Maastricht (Mestreech in het Limburgs, Maestricht in het Frans) is de hoofdstad van de Nederlandse provincie Limburg en telt circa 121.000 inwoners.
'Meh' is het verbale equivalent van je schouders ophalen, een lege blik in de ogen.